سلامت نیوز: پرستاران ایرانی از شغل خود راضی نیستند. این امری است که هیچ کدام از مسوولان نظام بهداشت و درمان ایران آن را رد نمی کند. اما این نارضایتی در چه زمینه هایی است؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرآنلاین، پرستاران در ایران کماکان در کانون کم توجهی ها هستند. هرچند که وزیر بهداشت یک بار گفته که از انها خجالت می کشد، و وعده های مختلفی برای افزایش رفاه کاری و دستمزد پرستاران در چارچوب طرح تحول سلامت داده شده، اما عملا اتفاقی برای آنها نیفتاده است و همین موجب اعتراض برخی از پرستاران را فراهم کرده.

این قشر تاثیرگذار از بدنه نظام بهداشت و درمان کشور، سالهاست که سختی کاری که هر روز با آن دست و پنجه نرم می کنند، حقوق و مزایای مناسبی دریافت نمی کنند و همواره به دلیل فرسودگی بالای شغلی در میان آنان، رضایت از شغل بسیار پایینی دارند.

در ایران آمارهای رسمی از رضایت از شغلی ۴۵ درصدی پرستاران حکایت دارد، اما پژوهش های دانشگاهی سهم کمتری را از رضایت شغلی حکایت می کنند.

در حال حاضر جدیدترین آمار مستخرج شده از پژوهش های دانشگاهی نشان می دهد، ۶۷.۸ درصد از پرستاران در یک جامعه آماری یک هزار نفره در سراسر کشور از حقوق و مزایای خود ناراضی یا بسیار ناراضی اند.

براساس پژوهشی که سازمان نظام پرستاری کشور با همکاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه تهران در سال ۱۳۹۲ انجام شده (و نتایج کامل آن تا کنون منتشر نشده است)، تنها ۳۴.۳ درصد از پرستاران شرکت کننده در این پژوهش از مجموع وضعیت شغلی خود بسیار راضی و راضی هستند و ۶۵.۶۹ درصد نیز ناراضی و بسیار ناراضی اند.

همچنین بیش از ۷۴ درصد از پرستاران نسبت به شرح وظایف خود در بیمارستان های کشور ناراضی یا بسیار ناراضی اند. در این پژوهش معیار هایی همچون: «رضایت پرستاران از محیط كار و امكانات رفاهی ،ارتباط بین همكاران و سایر افراد گروه پزشكی ،نحوه ارتباط با مدیران پرستاری ، خط مشی ها و نحوه مدیریت مدیران پرستاری ،رضایت از حقوق و مزایای پرستاری ،ارتباط حرفه پرستاری با زندگی شخصی ، موقعیت ترقی و ترفیع در حرفه پرستاری ،امنیت شغلی در حرفه پرستاری ،شرح وظایف حرفه پرستاری ، مسؤولیت و تفویض اختیار در حرفه پرستاری ،فراجویی مددجو در حرفه پرستاری و وجهه اجتماعی حرفه پرستاری در جامعه » برای پرستاران مورد بررسی قرار گرفته است و در این میان چهار عامل « نحوه ارتباط با مدیران پرستاری» ،«رضایت از حقوق و مزایای پرستاری»،«شرح وظایف حرفه پرستاری» و «وجهه اجتماعی حرفه پرستاری در جامعه» دارای بیش ترین درصد از نارضایتی در میان پرستاران بوده است.

در این پژوهش بیش از ۷۰ درصد از شرکت کنندگان زن بودند، ۷۰ درصد شرکت کنندگان متاهل و میانگین سنی آنان ۳۳ بوده است. 
 نکته حایز اهمیت دررابطه با پرستاران ایرانی، معضل جهانی ترک از شغل پرستاران است.

مسئله که آمار های رسمی از آن به طور دقیق وجود ندارد، اما آمار های غیر رسمی میزان ترک از شغل پرستاران در ایران را نگران کننده می خواند. همین وضعیت همچنین در رابطه با مهاجرت پرستاران نیز صدق می کند. چرا که هنوز آمار رسمی از مهاجرت پرستاران به طور شفاف اعلام نشده اما آمار های غیر رسمی حکایت از مهاجرت سالانه ۵ هزار پرستار ایرانی به خارج از کشور دارد.

مجموعه این مسایل ثابت می کند پرستاران ایرانی کماکان در کانون کم توجهی ها قرار دارند.

میزان رضایت شغلی 1058 پرستار شاغل در 20 استان كشور براساس پژوهش سازمان نظام پرستاری

 اختلاف ۱۰۰ تا ۳۰۰ برابری درآمد پرستاران با پزشکان


علاوه بر نکات یاد شده یکی دیگر از عواملی که تا حد زیادی مورد اعتراض پرستاران و مسئولان سازمان نظام پرستاری کشور است، اختلاف درآمدی فاحش پرستاران با پزشکان است. اختلافی که تا پیش از این از تریبون های غیر رسمی به آن پرداخته می شد اما حالا چند سالی است که با صراحت از آن سخن به میان می اید.

در تازه ترین این اعتراضات، رئیس کل سازمان نظام پرستاری از اختلاف ۱۰۰ تا ۳۰۰ برابری حقوق پرستاران با پزشکان انتقاد کرده و با بررسی آمار اختلاف درآمدی بین پزشکان و پرستاران 60 کشور در دنیا گفته است: در آمریکا دریافتی پزشک 3 برابر پرستار، در استرالیا 2.6 برابر، در فرانسه 1.5 برابر، در عربستان 1.3 برابر است ولی متاسفانه این اختلافات درآمد پزشک و پرستار در ایران بین 100 تا 300 برابراست در حالی که ما این الگو را از کشور ترکیه برداشته ایم و این اختلاف درآمد پزشک و پرستار در این کشور 2.4 برابر است.

آمارهای ترک خدمت پرستاران در دنیا چگونه است؟

در رابطه با ترک خدمت پرستاران در ایران، تا کنون هنوز آمار مستندی وجود ندارد، اما براساس اطلاعات مندرج در پژوهشی تحت عنوان «فرآیند ترک خدمت پرستاران: یک مطالعه کیفی» که در بهمن ماه سال 1392، در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه شهید بهشتی انجام شده، نشان می دهد، در حال حاضر ترک خدمت پرستاران در آمریکا 20 درصد است و برآورد می شود این میزان تا سال 2020 به 36 درصد برسد. در ایتالیا نیز کمبود نیروی پرستار تا سال 2009، چهل هزار نفر است که در این کشور براساس پژوهش های محلی 33 درصد پرستاران کمتر از 30 سال در طی سال اول کاری برای خروج از خدمت برنامه ریزی می کنند.

همچنین بررسی ها در پژوهش های علمی نشان می دهد، در تایوان حدود 32 درصد پرستاران طی سه ماه اول و تا 51 درصد سال اول استخدام، ترک خدمت می کنند. نتایج پژوهشی در کانادا و انگلستان نشان می دهد، که پرستاران تازه وارد و جوان تمایل بیشتری به ترک خدمت دارند.