سلامت نیوز:  واقعیت این است که برنامه توزیع رایگان سرنگ بین معتادان تزریقی کاملاً متوقف نشده است، چون در سال گذشته هم تعداد زیادی سرنگ و سوزن در ایران پخش شد ولی رشدی را که باید داشت تا اپیدمی HIV را از این طریق کاملاً متوقف کند، نداشت. به علت اینکه بودجه هایی را که باید به سمت برنامه های کاهش آسیب سوق داده می شد به سمت زندانی کردن مصرف کنندگان مواد مخدر سوق داده شد.

یکی از برنامه هایی که در کل دنیا باعث شده است که همه گیری HIV (ایدز) از طریق تزریق مواد مخدر متوقف یا کند شود، توزیع رایگان سرنگ و سوزن می باشد. این برنامه در ایران هم مورد توجه بوده است. بخصوص از اوایل سال های دهه 80 به این موضوع توجه ویژه ای شد و گسترش خوبی پیدا کرد.
 
 به گزارش سلامت نیوز، دکتر فرهودی متخصص عفونی در برنامه مردم و سلامت گروه سلامت اجتماعی رادیو سلامت گفت: ولی متعاقباً رشد اولیه آن متوقف شد. واقعیت این است که این برنامه کاملاً متوقف نشده است، چون در سال گذشته هم تعداد زیادی سرنگ و سوزن در ایران پخش شد ولی رشدی را که باید داشت تا اپیدمی HIV را از این طریق کاملاً متوقف کند، نداشت. به علت اینکه بودجه هایی را که باید به سمت برنامه های کاهش آسیب سوق داده می شد به سمت زندانی کردن مصرف کنندگان مواد مخدر سوق داده شد.

از سال 90-89 بودجه هایی برای ایجاد اردوگاه های مصرف کنندگان مواد تصویب شد که ما اصلاً با این کار موافق نیستیم. دیدن یک مصرف کننده مواد در شهر خوشایند نیست، ولی زندانی کردن آن نیز هیچ مشکلی را حل نمی کند بلکه وضع بدتر هم می شود. تمام دلایل علمی نشان می دهد که این کار درست نیست و هزینه اثربخش نمی باشد. حتی اگر معتادان در این اردوگاه ها مصرف مواد را ترک کنند، با خروج از آن دوباره به سمت مصرف مواد می روند. در بسیاری از موارد هم معتادان حتی در این اردوگاه ها هم به مصرف مواد ادامه می دهند. اصولاً برنامه های ترک که بر مبنای جامعه گذاشته شده اند موثر می باشد، البته تا حدی.
 
    وی ادامه داد: این برنامه های کاهش آسیب متوقف نشده است اما رشد آن کند شده است. از اواسط دهه 70 وزارت بهداشت در بخشنامه ای داروخانه ها را مکلف به دادن سرنگ و سوزن به معتادان کرد، البته به صورت پولی. ما اگر بودجه کافی به این برنامه ها اختصاص دهیم باید انتقال مواد از طریق ایدز را به صفر برسانیم. این تجربه در دنیا به وجود آمده است. ما نیز به آن نزدیک شده ایم، اما هنوز فاصله داریم. برآورد می شود هنوز سالی 4000 تا 5000 نفر مصرف کننده مواد در ایران HIV می گیرند. می شود این را صفر کرد و لازمه این کار در اختیار قرار دادن سرنگ و سوزن به صورت نامحدود در اختیار آنها می باشد. ما خودمان باید سرنگ را برای آنها و در جایی که زندگی می کنند ببریم. حتی در زندان ها هم سرنگ توزیع کنیم مانند اسپانیا و آلمان. به مردم هم بگوییم که دادن سرنگ و سوزن رایگان به معتادان به معنای تبلیغ مصرف مواد نیست، بلکه باعث می شود مصرف کننده مواد آن را به شیوه ای ایمن تر مصرف کند، ایدز و هپاتیت نگیرد و آن را به همسر و رفیق معتاد خود گسترش ندهد. در ایران در اواسط دهه 70 شمسی اشتراک در تزریق مواد مخدر باعث شد HIV از صفر به بالا گسترش پیدا کند. اکنون با توجه به سرنگ و سوزن رایگان این اپیدمی در حدود 14 تا 15 درصد باقی ماند.
 
    این متخصص عفونی افزود: در زمینه انتقال HIV از طریق جنسی ما واقعاً ضعف داریم. ما باید دائماً از طریق رادیو و تلویزیون به مردم بگوئیم که مصرف کنندگان مواد از هر 10 تای شما، یک تا دو نفر ایدز دارید. الان بخش مهمی از موارد انتقال ایدز از طریق انتقال جنسی می باشد. بخش مهم جلوگیری از این کار اطلاع رسانی می باشد. در رابطه با کنترل بیماری HIV برنامه کشوری نوشته شده است و به گروه ها و سازمان های مختلف نقش داده شده است. ولی هیچکدام از آنها به اندازه اطلاع رسانی روزنامه ها و بخصوص صداوسیما اهمیت ندارد. الان هنوز هم شرکای جنسی تزریق کنندگان مواد نمی دانند که باید نزدیکی های محافظت شده داشته باشند و برنامه هایی که بتواند اینها را تبلیغ کند مشکل می باشد. بهزیستی نمی تواند به در همه خانه ها برود، اما رادیو و تلویزیون می توانند این کار را انجام دهند و مرتباً تکرار کنند. هنوز همسران تزریق کنندگان مواد و همسران زندانیان، HIV می گیرند و این به علت عدم اطلاع رسانی می باشد.