سلامت نیوز: با توجه به شیوع سرطان پستان در خانم ها، تمام تاکید بر تشخیص زودرس این بیماری است. برای همین دخترها باید عادت کنند تا بعد از جوانه زدن پستان و رشد پستان، ماهیانه خودشان را معاینه کنند و از سن 25 تا 30 سالگی نیز برای معاینات به پزشک مراجعه کنند.

خانم ها هم در سن مناسب (فعلاً سن پیشنهادی 40 سالگی است) حتماً غربالگری را سالیانه و به صورت ماموگرافی شروع کنند. البته در افرادی که سابقه خانوادگی مثبت در زمینه سرطان پستان دارند، بهتر است شروع ماموگرافی از سن 35 سالگی باشد.

به گزارش سلامت نیوز،دکتر فرشته عباس وندی، متخصص جراحی، در برنامه «مجله پزشکی» گروه سلامت جسم و پیشگیری رادیو سلامت با بیان اینکه علائمی که در شروع سرطان باید به آن توجه شود، یکی لمس توده است، گفت: فرروفتگی نوک پستان که از کودکی نبوده و بعداً ایجاد شده است، ایجاد ضخامت و خشونت در پوست، ترشحات آبکی مانند اشک چشم از نوک پستان، رشد بی رویه یکی از پستان ها و فرورفتگی پوست پستان به هنگام بالابردن دست ها می توانند از دیگر علائم شروع سرطان پستان باشند. وی ادامه داد: تیر کشیدن پستان ها عموماً نگرانی ندارد و رسوب کلسیم نیز اگر به صورت ریزریز و خوشه ای باشد - که معمولاً در ماموگرافی به راحتی تشخیص داده می شود- جای نگرانی ندارد، اما اگر تعداد و مقدار رسوب کلسیم در حال زیاد شدن باشد، حتماً احتیاج به ارزیابی دارد.

عضو هیئت علمی پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی با بیان اینکه روش های درمانی در سرطان پستان، در واقع یک بسته درمانی هستند، گفت: این روش ها شامل 4 قسمت می باشند. نخست، بخش جراحی؛ جراحی جزئی است که در مراحل پیشرفته سرطان حتماً باید انجام شود. در مورد انتخاب روش جراحی، اگر به سلامتی بیمار آسیب نزند، خود بیمار هم می تواند نظر دهد. در درصدی از بیماران دیگر نیازی نیست که پستان به طور کامل برداشته شود و پستان فقط با برداشتن محدوده توده جراحی می شود. در مورد جراحی زیر بغل، استفاده از غده نگهبان، تقریباً در همه جراحی ها در حال اجرا شدن است. با فرستادن اولین غده نگهبان برای آزمایش و در حین عمل، مشخص می شود که غدد دیگر گرفتار بیماری هستند یا نه؟ قبل از انجام جراحی به بیمار ماده رادیو اکتیو تزریق می شود، بنابراین نگرانی در مورد تورم دست و دیگر غدد لنفاوی وجود ندارد. اگر غدد لنفاوی زیر بغل به طور کامل تخلیه شده باشند – بیشتر از ده مورد-، بیمار باید مراقب دستش باشد، به آن تکیه ندهد و فشار نیاورد، همچنین مراقب باشد تا دستش زخم نشود و دچار سوختگی نشود.

وی ادامه داد: دوم بخش شیمی درمانی است، شیمی درمانی معمولاً بعد از جراحی آغاز می شود، مگر در مواقعی که بیماری پیشرفت داشته باشد و یا اینکه توده بزرگ باشد و با جراحی پستان بدشکل شود، ابتدا با شیمی درمانی توده را کوچک می کنند و پس از آن جراحی می کنند. در شیمی درمانی، معمولاً سلول هایی که جوانتر و فعال تر هستند – مانند سلول های خونی و سلول های فولیکول مو- بیشتر تحت تاثیر شیمی درمانی قرار می گیرند، برای همین در افراد تحت شیمی درمانی، تقریباً در همه موارد ریزش مو وجود دارد. همچنین در شیمی درمانی حالت های تهوع و استفراغ و تحریک معده ای وجود دارد و انتظار این است که پس از چند جلسه شیمی درمانی پریود فرد قطع شود که البته بهتر است این اتفاق بیفتد و در فرد یائسگی ایجاد شود. در شیمی درمانیِ سرطان پستان، نیازی به بستری از قبل نیست و اصولاً اگر بیمار در شرایط نرمال باشد؛ اصلاً نیازی به بستری در حین شیمی درمانی نیز نیست و این کار در کلینیک ها هم انجام می شود. شیمی درمانی به صورت سرم تزریقی است که بین یک تا دو ساعت طول می کشد.

این متخصص جراحی در ادامه تصریح کرد: سوم بخش رادیو تراپی است که در مواردی که پستان حفظ می شود، رادیوتراپی قطعاً جزء درمان است. البته در مواقعی که پستان برداشته می شود، اگر توده به خارج از پستان سرایت کرده باشد رادیوتراپی الزامی است. در رادیوتراپی به هیچ عنوان اشعه روی بدن فرد نمی ماند ولی خود رادیوتراپی ممکن است سوختگی هایی روی پوست ایجاد کند، و چهارم نیز بخش هورمون درمانی است و در شرایطی که رسپتورهای (گیرنده های) هورمونی تومور مثبت باشد، از هورمون درمانی استفاده می شود.

وی با بیان اینکه چون در ماموگرافی پستان را بین دو صفحه قرار داده و فشار می دهند، بنابراین دردناک است، گفت: البته اگر پستان خیلی کوچک باشد، نمی شود از ماموگرافی استفاده کرد و باید سراغ روش های دیگر مانند سونوگرافی رفت و یا اینکه MRI گرفت. همچنین سایز پستان خیلی ارتباطی به سرطان ندارد. البته از نظر منطقی، هر چه حجم بافت پستانی بیشتر باشد احتمال پیدا شدن توده نیز بیشتر است.
عباس وندی در پایان با بیان اینکه روش های درمانی به شدت در حال تغییر هستند و ما در ایران هم در انجام جراحی ها تقریباً به روز هستیم، گفت: در روش های جدید جراحی، حفظ پستان و زیبایی آن خیلی پررنگ شده است.