مدیر كل سلامت روانی، اجتماعی وزارت بهداشت گفت: بسیاری از والدین حتی معلمان از نحوه صحیح رفتار با كودكان آگاهی ندارند و به تعبیر امروزی كودك آزاری میكنند.
وی ادامه داد: با این تعریف بیشترین كودك آزاری به علت آگاهی نداشتن والدین و از طریق آنان علیه كودكان اتفاق میافتد، حتی معلمان هم نحوه صحیح برخورد با بچهها را نمیدانند، وقتی والدین امكان مناسب برای تحصیل كودك خود را فراهم نكنند، نوعی ضایع كردن حق كودكان است، وقتی یك معلم نحوه درست برخورد با دانش آموز و درس دادن را نمیداند حق كودك ضایع شده است، اینكه كار معلم چقدر در یادگیری و افزایش خلاقیت دانش آموز موثر است، یا چقدر به محفوظاتش میپردازد، هم مهم است. هر نوع از این مسائل میتواند ضایع شدن حق كودك و نادیده گرفتن حقوق او باشد و به تعبیر امروزی كودك آزاری قلمداد شود.
وی گفت: شخصیت افراد در دوران كودكی شكل میگیرد و كودكان امروز، آینده سازان فردا هستند، هر اختلالی كه در شخصیت یك كودك اتفاق بیفتد میتواند تهدیدی برای آینده جامعه باشد، بنابراین این وظیفه ماست كه به عنوان وزارت بهداشت و متولی سلامت اطلاعات لازم را درباره نحوه برخورد درست با كودكان در اختیار والدین و معلمان قرار دهیم.
صابری زفرقندی افزود: در كشور ما علاوه بر اصول علمی خارجی كه بر افزایش مهارتهای زندگی و آموزش اصول فرزندپروری تاكید دارد، آموزه های شرعی و فرهنگی هم مهم است، ما مبانی دینی قوی داریم كه كاملاً شفاف دستورات لازم را برای تربیت درست فرزندان داده است، باید این مفاهیم را به جامعه منتقل كنیم.
وی گفت: وزارت بهداشت هم به عنوان اینكه متولی سلامت است به نوعی داعیهدار این داستان است اما این یك كار فرابخشی است و باید همه از جمله آموزش و پرورش، مدارس و مبلغان مذهبی هم برای اصلاح نحوه رفتار با كودكان و جلوگیری از تضییع حقوق آنان وارد عمل شوند.
مدیر كل سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در پاسخ به این پرسش خبرنگار فارس كه میزان شیوع كودك آزاری در كشور ما چقدر است، توضیح داد: فارغ از آمار و ارقام كه چقدر شایع است، مقدار كم این پدیده و حتی یك مورد آن هم میتواند برای جامعه آسیب رسان باشد و در مواردی ممكن است عواقب یك كودك آزاری، آینده یك كشور را تحت تاثیر خود قرار دهد و البته از نظر شرعی همه ایرادهای جدی بر آن وارد است و حرام است.
صابری زفرقندی افزود: حیطه كودك آزاری خیلی وسیع است و به هر نوع بیتوجهی و آزار جسمی، روحی و محروم كردن از حقوق اولیه زندگی و حتی تبعیض بین كودكان اطلاق میشود.
وی گفت: درباره برخوردهای قانونی و قضایی با والدین یا معلمان یا هر فردی كه كودك آزاری كند، باید از مجرای قانونی مربوط به آن كه دستگاه قضایی است موضوع پیگیری شود، در مواردی ممكن است مداخلات قضایی هم لازم باشد كه باید با تدوین قانون مناسب سیستم قضایی دخالت كند. در این موارد ضابط بهداشتی نمیتواند اقدامی انجام دهد.
وی اضافه كرد: وزارت بهداشت در این زمینه یك طرح آزمایشی را شروع كرده است كه با اجرای آن نحوه برخورد كادر درمانی با كودكان آموزش داده میشود و البته طی آن موارد كودك آزاری كه ممكن است در مراكز درمانی اتفاق بیفتد شناسایی میشود، این طرح در مراحل آزمایشی در برخی بیمارستانهاست كه بر اساس اطلاعات آن برای اجرای برنامه ملی كنترل كودك آزاری در كشور تصمیمگیری میشود.
نظر شما