دو سال پیش در چنین روزهایی مسئله اصلی شهروندان نه «بحران آب و فرسایش زمین» بلکه هوای آلوده بود. نگاه نگران ایرانی ها به آسمان غمگین دوخته شده بود که در چنگ دود و غبار گرفتار آمده بود. کسی نبود که از هوای نفسگیری که هر روز آلوده تر می شد فغان سر ندهد.

آسمان آبی این روز های کلان شهر ها، به چه دلیل؟!

سلامت نیوز : از کودکان و سالمندان و بیماران قلبی تا شهروندان عادی که با سرفه و سوزش چشم صبح را به شام می رساندند. 

  اکنون در سالگرد روزهایی قرار داریم که نفس تهران به شماره افتاده بود. یک نیمه از سال 93 شمسی گذشته است، مدارس و دانشگاه ها فعالیت شان را از سر گرفته اند اما در اتفاقی شگفت، تهران در اوج ازدحام و ترافیک شاهد آسمانی صاف و هوای پاکیزه است.

این بار میلیون ها کاسب و کارمند مسیر منزل تا محل کار را در میان ترافیک و ازدحام طی می کنند بی آنکه سوزشی در چشم یا تنگنایی در تنفس حس کنند. آسمان رهیده از دام آلودگی به صد زبان می گوید که بحران بزرگ آن روزها یک متهم بیش نداشته است: بنزین آلوده و برچیدن بنزین آلوده و نجات تهران از دوره طولانی بحران، اولین خدمتی است که به عصر ما، سیاست به محیط زیست کرده است.

دولت اعتدال از این اقبال برخوردار بوده که حاصل تلاش تیم مدیرانش در حوزه محیط زیست بسیار زودتر از آنچه تصور می رفت، ببار نشسته است.    تیم مدیران زیست محیطی دولت برای اثبات کاری که در این عرصه کرده اند شاهدی به وسعت آسمان آبی تهران دارند. مخالفان هر چه تقلاکنند نمی توانند پرده انکار به روی آسمان زلال و نجات یافته از دام آلودگی بکشند.   

این روزها پای فعالان محیط زیست اگر بنشینید خواهید شنید که دولت روحانی حتی اگر تا به امروز سفره مردم را رنگین نکرده در عوض آرزوی بزرگ آنها برای داشتن هوای سالم را برآورده ساخته است.   

مقابله با آلودگی هوا اولین و جدی ترین آزمون دولت یازدهم بود. دولتمردان در این عرصه با حریفانی پیچیده تر از مخالفان اقتصادی و سیاسی روبرو هستند. جبهه مخالفان عرصه محیط زیست کسانی هستند که منافع شان با نظام نابرابر تقسیم و توزیع آب و انرژی گره خورده است. پس دور از انتظار نیست که هر اقدامی برای تغییر در نظام تولید و تقسیم انرژی با مقاومت جبهه مخالفان بر انگیزد.   

هفته گذشته یکی از اقتصاد دانان از تصمیم دولت روحانی در برچیدن بنزین آلاینده پتروشیمی به عنوان تصمیمی تاریخی و در عین حال شجاعانه تعبیر کرد. گویی او خبر داشت که تیم مدیران روحانی در سازمان محیط زیست و سازمان انرژی چند ماه گذشته را در کشمکش با رقیبان جدی سپری کرده اند.

معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست در توصیفی از این مواجهه می گوید که از روز اول حضورش در مسئولیت محیط زیست با وزیر نفت (بیژن زنگنه) برای توقف بنزین تولید پتروشیمی ها توافق کرده است.   

اکنون چند روزی است که ماجرای کشمکش مخالفان سیاست انرژی دولت به روی پرده آمده است. رسانه ها و تریبون های حامی این جریان به صورت آشکار در مقابل بستن شیرهای بنزین آلوده مقاومت نشان می دهند.   

چالش ها از این واقعیت حکایت دارد که منافع گروه های زیادی به حوزه انرژی تنیده شده است. یک هفته جنجال رسانه های مخالف دولت شاهد مثال این واقعیت است که برخی بازیگران حوزه انرژی در دولت گذشته سیاست اعمال فشار و تهدید را در دستور کار قرار داده اند اما به نظر نمی آید که سرو صدا و تهدید رسانه های این شبکه خللی در برنامه های مراکزی مثل سازمان محیط زیست کرده باشد.   

گویی مدیران دولت در حوزه محیط زیست دریافته اند که جدال بر سر آب و انرژی مهمترین آزمون اثبات وفاداری آنها به اصل منافع ملی است.   

با این حال در رقابت و مبارزه ای که بر سر آب و انرژی درگرفته نباید از این واقعیت چشم پوشید که رسانه ها در این عرصه نقش به سزا ایفا می کنند آن هم با یادآوری ایام تلخی که تهران 12 میلیونی در برابر هجوم هوای آلوده بی تصمیم، دست بسته و سردرگم مانده بود.

رسانه ها می توانند نهیب بزنند که همه روزهای نفس گیر تهران در بی خبری، سکوت و تسامح مدیران وقت گذشت.   

رسانه ها در این عرصه نباید از بازگویی حقایق تاریخ آن روزها غفلت کنند. آنها می توانند به صدها فیلم و تصویر و گزارش همین صدا و سیما استناد کنند که از کشیده شدن دامنه بحران آلودگی به کلانشهرهای کشور حکایت می کرد و نه تنها مدارس بلکه ادارات اصفهان و تبریز و مشهد و اراک و اهواز را به تعطیلی کشانده بود و در عین حال هیچ کس یارای مخالفت با تصمیمی که جواز تزریق بنزین آلوده را صادر کرده بود، نداشت.

نه مدیران شهری (شورا و شهرداری) و نه مدیران وقت وزارت صنایع، سازمان ترافیک و محیط زیست حاضر به پاسخگویی نبودند.   

در یک کلام رسانه ها راهی روشن برای حفظ آسمان زلال ایران زمین و عقب نشاندن مدعیان دارند. آنها کافی است تصویر تهران آلوده دیروز و سیمای تابناک امروز پایتخت را در صفحات خویش زنده نگه دارند.

 

نویسنده: آفرین چیت ساز اول

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • عمو ۰۸:۳۶ - ۱۳۹۳/۰۸/۲۶
    0 0
    خزعبل نوشته اید دوست عزیز بنزین پتروشیمی در پتروشیمی های دولتی تولید می شود و اگر منافعی داشته باشد مستقیما به جیب خزانه دولت می رود بر عکس واردات بنزین توسط دلالان انجام می شود و بررسی های مجلس مشخص کرد بنزین بی کیفیت و پاتیلی را گران تر از بنزین یورو ۴ به کشور وارد کرده اند