سلامت نیوز: براساس یافته های پژوهش گسترده سازمان بهزیستی درباره کودکان کار و خیابان، کودکان 10ساله بیشترین تعداد کودکان خیابانی را تشکیل می دهند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شرق در ادامه گزارش خود نوشت: میانگین درآمد این کودکان 23هزارتومان در روز است.17.3درصد کودکان خیابانی حداقل یک بار در عمر مصرف الکل داشته اند. 23درصد این کودکان حداقل یک بار مواد، الکل یا سیگار مصرف کرده اند و6.9درصد این کودکان در شش ماه اخیر مصرف داشته اند. 21درصد کودکان تجربه رابطه جنسی داشته اند. میانگین سن شروع روابط جنسی در دختران 12.5سال و در پسران 13.7سال است و 5.4درصد این کودکان آزار جنسی را گزارش کرده اند. سازمان بهزیستی در طول سال، پنج هزار کودک را جمع آوری می کند و این پژوهش نتایج طرح سنجش رفتارهای پرخطر در کودکان کار و خیابان است که از سال 91 کلید خورده.
سن ورود کودکان به خیابان چهار تا 18سالگی بوده است. میانگین سن ورود به خیابان سه تا 10سال بوده و کودکان 10ساله بیشترین تعداد کودکان خیابانی را تشکیل می دهند. بیشتر کودکان خیابانی به کارهای متعارف به ویژه دستفروشی (73.2درصد)، باربری و پادویی (8.6درصد) و نوازندگی (4.6درصد) یا نیمه متعارف زباله گردی و جمع آوری ضایعات نان (9.6درصد) و تکدی گری (5.7درصد) مشغولند و تعداد بسیار اندکی از کودکان (دودرصد) تنها به مشاغل غیرمتعارف شامل تن فروشی، خریدوفروش مواد و جیب بری می پردازند.
مشاغل نیمه متعارف (زباله گردی و تکدی گری) در پسران و کودکان افغان به شکل معناداری بالاتر از کودکان ایرانی است (8/8درصد در مقابل 3.8درصد). در کودکان ایرانی کولی نیز تکدی گری به شکل معنا داری بیش از سایر کودکان ایرانی است (11.4درصد) در مقابل (1.6درصد). تعداد اندکی از کودکان (9درصد) در کنار کار خیابانی کارهای غیرمتعارف شامل تن فروشی و خریدوفروش مواد نیز انجام می دهند. بیشترین فراوانی محل کار و کودکان خیابانی در تهران مناطق 2 (24.5درصد)، 12 (18درصد) و یک (11.1درصد) است.
بالاترین سهم متعلق به کودکانی است که بین ساعات 13 تا 14 در خیابان هستند (16.3درصد)، اما 13.1درصد کودکان خیابانی کل روز (از 8 صبح تا 23) را در خیابانند.
میانگین درآمد این کودکان از مشاغل ذکرشده به عنوان کار اول 23هزارو488تومان در روز است که از حداقل روزانه دوهزارتومان تا حداکثر 50هزارتومان نیز تغییر می کند. بیشتر کودکان تمام یا بخشی از درآمد خود را به خانواده می دهند (79درصد). آنها علت کارکردن خود را تامین معاش خانواده می دانند به خصوص در میان کودکان افغان این دلیل به شکل معناداری بیشتر از سایر کودکان است. همچنین در میان ایرانیان کولی کارکردن و کسب درآمد عمدتا وظیفه کودکان خانواده است. کودکان خیابانی به شکل روزمره، مجموعه ای از آسیب های روانی و اجتماعی را در خیابان تجربه می کنند. مطالعه کمی نشان می دهد که 40.2درصد کودکان تحمل سرما و گرما،34.9درصد توقیف اجناس،33.2درصد تصادف با ماشین و 26.7درصد مریض شدن را ذکر کرده اند. در میان انواع تجارب کودکان، خشونت از سوی مردم، همسالان و ماموران یک تجربه رایج در زندگی کودکان خیابانی است. یافته های کمی مطالعه نشان می دهد که 27.4درصد کودکان اهانت و کتک خوردن از ماموران، 26.6درصد کتک خوردن از همسالان، 16.2درصد اهانت و کتک خوردن از مردم، 8.5درصد خفت شدن و 5.4درصد آزار جنسی را گزارش کرده اند.
دخترها بیشتر از پسرها در خیابان مریض شده اند (32.4درصد در مقابل 21.5درصد) و تصادف کرده اند. (49.3 درصد در مقابل29.2درصد) و سابقه آزاردیدگی جنسی (12.7درصد در مقابل 2.75درصد) و کتک خوردن و اهانت از طرف مردم (26.8 درصد در مقابل 11.8درصد) را گزارش کرده اند. اما توقیف اجناس پسران بیشتر از دختران (65.6درصد در مقابل 47.9درصد) است.
در شش ماه قبل از مطالعه، 48.4درصد کودکان اظهار کرده اند که توسط شهرداری و 12.8درصد توسط نیروهای انتظامی در خیابان دستگیر شده اند. کودکان ایرانی بیش از کودکان غیرایرانی و بزرگ ترها (15 تا 18 سال) بیش از کوچکترها (10 تا 14سال) دستگیر شده اند.
یافته های مصرف مواد
کودکان خیابانی در مقایسه با جمعیت عمومی، مصرف الکل بالاتری دارند و مصرف مواد آنها نیز بالا و احتمالا بالاتر از جمعیت عمومی زیر 18 سال است. براساس یافته های کمی این مطالعه، 17.3درصد کودکان خیابانی حداقل یک بار در عمر مصرف الکل داشته اند. مصرف شش ماه اخیر الکل در کودکان خیابانی 11.07درصد است و در حدود هفت درصد کودکان خیابانی هر روز الکل مصرف می کنند.
نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد 6.9درصد کودکان خیابانی یک بار مصرف یکی از مواد مخدر را (با یا بدون الکل) داشته اند. مصرف حداقل یک بار مواد، الکل و سیگار در جمعیت کودکان خیابانی 23درصد و مصرف شش ماه اخیر مواد در کودکان خیابانی6.9درصد است. دخترها از حیث مصرف الکل و سیگار تفاوت معناداری با پسران ندارند. اما پسران به طور معناداری بیش از دختران در خطر مصرف مواد هستند.
مصرف سیگار و الکل در کودکان ایرانی به طور معناداری بیش از کودکان افغان است. اما از حیث مصرف مواد تفاوت معناداری میان دو گروه نیست.
سن شروع مصرف مواد در کودکان خیابانی پایین است به طوری که در حدود 56درصد کودکان مصرف مواد را قبل از 14سالگی شروع کرده اند. در عین حال مصرف سیگار، الکل و مواد در کودکان خیابانی بزرگ تر (15 تا 18سال) به شکل معناداری بالاتر از کوچک ترهاست. بسیاری از کودکان مصرف کننده در مطالعه حاضر دارای خانواده معتاد (عمدتا پدر معتاد) هستند و 43.8درصد کودکان، داشتن پدر معتاد و 36.9درصد، دوستان نزدیک معتاد را گزارش کرده اند.
یافته های روابط جنسی
کودکان خیابانی به دلیل شرایط و روش زندگی خانواده از سنین پایین با روابط جنسی آشنا شده و آن را تجربه می کنند. سن شروع رابطه جنسی در کودکان خیابانی پایین است. میانگین سن شروع روابط جنسی در دختران 12.5سال و در پسران13.7سال است.
بیشتر کودکان خیابانی (76.8درصد) شب ها در خانه خود یا بستگان می خوابند و از حمایت خانوادگی نسبی برخوردارند. اما 21درصد کودکان که محل خواب آنها خانه مشترک با دوستان است یا به تنهایی در خیابان، مراکز حمایتی یا در محل کار می خوابند، فاقد مراقبت خانوادگی هستند.
در حدود یک سوم کودکان خیابانی تهران (31درصد) سابقه ترک خانه را گزارش کرده اند که تاییدکننده وجود مشکلات در خانواده است. میان دختران و پسران و گروه های سنی مختلف تفاوتی از حیث ترک خانه دیده نشده اما ترک خانه توسط کودکان ایرانی (36.9درصد) به شکل معناداری بالاتر از کودکان افغان (21.4درصد) است. 23.9درصد کودکان سابقه آزار جسمی در خانواده را گزارش کرده اند. خانواده های کودکان خیابانی وضعیت اقتصادی مطلوبی ندارند. بیکاری و مشاغل کم درآمد پدران، مشارکت ضعیف مادران در درآمد خانواده و جمعیت زیاد خانواده، مهم ترین علل وضعیت نامطلوب اقتصادی خانواده های کودکان خیابانی است. شرایط نامطلوب اقتصادی، فرهنگی و حقوقی افغان ها در ایران نیز سبب کار کودکان افغان در خیابان می شود. نداشتن کارت اقامت در مورد بسیاری از افغان ها، عدم امکان کار رسمی و کسب درآمد کافی، دسترسی سخت کودکان به آموزش رسمی و نیاز خانواده به درآمد کودکان، برخی عواملی هستند که به کار کودکان افغان در ایران منجر می شوند.
نظر شما