سلامت نیوز:در كنار والدین خوابیدن مزایا و معایبی دارد و تصمیم‌گیری در این باره بر عهده خود والدین، است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ماهنامه کودک سالم، بین سنین 5-3 سالگی، به طور معمول كودك نیاز دارد در شبانه روز 12-10 ساعت بخوابد، در دوران خردسالی و پیش از دبستان نیاز كودك به خواب نیمروزی بیشتر است ولی در دوران دبستان معمولا اغلب كودكان خواب نیمروزی را دوست ندارند. زمان و میزان خواب در كودكان متفاوت است. برخی از آنها زود به تختخواب می‌روند و برخی بسیار دیروقت به همین دلیل زمان بیدار شدن از خواب نیز در كودكان فرق دارد. معمولا كودكان 4-3 ساله به هنگام خواب و جدا شدن از والدین برای رفتن به اتاق خواب خودشان احساس ناامنی و ترس می‌كنند. در این سنین آنها تمایل بیشتری به حضور در كنار والدین خود دارند و دوست دارند كه در كنار آنها به راحتی به خواب بروند. رفتن به اتاق خواب و خوابیدن در اكثر موارد برای كودك به منزله كنار گذاشتن كاری است كه در حال انجامش بودند به همین دلیل با غرولند و بی‌حوصلگی به تختخواب می‌روند. اما یك دوش آرامش بخش قبل از خواب، نوشیدن یك لیوان شیر، تعریف كردن یك قصه و بوسیدن كودك به او كمك می‌كند تا راحت‌تر بخوابد. حدود نیم ساعت قبل از خواب زمان خوبی برای كشتی‌گرفتن، شوخی كردن، تلویزیون تماشا كردن و انجام كارهای هیجان‌‌انگیز نیست و باعث به هم خوردن خواب كودك می‌شود. تعدادی از كودكان شب‌ها با یك نور ملایم چراغ خواب، یك موسیقی ملایم و یا حتی یك قصه شب كه از تلویزیون، رادیو و... پخش می‌شود، به راحتی به خواب می‌روند. تعدادی از آنها دوست دارند كه عروسك مورد علاقه‌شان را در آغوش بگیرند چرا كه با آن احساس امنیت و راحتی می‌كنند.

برخی از كودكان می‌گویند كه باید حتما در اتاق خواب باز باشد و پدر و مادر نیز در نزدیكی او بخوابند یعنی اتاقشان از اتاق خواب كودك دور نباشد. عده‌ای از كودكان نیز به هیچ‌وجه حاضر به جدایی از والدین خود نیستند و با اینكار دچار ترس و اضطراب بسیار می‌شوند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، سالیان سال است كه نوزادان در كنار والدین خود می‌خوابند چرا كه به این ترتیب غذا دادن به كودك در طول شب و رسیدگی به او آسان‌تر می‌شود. حتی عده‌ای از والدین جدا كردن نوزاد را به هنگام خواب كاری وحشتناك می‌دانند چرا كه نوزاد در كنار والدینش احساس اطمینان و امنیت می‌كند و راحت می‌خوابد. عده‌ای نیز بر این باورند كه انسان‌ها موجودات مستقلی هستند و باید از همان ابتدا این احساس در آنها تقویت شود. از طرفی برخی از والدین می‌گویند چیزی كه در یك فرهنگ رایج و متداول است لزوما نباید در تمام فرهنگ‌ها به كار رود. ممكن است پدر و مادری تشخیص بدهند كه كودكشان حتما در اتاق خوابش و از آنها جدا بخوابد و عده‌ای دیگر ترجیح دهند كه فرزندشان در كنار آنها باشد تا بیشتر حمایتش كنند.

در كنار والدین خوابیدن مزایا و معایبی دارد و تصمیم‌گیری در این باره بر عهده خود والدین، است.

خوابیدن در كنار والدین

كودك تختخوابش را در اتاق والدین می‌گذارد و با هم در یك اتاق می‌خوابند. كودك روی تختخواب آنها و درست در مجاورتشان می‌خوابد. این وضعیت در مورد كودكان بسیار خردسال و نوزادان بسیار رایج است و اغلب مادران ترجیح می‌دهند كه در این دوران به كودك خود نزدیك باشند. كودكان با آنكه اتاق خواب مستقل و جداگانه دارند و در آنجا می‌خوابند ولی هرگاه كه بخواهند در اتاق والدینشان به روی آنها باز است. معمولا شروع كابوس‌های شبانه و گاهاً خواب‌های ترسناك در این سنین كودكی است و كودك بلافاصله به اتاق والدینش می‌رود تا در كنار آنها احساس امنیت كند.

مزایای خوابیدن كودك در كنار والدین
برای اغلب خانواده‌ها در كنار كودك خوابیدن، راه حل خوبی نیست اما مزایایی هم دارد:
 با این روش والدین راحت‌تر و مدت زمان بیشتری می‌خوابند. كودكان نیز بهتر و عمیق می‌خوابند چرا كه در كنار مادر احساس آرامش می‌كنند.
 اگر باید به فرزندتان شیر بدهید، نزدیكی او یك امتیاز تلقی می‌شود.
 باعث كاهش خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می‌شود.
 كودك از زمان رفتن به تختخواب احساس وحشت و دلهره نمی‌كند.
 والدین راحت‌تر متوجه برخی مشكلات احتمالی در كودك می‌شوند كه شب‌ها بروز می‌دهد، مثل دندان قروچه.

زمان مناسب برای جدا كردن جای خواب كودك از والدینش

این مسئله به كودك و نیز به میزان احساسی كه هر دو طرف از این موضوع دارند، بستگی دارد اغلب والدین ترجیح می‌دهند كه كودكشان تا دو سالگی در كنار آنها و در یك اتاق خواب باشند.

كنار هم خوابیدن كودك و والدین عموما دو علت دارد

یك علت آن مربوط به تصمیم‌گیری‌های خانوادگی و سبك و شیوه زندگی كردن است، مثلا نزدیك هم خوابیدن برای والدین خانواده اهمیت دارد و علت دوم نیز واكنش كودك نسبت به جداگانه خوابیدن است. مسلماً شما نیز راحت‌تر هستید كه بدون حضور كودكتان روی تختخواب بخوابید ولی ترجیح می‌دهید كه او نیز كنار شما روی تختخوابتان بخوابد ولی مجبور نباشید نیمه‌های شب از صدای جیغ او بیدار شوید و مدتی را بالای سرش بمانید تا دوباره خوابش ببرد و تلاش كنید كه او را آرام كنید. از نظر روانشناسان خواب یك نوع رفتار تغییرپذیر است یعنی می‌توان برخی عادات مربوط  به آن را با كمی حوصله و توجه تغییر داد. اگر تمایل دارید كه كودكتان در اتاق خوابش بخوابد و البته اینكار را بدون آنكه ناراحتی‌های دیگری به وجود آید، انجام دهد، می‌توانید كمی تغییر در خوابش ایجاد نمایید مثلا قبل از خواب تمام عشق‌تان را نثارش كنید، او را ببوسید و بگویید كه چقدر دوستش دارید. لازم نیست كه حتما كنارش دراز بكشید، می‌توانید نزدیكش بنشینید و آرام آرام با او حرف بزنید، لالایی بخوانید، قصه بگویید و... تا زمانی‌كه كاملا به خواب می‌رود. كودكی كه تا به حال همواره در كنار شما به خواب رفته است، مسلماً نمی‌تواند به یكباره به اتاق خوابش عادت كند و تمام شب از شما جدا بخوابد. برای جدا كردن او باید مرحله به مرحله پیش بروید. احساس ناامنی، نگرانی، دلهره، ترس و... باعث می‌‌شوند كه كودك شما مستقیم به سمت اتاق خواب شما سرازیر شود.

راهكارها
برای اینكه به او كمك كنید تا راحت‌تر و بهتر به اتاق خوابش عادت كند می‌توانید این موارد را عملی كنید:
 تلویزیون، كامپیوتر و سایر وسایل الكترونیكی را از اتاقش بردارید تا محیطی مناسب برای خواب ایجاد شود. تماشای برنامه‌های تلویزیونی و بازی‌های رایانه‌ای تحریك كننده است و باعث به هم خوردن ساعت خواب كودك می‌شوند.
 یك دوش آب ولرم بگیرد. دندان‌هایش را مسواك بزند و برایش یك قصه بسیار خوب بخوانید. به این ترتیب دلهره‌ها و نگرانی‌های كودك كاهش می‌یابد.
 روی تختخواب كودك‌تان دراز نكشید تا او به خواب برود. سعی كنید كمی از او فاصله بگیرید تا كم‌كم مستقل‌تر شود.
 پتو، اسباب‌بازی و عروسك‌هایی كه باعث می‌شوند كودكتان به هنگام خواب از آنها بترسد را از آنجا خارج كنید. در عوض می‌توانید چیزهای بهتری در اتاقش بگذارید كه بیشتر دوست دارد.
 اگر كودكتان زیاد بهانه‌گیری می‌كند، می‌توانید به او قول بدهید كه زود به زود به اتاقش می‌آیید و به او سر می‌زنید اما سعی كنید فاصله‌های سرزدن‌ها كمتر از ده دقیقه نشود چرا كه در این حالت سعی می‌كند بیدار بماند و منتظر برگشت دوباره‌تان شود. این كار شرایط را بدتر می‌كند.
 اگر شب هنگام از خواب بیدار شد و به اتاق خواب‌تان آمد، دوباره او را به اتاقش ببرید، كنارش بنشینید تا دوباره خوابش ببرد.