یك متخصص پوست با تاكید بر این كه تعریقهای موضعی نشانه مشكل تیروئیدی نیست، افزود: تعریق عمومی بدن میتواند نشانه پركاری تیروئید باشد، هم چنین تعریق در نیمهای از بدن میتواند ناشی از اختلال سیستم عصبی مركزی در ناحیه مغز و نخاع باشد.
این متخصص پوست در ادامه اظهار كرد: افزایش حساسیت غدد عروق نسبت به سطح هورمونهای حساس كه مربوط به سیستم خودكار سمپاتیك است سبب تعریق موضعی میشود كه بیماری محسوب نمیشود و ناشی از مشكل هورمونی نیست.
وی راههای درمان تعریق بیش از اندازه را چهار مرحله دانست و ابراز كرد: در مرحله اول درمان كه در مورد بیشتر افراد پاسخگوست از آلومینیوم كلراید با غلظتهای مختلف 20 تا 50 درصد استفاده میشود كه به طور موقتی تعریق كاهش پیدا میكند.
دكتر رضوانی افزود: در صورت پاسخگو نبودن درمان اولیه از روش آیونتو فورزیس استفاده میشود كه دستگاهی است با قطب مثبت و منفی و محلول دارویی كه به پوست و مجاری غدد نفوذ كرده و تعریق را كاهش میدهد. همچنین در مرحله سوم میتوان از تزریق موضعی سم بوتاك استفاده كرد.
این متخصص پوست از قطع كردن اعصاب موضعی كه مربوط به سیستم عصبی غیرارادی است به عنوان روش چهارم درمان یاد كرد كه تنها در موارد اضطراری باید از آن استفاده كرد زیرا این سیستم عصبی كارهای دیگری نظیر گردش خون را كنترل میكند و قطع آن سبب كم خونی یا پرخونی در كف دست یا پا میشود.
دكتر رضوانی در ادامه گفت: گاهی تعریق در ناحیه كف پا سبب بروز بیماریهای قارچی میشود زیرا محل مرطوب برای رشد قارچها مناسب است.
وی علتهای عمده دیگر تعریق را استرس و اضطراب دانست و هم چنین در برخی موارد با افزایش سن كودكان و نوجوانان، تعریق آنها كاهش پیدا میكند.
نظر شما