دكتر علیرضا مرندی اظهار داشت: طرح خودگردانی بیمارستانها نوعی مدیریت است، مشروط بر اینكه در مقابل هزینهها، پول به موقع پرداخت شود.
وی با انتقاد از آنچه در روند كنونی به عنوان خودگردانی بیمارستانها انجام میشود، افزود: الان آنچه اجرا میشود اسمش خودگردانی است، ولی واقعا هیچ حساب و كتابی ندارد، یعنی بیمارستان مجبور است هزینه كند اما پول آن را به او نمیدهند، در این صورت اتفاق بسیار بدی رخ میدهد و آن این است كه مردم ضرر میكنند. بدین معنا كه وقتی بیمارستان پول نداشت نمیتواند دارو را به موقع خریداری كند و داروسازی هم مقداری از دارو و تجهیزات را به او نمیدهد، و مردم باید آزمایشها، داروها و ملزومات خود را از بیرون تهیه كنند.
نماینده تهران با بیان اینكه نمیشود كه برخی خدمات در بیمارستانها ارائه نشود، از موادی همچون غذا به لحاظ حذف یا كاهش برخی مواد مانند گوشت در غذای بیماران و یا كاهش كیفیت غذا به عنوان نتایج نامطلوب این روند یاد كرد و افزود: در نتیجه این وضعیت، آن عده از افرادی كه امكان حضور در بیمارستانهای خصوصی را ندارند باز به بیمارستان دولتی میروند و چون پول و امكانات وجود ندارد، برخی از كارهای آنها انجام نمیشود و عدهای هم با فروختن وسایل زندگی و قرض كردن به بخش خصوصی میروند.
عضو كمیسیون بهداشت مجلس معتقد است كه در پی چنین وضعیتی، بخش دولتی تضعیف میشود، یعنی در حالی كه سالها قبل مردم برای بخش دولتی سر و دست میشكستند و بخش خصوصی بیمارستانی خالی بود، اكنون وضعیت برعكس شده است.
وی با بیان اینكه این موضوع، خسارت زندگی را به بخش دولتی تحمیل میكند، اظهار داشت: خود افرادی كه مدعی هستند به شدت مدافع بخش دولتی میباشند، با عملكرد خود در حال نابود كردن آن و پروار كردن بخش خصوصی بیمارستانی هستند.
به گفتهی وی، وقتی ضریب اشغال تخت بیمارستان دولتی پایین آمد، هزینهها بالا میرود و هزینهی اول بیمارستان كه عمدتا حقوق پرسنل است هزینه میشود اما خدمت كاهش مییابد، لذا درآمد بیمارستان افت میكند و این باعث میشود كه بیمارستان بدهكارتر شود.
مرندی با بیان اینكه نام این وضعیت خودگردانی نیست، یادآور شد: این خودگردانی نیست، خودكشی است، این منهدم كردن بخش دولتی به نفع بخش خصوصی است، آن هم به دست كسانی است كه مدعیاند به بخش دولتی اعتقاد دارند و نمیخواهند فاصله طبقاتی زیاد شود.
وی زیان دیدن بخش آموزشی و پژوهشی را نیز از جمله تبعات این وضعیت دانست و گفت: اتفاقا بدتر آن است كه بیمارستانها، دانشگاهها و وزارت بهداشت مقدار زیادی بدهكار میشوند و از دولت طلبكار، لذا اواخر سال متمم بودجه میگذارند و طلب وزارت بهداشت را میدهند، منتهی این بزرگترین ضرر است، چون بیمارستانها نتوانستهاند علیرغم تلاشهایشان، به دلیل نداشتن پول به مردم سرویس بدهند و مردم پراكنده شدهاند و سالها وضع بدین منوال بوده و حالا كسری بودجه را به وزارتخانه میدهیم و ممكن است عمده پولها جاهایی كه نباید خرج شود، هزینه شود.
عضو كمیسیون بهداشت در ادامه گفتوگو با ایسنا، با بیان اینكه ممكن است این پول در مواردی كه اصلا به بیمارستان مربوط نیست هزینه شود، افزود: بدین ترتیب در بودجهبندی سال بعد میگویند پول بیمارستانها زیاد است كه در جای دیگر هزینه میشود، پس بودجه را كم میكنند، غافل از اینكه مردم خسارت دیدهاند.
مرندی با تأكید بر اینكه پولی كه مردم برای مسائل درمانی خود هزینه میكنند، خلاف برنامه چهارم است، گفت: باید سهم مردم از 50 درصد و اندی به 30 درصد برسد، در حالی كه این سهم خلاف قانون برنامه چهارم، روز به روز بیشتر میشود چراكه بودجهها كم پیشبینی، دیرپرداخت و در جای نامناسبی هزینه میشود.
نمایندهی تهران با اظهار تأسف از اینكه برخی مسوولان كشور به دنبال تحت فشار گذاشتن وزارت بهداشت جهت خرید تجهیزات گرانقیمت و بیش از حد برای كشور هستند، اظهار داشت: كشور ظرفیت این تجهیزات پیچیده پزشكی را ندارد و ضرورتی ندارد كه این هزینه به بودجه كشور تحمیل شود.
به گفتهی این عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس، این امر كلاف سردرگمی است كه مسوولان بهداشت و مجلس و دولت باید آن را مرور كرده، هم سرانه را معقول و هم آن را به موقع پرداخت كنند و بر هزینهكرد این سرانه نظارت كنند.
وی خاطرنشان كرد: در مجلههای علمی، پزشكی آمریكا ـ كه این كشور خود سازنده این تجهیزات است و سرانه بالای بهداشتی دارد ـ نوشته میشود كه "نمیتوانیم به این وضع ادامه دهیم چون تكنولوژی روز به روز پیچیدهتر و گرانتر میشود ما پرچم سفید را بالا میآوریم".
وی افزود: باید از تحمیل هزینههای بیهوده به كشور اجتناب كنیم، باید كاری كنیم كه سلامت مردم تأمین، حفظ و ارتقاء یابد. این در حالی است كه تجهیزات مدرن پزشكی كمتر از 4 درصد در سلامت مردم نقش دارد.
مرندی یادآور شد: كارخانههای سازنده این ملزومات و تجهیزات كه میخواهند وسایل تولیدی خود را بفروشند خرید آن را به جامعه پزشكی ـ اعم از پزشك و بیمار ـ تحمیل میكنند و لذا این سوءتفاهم ایجاد شده كه این تجهیزات پزشكی است كه سلامت مردم را در پی دارد.
وی با بیان اینكه در صورتیكه این وضع ادامه یابد در آینده نزدیك ورشكستگی كامل حوزهی سلامت را پیشبینی میكنم، تصریح كرد: ما باید شبكه بهداشت ـ درمان، مسائل ارتقای سلامت، پیشگیری و هزینه را درست ببینیم.
نظر شما