سه‌شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۱

اولین مرحله در تشخیص اعتیاد، در بسیاری موارد نگرانی یکی از اعضای خانواده یا دوست نزدیک فرد معتاد است که متوجه تغییراتی غیرعادی در رفتار وی شده یا بعضا خود فرد بیمار که ممکن است مدتی پس از شروع مصرف، تازه متوجه شود که احتمالا به ماده مصرفی معتاد شده است.

این نشانه‌ها را جدی بگیریم

سلامت نیوز: اولین مرحله در تشخیص اعتیاد، در بسیاری موارد نگرانی یکی از اعضای خانواده یا دوست نزدیک فرد معتاد است که متوجه تغییراتی غیرعادی در رفتار وی شده یا بعضا خود فرد بیمار که ممکن است مدتی پس از شروع مصرف، تازه متوجه شود که احتمالا به ماده مصرفی معتاد شده است.

به گزاررش سلامت نیوز به نقل از هفته نامه زندگی مثبت، اولین قدمی که باید برای اطمینان از اعتیاد یا عدم اعتیاد فرد برداشته شود، مراجعه به یک پزشک یا مشورت با پزشک خانوادگی است. پزشک سوال‌های متفاوتی خواهد کرد؛ اعم از اینکه چه ماده‌ای و هر چند وقت یکبار مصرف می‌شود، آیا فرد به دلیل مصرف مواد از سوی اطرافیان مورد انتقاد قرار می‌گیرد یا نه و اینکه آیا خود بیمار ناراحتی یا مشکل خاصی را احساس می‌کند یا نه؟ اگر پزشک مشکوک شود که احتمال بروز اعتیاد در فرد وجود دارد، او را به یک پزشک متخصص معرفی خواهد کرد.

در موارد اعتیاد به نیکوتین و مشتقات آن، تشخیص وجود داشتن یا نداشتن اعتیاد و درمان آن، معمولا در همان مرحله پزشک عمومی قابل‌انجام است ولی در مورد اعتیاد به مواد قوی‌تر، بررسی و درمان باید توسط پزشک متخصص، روان‌شناس یا مشاور انجام شود.

آزمایش خون معمولا به این دلیل انجام می‌شود که مشخص شود آیا ماده هنوز در خون وجود دارد و اینکه اخیرا مورد مصرف قرار گرفته است یا نه؟ این کار برای تشخیص اعتیاد صورت نمی‌گیرد. ملاک برای اثبات آن نوع از وابستگی دارویی که مشکلات خاصی را ایجاد می‌کند، وجود حداقل 3 مورد از این موارد است:

ایجاد تحمل ماده دیگر آن اثر پیشین را روی فرد ندارد چرا که آستانه مقاومت بدن در برابر ماده مصرفی بالا رفته و بیمار ناچار است برای دستیابی به آن درجه از لذت، دوز مصرف را مدام افزایش دهد.

نشانه‌های جسمی و روانی ترک اعتیاد و اینکه فرد برای فرار از این حالت‌ها، به مصرف دوباره آن ماده روی می‌آورد یا شروع به مصرف مواد مشابه می‌کند تا دچار حالت خماری و... نشود.

بیمار به‌طور پیاپی دوزی بالاتر از آنچه در ابتدا قصد داشته را مصرف می‌کند.

بیمار گاه و بیگاه تلاش می‌کند مصرف ماده را قطع کند یا کاهش دهد.

رفته‌رفته، فرد زمان بیشتر و بیشتری را برای پیدا کردن مواد، مصرف آن و نیز رهایی از شر پیامدهای آن صرف می‌کند.

مصرف مواد باعث می‌شود فرد زندگی اجتماعی، شغل و حتی فعالیت‌های تفریحی‌اش را رها کند.

بیمار حتی زمانی که می‌فهمد مصرف ماده چه مشکلات روانی و جسمی‌ای برای او ایجاد می‌کند، به مصرف آن ادامه می‌دهد.

Medical news today

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha