سلامت نیوز: چین و چروک صورت که زیاد می‌شود، ناخودآگاه آدمی یاد پیری می‌افتد از این رو، بسیاری از افراد تلاش می‌کنند تا حد امکان مانع از تشکیل آنها روی صورتشان شوند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان،بوتاکس دم دستی‌ترین روشی است که معمولا از طریق متخصصان پوست برای از بین رفتن موقتی این چین و چروک‌ها انجام می‌شود. استفاده از این ماده طی سال‌های اخیر رواج زیادی پیدا کرده و تقریبا بسیاری از متخصصان پوست آن را برای بیماران خود تجویز می‌کنند. با وجود مزایایی که بوتاکس دارد، پزشکان مضراتی را نیز برای آن عنوان کرده‌اند.

بوتاکس در واقع نوع تخلیص شده‌ای از سم «بوتولینوم» است. این سم به گیرنده‌های موجود در ماهیچه‌های اسکلتی، پایانه‌های عصبی، ‌مغز و سایر ماهیچه‌های صاف (ماهیچه‌های غیر ارادی) متصل می‌شود. با این اتصال، سم بوتولیسم از آزادسازی مواد شیمیایی انتقال‌دهنده عصبی موسوم به «استیل کولین» تولید می‌شود. با جلوگیری از ارسال سیگنال‌های عصبی به ماهیچه‌ها برای انقباض عضلات، بوتاکس ماهیچه‌ها را به مدت چند ماه فلج می‌کند. در واقع استفاده از این روش، تنها به‌طور موقتی موثر بوده و هر چند وقت یکبار باید تکرار شود. از این دارو همچنین در درمان سردردهای میگرنی و سردردهایی استفاده می‌شود که نسبت به سایر درمان‌ها مقاومت نشان می‌دهند. علاوه‌بر این، این درمان در بهبود تیک‌های عصبی، انقباض‌های گردنی و بیش‌فعالی غدد عرق نیز موثر است.

  از کجا آغاز شد؟
پزشکان در ابتدا از سم بوتولیسم برای تقویت ماهیچه‌های چشمی در مبتلایان به لوچی و انحراف چشم و گرفتگی‌های گلو استفاده می‌کردند ولی بعد از گذشت مدتی دریافتند که این دارو چین و چروک را نیز از بین می‌برد.
بنابراین، متخصصان جراح پلاستیک و پوست از تزریق این سم برای کاهش چین و چروک‌های صورت استفاده کردند ولی سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 1000 هیچ مجوزی برای استفاده از این سم جهت کاهش چین و چروک صورت صادر نکرد. با وجود این، پزشکان همچنان آن را به کار می‌برند.  در سال‌های اخیر داروهای جایگزین بوتولیسم به بازار آمده‌اند که از نوع متفاوت پروتئین «بوتولینوم» تولید می‌شود.  پوست به مرور زمان کلاژن خود را که عامل کشسانی پوست به شمار می‌رود، از دست می‌دهد که نتیجه آن تشکیل چین و چروک روی پوست به‌ویژه صورت است. در بیشتر افراد این چین و چروک در ناحیه بین دو ابرو، کناره‌های چشم و کنار لب‌ها ایجاد می‌شود. از آنجایی که اثرات بوتاکس در فلج کردن ماهیچه‌های صورت موقتی است، تزریق آن باید هر 3 تا 6 ماه تجدید شود.
 

عوارض جانبی شایع
تزریق بوتاکس معمولا باعث درد، تورم و ایجاد زخم در محل تزریق می‌شود. در قسمت‌های تزریق که دارای عروق خونی فراوانی هستند مانند اطراف چشم، بیشتر در معرض زخم شدن قرار دارند. اگر تزریق این ماده در مکان و با دوز غیر مناسب صورت گیرد، از طریق عروق خونی به سایر نواحی رسیده و باعث افتادگی قسمتی از عضو می‌شود.  از آنجای که از زمان تزریق تا اتصال بوتولیسم به گیرنده‌های «استیل کولین» چند ساعت زمان می‌برد، انجام فعالیت‌هایی که افزایش فشار خون و گردش خون را به دنبال دارد می‌تواند باعث بالا رفتن تورم می‌شود. به‌عنوان مثال انجام ورزش‌های هوازی بلافاصله پس از تزریق بوتاکس می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد. تنها در 2 درصد موارد درمان با سم بوتولیسم احتمال افتادگی پلک‌ها وجود دارد و جراحان پلاستیک اغلب این اختلال را با فلج سایر ماهیچه‌های صورت درمان می‌کنند تا صورت فرد ظاهر طبیعی‌تری پیدا کند.

  عوارض جانبی نادر
علاوه‌بر عوارض جانبی شایعی که اشاره شد، گاه بروز برخی عوارض تنها در موارد نادر رخ می‌دهد و بین بیمارانی که از تزریق بوتاکس استفاده می‌کنند، دیده نمی‌شود. تزریق این دارو در موارد نادر عوارض خطرناکی به همراه دارد که ممکن است جان افراد را به خطر بیندازد. واکنش‌های حساسیت‌زا نسبت به بوتاکس یکی از خطرناک‌ترین عوارض این دارو محسوب می‌شود که موجب بروز مشکلات بینایی، دشواری در تنفس و بلع می‌شود.