سلامت نیوز: میانگین مصرف آبزیان اعم از ماهی و میگو در کشور به ازای هر نفر ۸.۵ کیلوگرم است، در حالی که متوسط این میزان در دنیا ۱۶.۸ کیلو و در ژاپن ۶۰ کیلو به ازای هر نفر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، یکی از پروتئین های مفید برای انسان ماهی و میگو و به طور کلی آبزیان است که هم از نظر کیفیت پروتئین و هم کمتر بودن میزان چربی های مضر می تواند به عنوان یک غذای مفید و سالم در سبد غذایی ایرانیان قرار گیرد اما به علل مختلف از جمله تولید کمتر از میزان نیاز و فرهنگ آ‌شپزی که با بهره وری مناسب ماهی و پخت غداهای متنوع از آن آشنایی کافی ندارند و تصور گرانی ماهی نسبت به گوشتهای سفید دیگر و نیز توزیع نامناسب ماهی و آبزیان به نسبت گوشتهای قرمز و سفید دیگر، هنوز مصرف مناسب این ماده غذایی در کشور در حد مطلوب نیست.

برای بررسی میزان مصرف آبزیان در کشور به سراغ عیسی گلشاهی، مدیر کل دفتر بهبود کیفیت و فرآوری آبزیان سازمان شیلات کشور رفتیم تا از وضعیت مصرف ماهی و میگو در کشور و سلامت این مواد غذایی بیشتر مطلع شویم.

گلشاهی می گوید: ماهی و میگویی در کشور ما تولید می شود چه آنهایی که از آبهای آزاد صید می‌شوند و چه آنهایی که به صورت پرورشی تولید می‌شوند همگی کاملاً سالم هستند، به هیچ وجه و به طور ۱۰۰ درصد اعلام می کنم که هیچ نوع ماده هورمونی و دارویی برای پرورش این ماهی‌ها استفاده نمی‌شود و میزان باقیمانده سموم و فلزات سنگین در تمام آبزیان صید شده در کشور نیز کمتر از حد استاندارد و سطح مجاز اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی و کاملاً سالم است.

وی اضافه می کند: آبزیان به طور کلی به علت فوایدی که برای سلامت انسان و به خصوص بیماران قلبی و عروقی دارند و به لحاظ برخورداری از چربی های مفید و اسیدهای آمینه مورد نیاز و نیز سهل الهضم بودن، مواد غذایی بسیار ارزشمندی هستند که متأسفانه هنوز در حد مطلوب وارد سبد غذایی ایرانیان نشده است.

او می‌گوید:‌ به طور کلی هر ایرانی سالانه ۸.۵ کیلوگرم ماهی و میگو مصرف می کند در حالی که میانگین جهانی مصرف آبزیان حدود ۱۶.۸ کیلوگرم است. این میزان برای اروپایی ها ۲۳ کیلوگرم به ازای هر نفر است، در اسپانیا هر نفر سالانه ۳۸ کیلوگرم ماهی یا میگو مصرف می‌کند و در ژاپن هر نفر سالانه ۶۰ کیوگرم آبزی مصرف می کند.

گلشاهی اضافه می‌کند: این میزان شامل مصرف انواع آبزیان خام و کنسرو شده تولیدی و وارداتی است. برنامه ما این است که بتوانیم تا ۵ سال آینده میزان سرانه مصرف آبزیان را در کشور به ۱۳ کیلوگرم به ازای هر نفر افزایش دهیم و معتقدیم این هدف دستیافتنی است.

وی می‌گوید: توصیه سازمان بهداشت جهانی این است که باید ۳۰ درصد از میزان پروتئین مورد نیاز انسانها از طریق آبزیان تأمین شود و اگر برای هر نفر حدود ۴۰ کیلوگرم پروتئین سالانه در نظر می‌گیریم به نظر می‌رسد مصرف سرانه ۱۳ کیلوگرم از آبزیان در سال برای هر ایرانی عدد مطلوبی باشد.

وی ادامه می دهد:‌ برای رسیدن به این هدف برنامه‌های مختلفی مد نظر است که  افزایش و توسعه آبزی پروری تا حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن در سال، افزایش بهره وری و کاهش ضایعات آبزیان، اصلاح روشهای حمل و نقل و نگهداری،‌ایجاد ناوگان اختصاصی توزیع آبزیان با رعایت ۱۰۰ درصدی زنجیره سرد از محل تولید تا محل عرضه خرد و نیز استفاده از آبزیانی مثل کیلکا و ساردین که تاکنون کمتر مصرف انسانی داشته اند را شامل می شود.

مدیر کل دفتر بهبود کیفیت و فرآوری آبزیان سازمان شیلات کشور در مورد گرانی آبزیان نیز می‌گوید: گران بودن ماهی و میگو را قبول نداریم، چون قیمت یک کیلو ماهی در کشور ما از ۱۵۰۰ تومان تا ۲۵ هزار تومان است و می‌توان گفت به طور متوسط ۱۲ هزار تومان است در حالی که یک کیلو مرغ اگر ضایعات آن دور ریخته شود نیز به عنوان مثال یک کیلو فیله پاک شده مرغ نیز همین قیمت را دارد.

وی اضافه می کند:‌ البته علت اینکه مردم تصور می‌کنند ماهی یا میگو گران است این است که یک زن خانه دار ایرانی می‌تواند با یک کیلو گوشت مرغ ۳ وعده غذا بپزد در حالی که نمی‌تواند با ماهی این کار را بکند، در واقع آشپزی زنان ایرانی در اکثر مناطق ایران به جز برخی نواحی ساحلی شمال یا جنوب کشور؛ مبتنی بر استفاده از ماهی نیست و در این مورد آ‌موزشهای کافی ندیده‌اند.

گلشاهی می‌گوید: این مشکل زمانی اهمیت پیدا می‌کند که ارزش غذایی ماهی به مراتب بشتر از گوشت قرمز یا مرغ است و میزان ارزش غذایی که با ۱۵۰ گرم مرغ به دست می‌آید با ۱۰۰ گرم ماهی یا ۷۵ کیلوگرم میگو به دست می‌آید. بنابراین آموزش فراگیر به مردم در مورد فرآوری آبزیان در دستور کار سازمان شیلات است که با همکاری رسانه ها و مراکز آموزشی مانند فرهنگسراها باید توسعه پیدا کند.

این کارشناس حوزه آبزیان در مورد استفاده از هورمون یا مواد آنتی بیوتیک در آبزیان کشور توضیح داد: هیچ نوع هورمون یا آنتی بیوتیکی در پرورش ماهی و میگوهای پرورشی در کشور انجام نمی شود و میزان باقیمانده سموم و فلزات سنگین نیز در آبزیان صید دریایی بر اساس گزارشهای موجود کمتر از حد مجاز است.

وی ادامه می‌دهد: در مورد میگو که استانداردهای کیفی ایران بسیار بالاست به طوری که سال گذشته از ۱۴ هزار تن میگوی تولیدی در کشور حدود ۱۲ هزار تن صادر شد که ۶۰درصد آن صادرات به اسپانیا بوده است.

گلشاهی در مورد عرضه آبزیان تاریخ مصرف گذشته نیز می‌گوید: به طور کلی همه انواع گوشتهای قرمز و سفید اگر چرخه سرد و روشهای صحیح نگهداری برای آنها رعایت شود تا زمانی که تاریخ مصرف روی آنها درج شده است،‌ارزش غذایی مناسب را دارند، البته این قاعده کلی هم که هر چه از زمان تولیدشان بگذرد، ارزش غذایی آنها کم می شود، برای همه این محصولات وجود دارد اما تا زمانی که تاریخ مصرف دارند،‌از ارزش غذایی حداقلی برخوردار هستند.