سلامت نیوز :شیوع بیماری ویروسی ابولا هر روز میتازد و قربانی میگیرد و همه مسئولان بهداشت و درمان تلاش میکنند بتوانند درمانی برای این بیماری مهلک بیابند ولی به هر دری میزنند به در بسته میخورند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان آمارهایی که طی چند ماه اخیر از شمار مبتلایان و کشتهشدگان به دست آمده نشان میدهد که علاوهبر مردم عادی، تعدادی از پزشکان و مسئولان بخشهای درمانی بهویژه در غرب آفریقا نیز جان خود را از دست دادهاند. آمارها حاکی از آن است که صدها نفر در این مدت به این بیماری مبتلا شده و شماری نیز به دلیل وخامت و شدت بیماری، جان باختهاند و این مساله رعب و وحشت زیادی را بین ساکنان آفریقا ایجاد کرده است.
«سیرالئون» واقع در غرب آفریقا اولین جایی بود که نخستینبار ویروس ابولا مشاهده شد و طبق گزارشی که به تازگی در مجله Science منتشر شده، حدود 24 نفر از پرسنل بیمارستان دولتی «کنما» که در این شهر واقع شده، متشکل از پرستار، پزشک و کارکنان پشتیبانی به این ویروس مبتلا شدهاند. در این بیمارستان بسیاری از نمونههای گرفته شده از بیماران مبتلا نگهداری میشود و از این رو، خطر ابتلا به این ویروس در آن بسیار بالاست. پنج نفر از پرستاران این بیمارستان که جزء نویسندگان مجله Science نیز به شمار میرفتند، در شمار مبتلایان به این ویروس مخوف قرار داشتند که گزارشهایی را در ارتباط با ابتلای پرسنل بیمارستان نوشته بودند که پیش از انتشار این گزارش، جان خود را از دست دادند و دیگر مجالی برای خواندن گزارش خود نیز به دست نیاوردند.
«امبالو فونی» لیسانسه مامایی و سرپرست بخش پرستاری بیمارستان «کنما» و نیز نویسنده و ویروسشناس دانشگاه «تولان» نیواورلئان، لوئیزیانا بود. وی بیش از 30 سال از عمر خود را صرف درمان بیماری تب «لاسا» کرد. این بیماری علائم مشابهی با ابولا دارد و تخصص وی کنترل این بیماری در زنان باردار بود. او فعالیت خود را از کار در یکی از بیمارستانهای «سیرالئون» آغاز کرد و در آنجا تحقیقات و مطالعات گستردهای را تحت هدایت مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا در زمینه بیماری «لاسا» انجام داد. وی پیش از این یکبار از ابتلا به تب «لاسا» جان بهدر برده بود ولی اینبار هنگام مراقبت از یکی از همکاران باردارش که به ابولا مبتلا شده بود، به این ویروس آلوده شد و پس از مدتی جان خود را از دست داد.
«الکس موییگبویی» از جمله پرستاران کارکشتهای بود که تجربه بیش از 10 سال مراقبت از بیماران مبتلا به تب «لاسا» را در کارنامه حرفهای خود دارد. وی سرانجام در خلال مراقبت از همکار نامبرده به این ویروس مبتلا شده و چندی بعد جان خود را از دست داد. گفتههای همکاران او نشان میدهد که وی همیشه لبخند بر لب داشت و با شوخطبعی خاصی که داشت سعی داشت روحیه بیماران را حفظ و به آنها در بازیابی سلامتشان کمک کند.
«آلیس کووما» نیز از دیگر پرستاران بیمارستان «کنما» بود که در زمان کمک به پرستار «فونی» در مراقبت از همکار مبتلا به تب «لاسا»، به این ویروس مبتلا شد. وی در طول سالها خدمت در بخش مبتلایان به «لاسا» بیمارستان «کنما»، به پرستاری حرفهای معروف بود که زندگی خود را وقف بیماران میکرد.
«محمد فولاح» تکنسین آزمایشگاه در طول مطالعات ویروس ابولا با پرستاران همکاری میکرد. وی حدود 10 سال بهعنوان استاد در دانشکده شرقی پلیتکنیک «سیرالئون» فعالیت میکرد و بسیار محبوب دانشجویانش بود. وی همچنین شش سال به صورت پارهوقت در آزمایشگاه تب «لاسا» مشمول تحقیق بود. وی فردی سختکوش، منظم در تدریس و از جان گذشته و جدی در علوم آزمایشگاهی و تحقیقی به شمار میرفت. او بسیاری از اعضای خانوادهاش را به دلیل ابتلا به ابولا از دست داد و درنهایت در تماس با یکی از آنها به این ویروس مبتلا شد و درنهایت جان خود را از دست داد.
«شیخ هومار خان» مدیریت برنامهریزیهای مرتبط با پروژه «تب لاسا» را در وزارت بهداشت و درمان «سیرالئون» برعهده داشت و به نوعی متخصص درمان بیماریهای ویروسی مانند «تب لاسا» و ابولا بود. او رشته پزشکی را در دانشگاه «سیرالئون» به اتمام رساند و دوره رزیدنتی را در بیمارستان Korle Bu Teaching غنا سپری کرد. او با مرکز بیماریهای عفونی و نیز مرکز بهداشت و وراثت انسانی آفریقا همکاری میکرد و یکی از اعضای کنسرسیوم تب ویروسی بود. او بیش از 10 سال به درمان مبتلایان به تب «لاسا» مشغول بود و در زمان مرگش، در حال همکاری و کمکرسانی به همکاران خود پیرامون شیوع ابولا بود. وی را بهعنوان قهرمان ملی میشناسند.
همکارانش همواره شجاعت، مقاومت و وفاداریاش را ستایش میکردند.
«سدیکی سافا» از دیگر تکنسینهای آزمایشگاهی بود که در دوره تحقیق و خدمت در عرصه علمی نمونههای متعددی از خون مبتلایان به بیماریهای ویروسی را جمعآوری کرد ولی مرگ او ارتباطی به ویروس ابولا ندارد. وی بیش از 20 سال سابقه نمونهگیری خون از بیماران مبتلا به اوبولا را در کارنامه حرفهای خود دارد.
نظر شما