سلامت نیوز: واریس را به صورت برجسته و متورم شدن و همچنین پیچ در پیچ شدن رگ های اندام تحتانی تعریف می کنند. واریس یک بیماری اندام تحتانی است که خودش را در رگ هایی که خون را به قلب می رسانند نشان می دهد و یک بیماری بسیار رایج می باشد. در آمریکا 30 درصد زنان و 15 درصد مردان دچار بیماری واریس یا عوارض ناشی از آن هستند. معمولاً واریس در افراد میانسال شروع به تظاهر می کند و با بالاتر رفتن سن، احتمال ابتلا به آن بیشتر می شود.
به گزارش سلامت نیوز، دکتر مهرداد بهلولی، متخصص جراحی عمومی، در برنامه «مجله پزشکی» گروه سلامت جسم و پیشگیری رادیو سلامت با بیان اینکه واریس ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد و فقط از نظر ظاهری قابل مشاهده باشد، گفت: در این حالت، رگ های پا برجسته می شوند و حالت تار عنکبوتی پیدا می کنند و همچنین به علت مشکلات انتقال خون به بالا، ممکن است زخم های شدیدی در ناحیه قوزک داخلی پا بوجود آید. البته خستگی پاها، سوزش های مچ پا، درد در ناحیه پا و مچ پا، تورم در ناحیه ساق پا، ایجاد کرامپ شبانه و گرفتگی پشت پا در خیلی از موارد، از علائم بالینی بیماری واریس هستند.  در واریس رنگ پوست قهوه ای می شود و بعد از مدتی چربی زیر پوست از بین می رود و پوست نازک می شود.  اگر با وجود رگ های بنفش تار عنکبوتی، هیچ نوع علامتی مانند تورم، خستگی، کرامپ های شبانه و سوزش مچ پا وجو نداشته باشد، فقط از نظر ظاهری و زیبا به موضوع توجه می شود، اما اگر همراه با علائم باشد حتماً باید مورد بررسی قرار گیرد.
وی ادامه داد: عوامل متعددی در ایجاد بیماری واریس دخیل هستند. جنسیت (به دلیل فاکتورهای هورمونال و ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون که باعث گشاد شدن رگ می شوند و نفوذ پذیری آن را افزایش می دهند)، شغل (افرادی که به مدت طولانی می ایستند یا می نشینند و تحرک آنها کم است)، اضافه وزن و چاقی، حاملگی های متعدد (خانم هایی که بیش از 2 بار حاملگی داشتند، ریسک بروز واریس در آنها بیشتر می باشد)، استفاده از قرص های هورمونی مانند قرص های ضد بارداری و کسانی که سابقه خانوادگی در این بیماری دارند، از این دسته از عوامل می باشند. به طور کلی می توان گفت: نحوه تغذیه، نوع شغل و نحوه زندگی ارتباط مستقیمی با احتمال ابتلا به واریس دارد.
بهلولی با بیان اینکه انداختن یک پا روی پای دیگر و به علت فشار روی رگ و کاهش بازگشت خون به سمت بالا، کاملاً اشتباه است و ممکن است باعث بروز واریس شود، گفت: باید از این کار خودداری کرد. هر عاملی که باعث افزایش سطح اتکاء پا شود در بازگشت خون به سمت پا تاثیر دارد و مطمئنا یکی از عوامل پیشگیری از ابتلاء به واریس می باشد. همچنین در پیشگیری از ابتلاء به واریس توصیه می شود که افراد وزن خود را کم کنند، تحرک داشته باشند، ورزش هایی مانند شنا، دو و میدانی، پیاده روی و دوچرخه سواری انجام دهند، هر چند دقیقه یک بار راه بروند و زانو خود را خم و راست کنند تا عضلات پشت پا تحرک داشته باشند و مصرف نمک را پایین بیاورند. همچنین افراد حامله در حالت نشسته یک چهار پایه زیر پا قرار دهند و در صورت امکان به پهلوی چپ بخوابند.
وی اظهار داشت: باید بر اساس نوع بیماری و نوع مشکلات، کلاس بندی جوراب واریس جهت استفاده مشخص شود. جوراب های واریس از کلاس یک تا کلاس چهار با فشارهای متفاوت در بازار وجود دارند. بنابراین افراد باید برای تعیین کلاس واریس حتماً به پزشک مراجعه کنند. جوراب واریس باید از صبح که افراد به بیرون می روند تا زمانی که به خانخ بر می گردند، پوشیده شود و حتماً با آب ولرم و شامپو شسته شوند و از چنگ زدن آنها اجتناب شود. این جوراب ها باید هر شش ماه یکبار تعویض شوند. تاکنون هیچ نوع پماد و اسپری تایید شده که کار درمان واریس را انجام دهد، به بازار عرضه نشده است و افراد باید توجه داشته باشند که تمام تبلیغاتی که در سایت ها و شبکه ها وجود دارد، عاری از حقیقت می باشد.
این متخصص جراحی عمومی در پایان با بیان اینکه معمولاً بعد از شکستگی گردن خمور، اتفاقی که می افتد این است که لخته در رگ های عمقی به وجود می آید و رگ ها دچار انسداد می شوند، گفت: این نوع ثانویه واریس می باشد که کاملاً متمایز از واریس اولیه می باشد و نحوه درمان و عوارض آن نیز متفاوت می باشد. همچنین کمپرس یخ هیچ تاثیری در درمان طولانی مدت واریس ندارد. تزریق آمپول یکی از روش های درمانی واریس می باشد که باید توسط افراد آموزش دیده و با دقت انجام شود.