سلامت نیوز: با وجودی كه بومادران جزء گیاهان با حداقل عوارض جانبی است، لیكن ممكن است بهطور معدود باعث درماتیت شود
بومادران
اثرات مهم:
به گزارش سلامت نیوز، دكتر محمد حسین صالحی سورمقی، دكترای فارماكوگنوزی در ماهنامه دنیای تغذیه نوشت: بومادران یكی از گیاهان دارویی بسیار باارزش است كه دارای خواص نسبتاً زیادی است. از جمله خواص اصلی آن، اثرات ضد اسپاسم، ضد نفخ، ضد ورم (ضد التهاب)، مقوی معده، صفراآور و برطرف كردن بیاشتهایی است. مصرف خوراكی آن جهت برطرف كردن مشكلات رودهای – معدهای از جمله اسهال و دل درد بسیار موثر است. بومادران سالیان دراز در طب عوام به عنوان بندآورنده خونریزی از جمله هموروئید و قاعدگی مصرف میشود. اثر بندآورنده خون این گیاه را مربوط به آلكالوئید آكیلتین میدانند كه باعث كاهش زمان انعقاد میشود.بومادران در مشكلات پیش قاعدگی (PMS) باعث منظم شدن قاعدگی، كاهش خونریزی ماهیانه و كاهش درد میگردد. اثر دیگر آن بهتر نمودن جریان گردش خون بوده و به عنوان یك داروی ضد ترومبوز مغزی و شریانی میتواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین تقویت رگهای واریسی از دیگر آثار خوب این گیاه است. اثر ضد میكروب قوی و كاهش پرفشاری خون بومادران نیز مكرراً گزارش شده است. از اثرات دیگر آن میتوان خاصیت ضد حساسیت آن را ذكر نمود. همچنین میتوان به عنوان یك گیاه معرق آن را در سرماخوردگی مصرف نمود.
عوارض جانبی:
با وجودی كه بومادران جزء گیاهان با حداقل عوارض جانبی است، لیكن ممكن است بهطور معدود باعث درماتیت شود، ایجاد این حساسیت به احتمال قوی مربوط به گواینولیدها از جمله آلفا – پروكسی آشی فولید میباشد. در صورت ایجاد حساسیت، مصرف دارو باید متوقف شود.
تداخل دارویی:
مقدار مصرف زیاده از حد ممكن است تداخلاتی با داروهای ضد انعقاد، فشارخون، ادرارآور و مسكن ایجاد نماید.
احتیاط:
بهتر است در زمان حاملگی و شیردهی از این گیاه استفاده نشود.
طریقه و مقدار مصرف:
مقدار 2 تا 4 گرم از سرشاخههای گلدار را با حدود یك لیوان آب به مدت 10 دقیقه میجوشانیم؛ سپس صاف كرده و پس از سرد شدن میل میشود. این مقدار مصرف را میتوان بین یك تا سه بار در روز (هنگام صبحانه، ناهار، شام) تكرار كرد. جوشانده حاصل بسیار تلخ است و میتوان آن را با نبات یا عسل تا حدی تغییر مزه داد.
مهمترین اثرات گزارش شده بومادران:
ضد درد، ضد باكتری، ضد تب، ضد ورم، ضد اسپاسم، ضد كرم، ضد ادم، ضد ویروس، ضد نفخ، ضد عفونیكننده مجاری ادرار، معرق، ادرارآور، قابض، خلطآور، ضد خونریزی، ملین، مسكن، محرك، پشهكش، حشرهكش، كاهنده قندخون، كاهش دهنده پرفشاری خون، صفراآور و قاعدهآور.
دارچین
اثرات مهم:
دارچین مقوی معده، ضد نفخ و ضد اسهال است. همچنین از آن به عنوان معطر كننده در ادویهجات استفاده میشود.
عوارض جانبی:
دارچین در حد مصرف معمول دارای عارضه نیست؛ ولی مصرف مقادیر زیاد آن ممكن است باعث تاكیكاردی؛ بیخوابی و دپرسیون گردد.
فرآوردههای گیاهی:
فرآوردههای دارچین اكثرا به صورت مخلوط با گیاهان دیگر مصرف میشود. همچنین از آن به صورت تیبگ (چای) نیز تهیه شده است كه با قرار دادن در یك لیوان آب جوش، برای چند دقیقه، قابل مصرف میباشد.
طریقه و مقدار مصرف:
روزانه میتوان 4-2 گرم از پودر دارچین استفاده كرد. استفاده از اسانس آن، روزانه بین 2/0-5 0/0 گرم بلامانع است. دارچین به صورت دیگر و به شرح زیر نیز مصرف میشود. دمكرده: به 2 تا 4 گرم از پودر دارچین یك لیوان آب جوش اضافه نموده و 20 دقیقه به حال خود میگذاریم. بهتر است درب ظرف بسته باشد و یا پارچهای روی آن قرار دهیم. سپس صاف كرده و صاف شده را میل میكنیم. دمكرده برای درمان اسهال، ضعف كلیه و حالات سرماخوردگی مفید است.
احتیاط:
استفاده آن در زمان شیردهی، مطالعه نشده است، لذا بهتر است در زمان شیردهی مصرف نشود.
موارد منع مصرف:
در زمان حاملگی، وجود زخمهای گوارشی و وجود تبهای با منشا ناشناخته نباید مصرف شود.
مهمترین اثرات گزارش شده دارچین:
ضد درد، آلرژیزا، ضد باكتری، بیحس كننده، ضد اسهال، ضد تهوع، ضد هیستامین، ضد اكسیدان، ضد پروستاگلاندین، ضد لوسمی، ضد تب، ضد عفونی كننده، ضد اسپاسم، ضد زخم، ضد ویروس، قابض، ضد قارچ كاندیدا، معرق، كاهش دهنده، پرفشاری خون، لاروكش، حشرهكش، كاهشدهنده چربی، محرك، آرامبخش و مقوی معده.
نظر شما