سلامت نیوز: متخصص بیماری‌های دهان و دندان با هشدار درباره استفاده خودسرانه از دهانشویه‌های ضدباکتری، مقاومت میکروب‌های دهان در مقابل داروها را از عوارض استفاده خودسرانه از این دهانشویه‌ها دانست.

اکبر فاضل، متخصص بیماری‌های دهان و دندان در گفت‌وگو با فارس درباره دهانشویه‌ها و استفاده از آنان گفت: دهانشویه ها بر دو نوع ضد پلاک و ضد باکتری هستند که نوع ضدپلاک را باید قبل از مسواک زدن در دهان قرقره کرد تا پلاک را آزاد کرده و با مسواک زدن، این پلاک به راحتی از پای دندان و لثه آزاد شود.

وی افزود: دهانشویه ضد باکتریال نیز ضد عفونی کننده دهان است و میکروب‌ها و عوامل پاتوژن را از بین می‌برند. معمولاً این نوع از دهانشویه‌ها توسط دندانپزشکان تجویز می‌شود و فرد نباید بدون تجویز از این دهانشویه‌ها استفاده کند زیرا در صورت استفاده مکرر و روزانه از دهانشویه‌های ضد باکتریال فلور میکروبی‌ دهان به این داروی ضدعفونی عادت می‌کند و زمانی که پس از جراحی دهان برای ضدعفونی کردن به این دارو و دهانشویه نیاز دارد دیگر کارایی نخواهد داشت.

فاضل درباره بیماری‌های لثه و درمان آن گفت: بیماری‌های لثه در ابتدا به صورت ژنژیویت هستند یعنی التهاب لثه‌ای داریم که با مراقبت‌های بهداشت و دندان و اقداماتی مانند جرم گیری انجام می‌شود اما زمانی که پیشرفته شود و عفونت لثه‌ای ایجاد شود و از لثه‌ چرک خارج شود به آن پریودونتیک می‌گویند که در این مرحله علاوه بر فاز 1 درمان وارد فاز 2 درمان می‌شویم که دندانپزشک با کار عمیق‌تر روی لثه مشکل را حل می‌کند.

این متخصص بیماری‌های دهان و دندان خاطرنشان کرد: در برخی موارد نیز اگر جرم و پلاک میکروبی وجود نداشته باشد استفاده از آنتی بیوتیک ها و دارو درمانی ژنژویت و پریودونتیک است که می‌تواند موثر باشد.

وی درباره نقش افراد در درمان مشکلاتی که به مرحله پریودونتیک رسیده است گفت: افراد با افزایش اقدامات مراقبتی بهداشت و دندان می‌توانند تا حدی از تشدید مشکلات دهان و دندان در این فاز جلوگیری کنند اما در نهایت ورود دندانپزشک برای درمان الزامی است.

فاضل درباره عوارض و نشانه‌های بیماری‌های پریودونتیک لثه تصریح کرد: در این گونه موارد معمولاً به علت آسیب لثه بوی بد دهان را شاهد هستیم زیرا میکروب‌ها، مکانیسم‌های بدن، لاشه‌های میکروبی و گلبول‌هایی که درگیر بودند همراه با توکسین‌ها و در نهایت چرکی که ایجاد می‌شود بوی ناخوشایندی را در دهان ایجاد می‌کند.

این متخصص بیماری‌های دهان و دندان در خصوص شیوع بیماری‌های پریودونتیک خاطرنشان کرد: در سنین 35 تا 45 ناراحتی‌های پریودنتال بیشتر و در سنین پایین‌تر نیز پوسیدگی‌های دندان بیشتر است حال اگر در جوامعی که رعایت بهداشت ودندان به نحو مطلوبی صورت می‌گیرد شاهد کاهش پوسیدگی و ناراحتی‌های پریودنتال نباشیم مگر در سنین 50 تا 60 سال اما معمولاً در کشورهای جهان سوم در سنین 35 تا 45 سالگی شاهد عوارض پریودنتال هستیم.

وی درد دندان، خروج چرک از پای دندان و لق شدن دندان‌ها و طویل شدن طول کلینیکی دندان‌ها را از علائم پریودنتال دانست.