یافته های محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد حاکی است یکی از متغیرهای مهم در کاهش اختلالات روانی در بیماران دیالیزی چگونگی واکنش های تطابقی بیمار با عوامل تنش زا است.
نتایج بیانگر این است بیشترین عامل تنش زای روانی مربوط به محدودیت مایعات و طولانی بودن دوره درمان و بیشترین عامل تنش‌زای فیزیکی مربوط به کرامپ عضلانی و خستگی است.
همچنین در بیماران همودیالیزی عوامل تنش زای روانی، اجتماعی شیوع بیشتری از عوامل تنش فیزیکی دارند.
بر این اساس با توجه به اهمیت روش های مقابله‌یی می توان با شناسایی مهارت‌های مقابله‌یی مفید و کارساز و ارائه آن از طریق برنامه‌های آموزشی و درمانی، فرآیند سازگاری بیماران دیالیزی با عوامل تنش زا را تعیین کرد.
بیماران همودیالیزی در زندگی روزمره خود با عوامل تنش زای متفاوتی مواجه هستند که ناشی از خود بیماری یا درمان طولانی مدت آن است.
نظر شما