یکشنبه ۶ مهر ۱۳۹۳ - ۱۵:۳۸
کد خبر: 121851

مجلس به جای اینکه توپ را به زمین سازمان حفاظت محیط ‌زیست بیندازد باید کار کارشناسی و اقدام عملی انجام دهد وگرنه، مواجهه‌ای که اکنون وجود دارد، تنها یک مواجهه بد دلانه است و هیچ چیز را درست نمی‌کند.

سلامت نیوز: مجلس به جای اینکه توپ را به زمین سازمان حفاظت محیط ‌زیست بیندازد باید کار کارشناسی و اقدام عملی انجام دهد وگرنه، مواجهه‌ای که اکنون وجود دارد، تنها یک مواجهه بد دلانه است و هیچ چیز را درست نمی‌کند.
 
به گزارش سلامت نیوز،اسماعیل کهرم مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط ‌زیست در روزنامه آرمان نوشت: چند وقتی است در حوزه محیط ‌زیست، مسئله ورود ریزگرد‌های آغشته به اورانیوم موردتوجه قرار گرفته است. ناگفته پیداست در شرایطی که محیط ‌زیست کشور در آن قرار دارد، توجه به هر کدام از مسائلی که در این حوزه با آن رو به رو هستیم می‌‌‌‌تواند خوب و مفید باشد اما چگونگی توجه نشان‌دادن و برخورد با موضوعات از اهمیت زیادی برخوردار است.

شاهد هستیم که در این مورد برخی از نمایندگان مجلس توپ را به زمین سازمان حفاظت محیط ‌زیست انداخته‌اند و مدام از مسئولان محیط ‌زیست می‌‌‌‌خواهند در این مورد توضیح دهند. این در حالی است که هنوز صحت و سقم ورود ریزگرد‌های اورانیومی به کشور تایید نشده است. با رویکردی که برخی از نمایندگان مجلس پیش گرفته‌اند موضوع ورود ریزگرد‌های اورانیومی به کشور را می‌‌‌‌توان از دو جنبه مورد ارزیابی قرار داد. جنبه اول همین شیوه مواجهه برخی از نمایندگان مجلس با مسئله و این واقعیت است که طیفی در مجلس همواره خواسته‌اند سازمان حفاظت محیط ‌زیست به مدیریت خانم ابتکار را به چالش بکشند. در موارد متعددی شاهد بوده‌ایم که طیفی از نمایندگان مسائلی را در حوزه محیط ‌زیست مطرح کرده‌اند که غیرکارشناسانه بوده است. بحث ادغام سازمان حفاظت محیط ‌زیست آن هم با وزارت کشاورزی که در برخی از موارد عملکرد ضد محیط ‌زیستی دارد و سازمان باید جلوی این عملکرد را بگیرد یکی از این موارد است. در موردی مانند ریزگرد‌های اورانیومی که برخی نمایندگان مجلس در روزهای اخیر روی آن مانور داده‌اند نیز ماجرا به همین صورت است.

داستان ریزگرد‌های اورانیومی از یک حدس و گمان و یکسری مسائل تایید نشده نشأت گرفته است. در زمان صدام حسین وقتی عراق به کویت حمله و آمریکا مداخله کرد، شایعه‌ای مبنی بر استفاده آمریکا از گلوله‌هایی که حاوی اورانیوم ضعیف شده بود، بر سر زبان‌ها افتاد. چرخ‌های تانک از آلیاژی ساخته می‌‌‌‌شوند که در برابر گلوله‌های معمولی مقام هستند. برای اینکه حرکت تانک‌ها متوقف شود لازم است از گلوله‌های قوی‌تری استفاده کرد و برای همین این گمانه‌زنی وجود داشت که آمریکا در جنگ از اورانیوم ضعیف‌شده استفاده کرده است. آمریکا البته چنین چیزی را تایید نکرد و تاکنون هیچ آزمایشگاهی نیز چنین مسئله‌ای را تایید نکرده است.

کسانی که درباره ریزگرد‌های اورانیومی اظهار نگرانی می‌‌‌‌کنند در واقع، حدس می‌‌‌‌زنند در جنگ مذکور از گلوله‌های اورانیومی استفاده شده و حالا که باد با خود ریزگرد و شن و غبار از عراق به ایران می‌‌‌‌آورد ممکن است ریزگرد‌ها آغشته به اورانیوم باشند. در واقع، همه چیز بر اساس حدس و گمان است و هیچ تایید رسمی و مستندات علمی در این زمینه وجود ندارد. در چنین شرایطی چند پرسش پیش می‌‌‌‌آید. اول اینکه اظهار نگرانی درباره ریزگرد‌های اورانیومی بر چه اساسی است؟ و دوم اینکه اگر فرض بگیریم این ریزگرد‌ها وجود دارند، سازمان حفاظت محیط ‌زیست چه کاری می‌‌‌‌تواند انجام دهد؟ نمی‌توان منکر این شد که در صورت آغشته‌بودن ریزگرد‌ها به اورانیوم باید چاره‌ای اندیشید اما، این چاره‌ اندیشی مثلا این نیست که سازمان در مرز تور نصب کند و جلوی ریزگرد‌ها را بگیرد یا ریزگرد کم‌خطر را بفرستد داخل. چنین مسائلی نیازمند عزمی ملی، منطقه‌ای و حتی بین‌المللی است.

حل مسئله ریزگرد‌ها بسته به این است که در داخل کشور عزمی وجود داشته باشد و موضوع هم فقط مربوط به سازمان حفاظت محیط ‌زیست نیست. از طرف دیگر، لازم است تعاملاتی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی انجام شود. ما همسایگان بی‌ثباتی داریم که آنقدر گرفتار جنگ و ناامنی هستند که در مواردی عملا فرصت و امکان فکرکردن به مسائل زیست‌محیطی را ندارند. مجلس به جای اینکه توپ را به زمین سازمان حفاظت محیط ‌زیست بیندازد باید کار کارشناسی و اقدام عملی انجام دهد وگرنه، مواجهه‌ای که اکنون وجود دارد، تنها یک مواجهه بد دلانه است و هیچ چیز را درست نمی‌کند.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha