این آناتومیست آلمانی، یكی از بهترین نقاشان آناتومی عصر خود نیز محسوب می‌شود.

گردش خون جنینی در تمام موارد از گردش خون مادر توسط یك پرده سنسیتیالی مشتق از كوریون و سلولهای آندوتلیال از مویرگ جنینی جدااست.

از این‌رو جفت انسان از نوع هموكوریال است و دریاچه‌های بین پرزی جفتها كاملا رشد كرده و محتوی تخمینی ‪ ۱۵۰‬سانتیمتر مكعب خون مادری است كه در هر سه یا چهار بار تجدید می‌شوند.

مساحت پرزها از چهار تا ‪ ۱۴‬متر مربع متغیر است و ازاینرو تبادلات بین مادر ونوزاد را آسان می‌كند.

آمنیون كیسه بزرگی است كه حاوی مایع آمنیونی بوده و جنین در آن توسط بند ناف خود آویزان است. مایع ضربات را به خود می‌گیرد و اجازه حركت به جنین می‌دهد و مانع چسبیدن رویان به بافتهای اطراف می‌شود.

جنین مایع آمنیونی را می‌بلعد كه از طریق روده جذب می‌شود و توسط جفت تصفیه می‌شود.

جنین ادرارش را به مایع آمنیونی می‌ریزد بندناف توسط آمنیون احاطه شده و حاوی دو سرخرگ نافی و یك ورید نافی كه توسط ژله وارتون احاطه شده‌اند، می‌باشد.

همچنین در چنین روزی درسال ‪ ۱۹۴۷‬نیز "پیتر ماری فلیكس ژانت" روان شناس و نورولوژیست فرانسوی و ارایه‌دهنده فرضیه گسیخت (‪ (Dissociation‬و نیمه خودآگاهی (‪ (Sub Consciousness‬در هیستری و هیپنوز درگذشت.