داروی زخم پای دیابتی یا آنژیپارس از اكتشافاتی بود كه پیكره بهداشت و سلامت را تكانی داد و تبدیل به روزنهای شد برای بیماران دیابتی كه در آستانه قطع عضو قرارداشتند.
بیماران دیابتی كه محدود به مرزهای ایران هم نمیشدند، از هر سو برای دریافت این دارو به بیمارستان هجوم میآوردند و سیستم ثبتنام تلفنی هم كفاف این بیماران را نمیداد.
در این میان، خبرهای تازه به این انتظارها پایان میدهد چرا كه دكتر رامین حشمت، اپیدمیولوژیست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران كه سرپرستی مطالعات بالینی آنژیپارس را نیز بر عهده دارد، خبر از ورود این دارو به بازار دارویی كشور داده و به همشهری میگوید: این دارو از اواسط مرداد ماه وارد بازار دارویی كشور شده و بنابراین ازدحام بیماران در بیمارستان نیز بسیار كاهش یافته است.
هیچ نگرانی در زمینه تولید دارو وجود ندارد؛ چرا كه تمام مواد اولیه این دارو در ایران بوده و گیاه اصلی هم كه دارو از آن به دست آمده، بومی كشور خودمان است. مسئله فراهمآوری هم كه بهطور كامل در ایران انجام میشود و هیچ نیازی به خارج ندارد.
این در حالی است كه بسیاری از داروخانهها هنوز خبری از این دارو ندارند و به مراجعین خود كه بهدنبال داروی آنژیپارس میگردند، پاسخ منفی میدهند.
دكتر حشمت اما نظر دیگری دارد و معتقد است بهدلیل گران بودن، این دارو، فعلا تنها در داروخانههای بزرگ توزیع میشود.
سرپرست مطالعات بالینی آنژیپارس، با تاكید بر پروسه گران خرید این دارو میافزاید: لازم است كه ابتدا هزینه این دارو توسط داروخانهها به شركتهای دارویی پرداخته شود كه این كار در توان داروخانههای كوچك نیست و بنابراین، تنها داروخانههای بزرگ این دارو را خریداری میكنند و در دسترس دارند.
آنژیپارس گرفتار در پیچوخم بیمه
حشمت، تحت پوشش قرار گرفتن این دارو از سوی سازمانهای بیمهگر را نیز منوط به قیمتگذاری میداند و خاطرنشان میكند: تا جایی كه مطلع هستم، مكاتبات مربوطه با وزارت رفاه آغاز شده و امیدواریم بهزودی به نتایج مثبتی در این زمینه نیز دست یابیم.
این در حالی است كه با توجه به گفتههای دكتر لنكرانی، وزیر بهداشت، 50 درصد زخمهای دیابتی قابل پیشگیری است و 80 درصد زخمها نیز میتواند با درمانهای نگهدارنده كنترل شود اما برای 20 درصد دیگر نمیتوان كاری انجام داد و معمولاً منجر به قطع عضو میشود و دقیقاً اینجا داروی آنژیپارس میتواند كمككننده باشد.
دقیقا همین مسئله، محل اختلاف بسیاری از كارشناسان و صاحبنظران حوزه بهداشت و درمان است چرا كه این افراد معتقدند اگر دارویی با این قابلیت درمانی وجود دارد، چرا نباید تحت پوشش بیمه قرار گیرد؟
با توجه به رنج وسیع مخاطبان خود كه معمولا مراحل خطرناك و حساسی مثل هراس از قطع عضو را پیش رو دارند، چرا تنها داروخانههای بزرگ این دارو را توزیع میكنند و در نهایت آیا داروی وارد شده به بازار، بهاندازه نمونههای آزمایشی قابلیت درمانی خواهد داشت؟
دكتر حشمت در توضیح كارآمدی این دارو به آزمایشهای متعدد مطالعاتی و بالینی اشاره كرده و ادامه میدهد: این دارو، روند مطالعاتیاش را از 7 سال پیش آغاز كرده و عملا میتوان گفت كه از سال 79، بررسی روی این دارو آغاز شده است.
از آن موقع تا به حال هم، فازهای بسیار متعدد مطالعات پایه كه روی مكانیسمهای دارو استوار بوده و مطالعات كلینیكال از جمله مطالعات پیش بالینی و سمشناسی را طی 7مرحله مختلف طی كرده است.
این مطالعات شامل بررسی اثرات سمیت حاد و اثرات سمیت تحت مزمن روی جوندگان مثل موش و خوكچه هندی و هم روی سگ بوده و از سوی دیگر، بررسیهایی هم روی اثرات دارو بر ژنوم و ماده ژنتیك بوده است و همچنین اثرات دارو روی دستگاه تولید مثل حیوانات و روی جنین شامل بررسی اثرات حساسیتزای آن در 7 مرحله مختلف انجام شد و نتیجه تمام این مطالعات نشان داد كه این دارو، دارویی بسیار سالم و مطمئن است كه در كنار اینكه عوارض خاصی را ایجاد نمیكند، میتواند دارای اثرات خیلی مفیدی در بهبود زخمهای مزمن بهخصوص زخم پای دیابتی باشد.
نظر شما