تخریب گرمایی با استفاده از امواج رادیویی نوعی روش درمانی برای سرطان است كه طی آن، سوزنی نازک از طریق پوست به داخل تومور راه یافته، باعث تخریب گرمایی در منطقه می‌شود. از مشکلات این روش تخریب یك محدودة سه تا پنج سانتی‌متری است كه جراح انجام می‌دهد؛ این محدوده هم شامل تومور و هم شامل بافت معمولی می‌شود. همچنین در پنج تا 40 درصد از موارد، تخریب کامل تومور صورت نمی‌گیرد و در 10 درصد از بیماران عوارض بعدی ایجاد می‌شود. این روش فقط در مورد سرطان کبد، کلیه، سینه، ریه و استخوان کاربرد دارد.

دانشمندان با کمک فن‌آوری‌ نانو توانستند این روش را بهبود بخشند؛ روش جدید با این ایده شکل گرفت كه اگر بتوان ماده‌ای را که در میدان امواج رادیویی، از خود گرما آزاد می‌کند، به سایت اختصاصی تومور رساند، درمان با امواج رادیویی(RF) در هر جای بدن عملی است.

تحقیقات در این زمینه بیشتر با نانوطلا صورت گرفته؛ زیرا به‌ راحتی ساخته شده، به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود، همچنین نانولوله‌های کربنی هم نتایج خوبی در استفاده در این روش به دست داده‌اند.

هم‌اکنون دانشمندان نانوذرة جدیدی ساخته‌اند که جاذب عالی امواج رادیویی است و گرمای کافی برای تخریب سلول‌های سرطانی ایجاد می‌کند و نسبتاً سایتوتوکسیسیته‌ کمی دارد و توان جذب امواج RF را با طول موج کوتاه دارد. این امواج می‌توانند به‌خوبی در بدن جانداران نفوذ کنند.

دانشمندان در این روش جدید از نانوذرات فرومغناطیسی کبالت با پوشش گرافیتی استفاده کردند.

این ذرات باعث القای مرگ در 98 درصد از سلول‌های سرطانی در محل می‌شود.

محققان دریافتند که این افزایش کلی دما نیست که باعث مرگ سلولی می‌شود؛ بلکه تخریب داخلی ایجادشده به ‌وسیلة نانوذرات مسوول این مرگ است.

به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو، این نانوذرات می‌توانند از غشاهای سلولی مختلف عبور کرده، به هسته برسند و پس از ورود ذرات به سیتوپلاسم، به دور غشای هسته گرد هم می‌آیند و تعداد کمی وارد هسته می‌شوند.

به عقیدة پژوهشگران گرمایی كه نانوذرات تولید می‌كنند، سلول را به‌ سمت مرگ برنامه‌ریزی‌شده‌ای پیش می‌برد، سپس تجزیة سلولی رخ می‌دهد. در واقع تفکیک اجزای سلولی از قبیل هسته، غشای هسته و DNA اثر اصلی گرمای القاشده از سوی نانوذرات کبالت است.