سلامت نیوز:از طرفی برخی از داروهای اعتیادآور بیشتر شده و عده‌ای را درگیر مساله اعتیاد می‌کند که بعضا داروهایی است که به‌عنوان قرص‌ها یا شربت‌های ترک اعتیاد به افراد داده می‌شود و خود آنها اعتیادآور است و فرد معتاد با مصرف آن داروها با اینکه به نظر می‌رسد که مواد مصرف نمی‌کند اما معتاد باقی می‌ماند.

به گزارش سلامت نیوز، محمدعلی اسفنانی، سخنگوی کمیسیون قضایی مجلس در روزنامه آرمان نوشت:  پیش از انقلاب و حتی سال‌ها پیش‌تر از آن عده‌ای به این فکر افتادند که نسل جوان ما را با دچارشدن به اعتیاد گرفتار کنند. هدف آنها این بود که جوانان قدرتمند ما از نظر جسمانی ضعیف شوند و از طرفی قدرت تفکر نداشته باشند و خلاقیت خود را از دست بدهند. سال‌ها پیش انگلیسی‌ها تریاک را به‌صورت رایگان در بین مردم توزیع می‌کردند و از طرف دیگر سوخته تریاک‌های مصرف‌شده را با قیمت بالایی می‌خریدند تا جوانان بیشتر گرفتار اعتیاد شوند. در حال حاضر در کشور مواد اعتیادآور وارد می‌شود و نوجوانان امروزی کمتر شباهتی با جوانان و نوجوانانی که 30 سال پیش با گریه و خواهش می‌خواستند به جبهه‌های جنگ بروند و در مقابل دشمن بایستند، دارند.

از طرفی برخی از داروهای اعتیادآور بیشتر شده و عده‌ای را درگیر مساله اعتیاد می‌کند که بعضا داروهایی است که به‌عنوان قرص‌ها یا شربت‌های ترک اعتیاد به افراد داده می‌شود و خود آنها اعتیادآور است و فرد معتاد با مصرف آن داروها با اینکه به نظر می‌رسد که مواد مصرف نمی‌کند اما معتاد باقی می‌ماند.

یکی از مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد اینکه برای مقابله با موادمخدر قانون کافی وجود ندارد و زمانی که متهمان به دادگاه مراجعه می‌کنند با خلا قانونی مواجه هستیم. این موضوع درمورد موادمخدر قدیمی و مواد صنعتی جدید وجود دارد. به اعتقاد من در مورد داروهای اعتیادآور مانند ترامادوال که به‌راحتی در دسترس قرار دارد، باید دقت بیشتری کرد و برای جمع‌آوری و مقابله با آن اگر منع قانون دارد، قوه قضائیه با ارائه لایحه‌ای به مجلس این مساله را مطرح و مجازاتی را برای تولیدکنندگان و واردکنندگان مواد در نظر بگیرد و در مجلس طرح و بررسی و به قانون تبدیل شود تا با مجرمان بر اساس قانون برخورد شود. معتقدم اگر برنامه‌هایی برای مقابله با این کار انجام نشود و فروش مواد اعتیادآور ادامه پیدا کند جوانان و آینده‌سازان کشور را که مدیریت فردای جامعه به دست آنهاست را از دست خواهیم داد.

درحال حاضر داروهای اعتیادآور در دسترس شهروندان قرار دارد و افراد به‌راحتی می‌توانند داروها را تهیه کنند. باید با فروش این داروها برخورد و فروشندگان و تهیه‌کنندگان آن مجازات شوند به‌طوری که مقابله با آنها باید در اولویت برنامه مسئولان مربوطه قرار بگیرد. آنچه مشخص است اینکه مجازات‌هایی که برای این گروه درنظر گرفته شده کافی نیست و تشدید مجازات لازم و ضروری به نظر می‌رسد.

به‌نظر می‌رسد اگر این مجازات بازدارنده اعمال شود کمتر کسی به سمت قاچاق موادمخدر و تهیه و فروش داروهای اعتیادآور تمایل پیدا می‌کند. در این حوزه مجلس آماده همکاری است که لایحه‌هایی که از طرف قوه قضائیه می‌رسد را پیگیری و به برطرف شدن این مشکل کمک کند. از طرفی میزان مجازاتی که برای این افراد درنظر گرفته می‌شود در حدی نیست که بازدارنده باشد و متهمان فروش داروها مجازات نمی‌شوند و بعضا به کیفر و سزایی که حق‌شان است، نمی‌رسند و با افزایش تعداد آنها و گسترش موادمخدر و داروهای اعتیادآور جوانان و خانواده‌های آنها از زندگی ساقط می‌شوند اما چون در قانون جرم سنگینی برای آنها در نظر گرفته نشده است پاسخگو نیست و فرد به محض خروج از زندان به کار خود ادامه می‌دهد. از طرفی زندان‌های ما بیش از ظرفیت اصلی خود زندانی دارد و با توجه به این موضوع نمی‌توان تعداد زیادی از آنها را به زندان فرستاد.

معتقدم درصورتی که برای زندانیان کارهای سخت درنظر گرفته شود به‌عنوان مثال آنها را به بیگاری یا کار در معدن و انجام کارهای سخت وادار کنند به تولید و توزیع‌کنندگان موادمخدر و داروهای اعتیادآور یاد می‌دهد که به سمت این کار نروند و درواقع این مجازات‌ها حکم بازدارندگی خواهد داشت وگرنه اگر مجرمان حوزه موادمخدر را به زندان بفرستیم و جای گرم و نرم و غذای کافی و شرایط و امکانات کافی برایشان فراهم کنیم کار مثبتی انجام نگرفته است.