محققان ام آی تی اعلام کردند که با استفاده از تکنولوژی نانو می توانند از طلا در درمان سرطان سود جویند. آنها نانو میله هایی از این عنصر را تولید کرده اند که 10 بیلیونیم متر عرض و 40 بیلیونیم متر طول داشته و می توانند اشعه مادون قرمز را به خوبی جذب کنند.

اما وجود مولکولهای خاصی به نام "CTAB" روی سطح خارجی طلا فعالیتهای محققان را با مشکل رو به رو کرده است. این مولکولها که طی فرایند تولید نانو میله ها در سطح خارجی طلا تولید می شوند، اتصال دارو یا دی ان ای به میله های طلا را به سختی ممکن می سازند.

طی بررسی هایی که جهت رفع این مشکل انجام گرفته است، محققان تاکنون دو روش را برای مقابله با این مشکل یافته اند. آنها پی بردند حرارتی که هنگام پرتو رسانی به میله های طلا در سطح آن ایجاد می شود، باعث کاهش تراکم مولکولهای CTAB در سطح طلا می شود. نظریه دیگر حاکی از جایگزین کردن CTAB ها توسط مولکولهای نوعی سولفور به نام "تیول" است که بسیار محکمتر به سطح طلا چسبیده و امکان اتصال مولکولهای دارو یا دی ان ای به انتهای آن وجود دارد.

بر اساس گزارش ام آی تی، در صورت حل این مشکل، محققان قصد دارند به کمک نانو میله های طلا و اشعه مادون قرمز تومورهای سرطانی را نابود کنند. این به آن معنی است که نانو میله ها وارد تومور سرطانی شده و پس از فعال شدن توسط مادون قرمز، باعث سوزانده شدن تومورها می شوند. در عین حال به دلیل سطح جذب بالای طلا نسبت به مادون قرمز، این اشعه آسیبی به سلولها و نسوج اطراف تومور نخواهد رساند.

همچنین می توان به کمک این تکنولوژی جدید داروهای متناسب با بیماری را به انتهای میله ها متصل کرده و مستقیما به تومورهای مورد هدف فرستاد تا تاثیر آنها تنها بر روی سلولهای سرطانی متمرکز شده و آنها را نابود کنند.