یکشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۱:۰۳

زنان خیابانی؛ می شود این موضوع را ندید و درباره آن حرفی هم نزد یا به آهستگی از کنارش رد شد.

سن زنان خیابانی پایین آمده است؟

سلامت نیوز:زنان خیابانی؛ می شود این موضوع را ندید و درباره آن حرفی هم نزد یا به آهستگی از کنارش رد شد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری آنلاین، اما چند وقتی است كارشناسان درباره افزایش زنان كارتن‌خواب و زنان خیابانی هشدار می‌دهند و می‌گویند تا موضوع به شرایط بحرانی نزدیك نشده باید فكری به حال آن كرد.

آمار‌های غیررسمی حكایت از افزایش زنان كارتن‌خواب در تهران دارد كه هنوز هیچ سرپناهی برای آنها اختصاص داده نشده؛ زنانی كه اگر فكری به حالشان نكنیم بعید نیست پس از مدتی به جای كارتن‌خواب دیگر خیابانی ‌‌شوند. قرار است همزمان با دهه فجر و با حمایت سازمان بهزیستی در منطقه 14تهران نخستین مركز غیردولتی با كمك سازمان‌های مردم نهاد آغاز به‌كار كند تا شاید تعدادی از این زنان آسیب دیده بتوانند به زندگی عادی خود برگردند. دكتر حبیب‌الله مسعودی فرید، مدیركل امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به مطالعاتی كه درخصوص زنان كارتن خواب انجام شده به همشهری می‌گوید: سن زنان كارتن‌خواب 20تا 40سال است و همین موضوع لزوم برنامه‌ریزی‌های دقیق برای بازپروری این قشر را بیشتر می‌كند.

مسعودی فرید می‌گوید:‌ رشد جمعیت شهرنشین‌ از دیگر علل افزایش آسیب‌های اجتماعی است، چرا كه در حال حاضر شاهد افزایش بالای نرخ شهرنشینی هستیم. این موضوع باعث شده تا افراد جدیدی كه ساكن شهرها شده‌اند، شهروند نباشند؛ چرا كه از امكانات شهری تا‌كنون برخوردار نبوده‌اند و دسترسی به امكانات برابر را ندارند همین موضوع هم باعث ایجاد فقر قابلیتی شده است.

او درباره وضعیت سنی زنان خیابانی می‌گوید: ‌آمارهای مراكز بازپروری سازمان بهزیستی حكایت از این دارد كه بیشترین تعداد زنان خیابانی در سنین 25تا 30سال قرار دارند بیش از 50درصد زنان خیابانی كه در تهرانند مهاجر هستند.

مسعودی فرید در واكنش به برخی ادعا‌ها مبنی بر پایین آمدن سن زنان خیابانی می‌گوید: هر چند برخی از این زنان عنوان كرده‌اند كه شروع كارشان در سن 19سالگی بوده است، اما این موضوع به این معنی نیست كه بگوییم سن روسپی‌گری خیلی پایین آمده است. زنان با این سن، فراوانی قابل توجه چندانی ندارند. آمار در این حوزه بسیار مهم و قابل تحلیل است. گاهی افرادی كه مسئولیت و اطلاع كافی ندارند، با اعلام و انتشار آمار غیرواقعی موجب نگرانی در جامعه می‌شوند.

وی درباره مراكز نگهداری از این افراد می‌گوید:‌ سازمان بهزیستی 24مركز را در كل كشور و 2مركز را در تهران برای بازپروری این افراد اختصاص داده؛ ضمن اینكه مراكز مداخله در بحران نیز به‌عنوان مراكز پیشرو در این اقدام كمك حال و خط مقدم سازمان بهزیستی هستند كه تعداد زیادی از این افراد كه خودمعرف نیستند توسط این مركز و اورژانس اجتماعی به مراكز بازپروری معرفی می‌شوند.

اما تمام اقدامات سازمان بهزیستی كشور در نگهداری این زنان خلاصه نمی‌شود. زنان خیابانی برای ورود به این مراكز غربالگری شده و باید حتما مورد تأیید قوه قضاییه قرار بگیرند. این اقدام به‌دلیل ممانعت از ورود زنان مجرم به این مراكز است. مسعودی فرید می‌گوید:‌زنانی كه وارد مراكز بازپروری سازمان می‌شوند در نخستین اقدام غربالگری شده و اگر بیماری خاصی داشته باشند مداوا می‌شوند.

به گفته وی، یكی از مهم‌ترین كلونی‌های بیماری ایدز و هپاتیت در دنیا مربوط به معتادان تزریقی و زنان خیابانی است و كشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست به همین دلیل اگر این بیماری در بین مراجعه‌كنندگان تشخیص داده شود اقدامات درمانی بلافاصله برای آنها آغاز می‌شود. مسعودی فرید تأكید می‌كند:‌ در زنان خیابانی كه از طریق مراجع قضایی و انتظامی به مراكز سازمان بهزیستی معرفی می‌شوند، «اعتیاد» در خانواده، «طلاق» و نابسامانی خانواده و «زندگی در محله‌های آسیب‌خیز» از عوامل مؤثر ر بروز روسپی‌گری بوده و شهرهای بزرگ و مهاجرپذیر، شهرهایی هستند كه آمار زنان خیابانی در آنها بیشتر است.

    بودجه برای توانمندسازی

براساس برآوردهای اولیه یك محاسبه كارشناسی شده، برای هر مددجو 15میلیون تومان به‌صورت سالانه نیاز است تا بتوان حداقل توانمند‌سازی‌ را برای هر فرد انجام داد، اما اگر این زنان احتیاج به ودیعه مسكن و اشتغال داشته باشند این هزینه بیشتر از این مقدار می‌شود.

دكتر مجید ابهری جامعه شناس دلایل فرار دختران از خانه را چنین توضیح می‌دهد: علل خانوادگی این امر می‌تواند داشتن خانواده‌های پرتنش، آزار جسمی و جنسی و‌ اعتیاد در خانواده باشد. از عوامل اجتماعی نیز می‌توان به افزایش سطح انتظارات افراد نام برد، به‌عنوان مثال نوع امكانات و زندگی كه صدا و سیما در سریال‌هایش نشان می‌دهد سبب نوعی نارضایتی در بین افراد می‌شود، توقع‌ها را بالا برده و منجر به فرار از خانه می‌شود.

براساس آمار بیش از 70درصد از این دختران به خانواده بازمی‌گردند، اما مشكل عمده، ‌پذیرش خانواده است، چرا كه اغلب خانواده‌های این افراد بدسرپرست و ناسازگار هستند و باید خدمات تخصصی برای ساماندهی آنها ارائه كرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • علیزاد ۰۲:۴۴ - ۱۳۹۳/۱۱/۰۶
    0 0
    نبود مسوولیت‌پذیری در دولتمردان و بی فکری ایشان در سوق دادن خیرین به ساخت مدرسه بجای کمک به بازپروری و رفع مشکلات خطرساز جامعه چنین پیامدهایی هم باید داشته باشد.