سلامت نیوز: مطالعه متخصصان گوش و حلق و بینی بیمارستان لنوکس هیل نیویورک نشان می دهد که موم گوش خاصیت ضد میکروبی و قارچی دارد و استفاده از گوش پاک کن سبب خراشیدن پوست کانال گوش و بروز عفونت می شود.

به گزارش ایرنا از رویترز، موم گوش نقش روان کننده و آنتی باکتریال دارد. اکثر افراد بر این باورهستند که موم گوش، یک جرم غیر بهداشتی است و سعی می کنند که بعد از استحمام آن را با گوش پاک کن خارج کنند.

در این گزارش آمده است که عادت گوش پاک کردن فقط به گوش پاک کن ختم نمی شود و برخی افراد اشیای تیز، مانند خودکار ..... را برای خاراندن گوش استفاده می کنند که بسیار خطرناک است و در اغلب موارد منجر به پارگی پرده گوش می شود.

در واقع نیازی به تمیز کردن گوش با گوش پاک کن نیست. سلول های داخل کانال گوش با سایر سلول های بدن متفاوت هستند. این سلول ها درحرکت هستند و به اصطلاح مهاجرت می کنند.

برای مثال اگر به وسیله جوهر یک نقطه کوچک روی پرده گوش بگذاریم، بر اثر جنبش سلول ها، محل این نقطه به مرور زمان حرکت می کند؛البته چنانچه این اتفاق نیفتد، مجرای گوش به سرعت توسط سلول های مرده مسدود می شود. همچنین این مکانیسم باعث می شود که موم گوش به سمت بیرون هدایت شود و شنوایی را مختل نکند.

موم گوش توسط غده های عرق که در کانال گوش قرار دارند تولید می شود؛ بنابراین به راحتی می توان با استفاده از یک دستمال تمیز، سطح خارجی گوش را تمیز کرد و مطمئن بود که داخل کانال گوش نیز تمیز است.

در صورت احساس خارش بهتر است از یک یا دو قطره روغن مخصوص که در داروخانه ها وجود دارد یا روغن بچه، در داخل مجرای گوش استفاده کرد. در صورت خارش مداوم باید به متخصص مراجعه شود.

در گذشته از موم گوش یا Cerumen برای نرم کردن لب به هنگام خشکی و پانسمان زخم های باز استفاده می کردند. در حال حاضر پزشکان از این ماده برای تشخیص عفونت های خاص در بدن استفاده می کنند.

رنگ موم گوش با افزایش سن تیره تر می شود. با افزایش سن مردان، خروج موم از لابلای موی بلند گوش مردان در مجرا به سختی انجام می شود.



*****موم گوش خاصیت ضدمیکروبی و ضد قارچی دارد

همانطور که گفته شد این ماده توسط غده های چربی مجاری گوش تولید می شود. موم گوش از موم روغنی و کراتینوسیت تولید می شود. کراتینوسیت به سلول های مرده پوست گفته می شود. ماده روغنی آن شامل کلسترول و تری گلیسسرید است. حدود هزار تا دو هزار غده در مجاری گوش، پپتیدهای ضد میکروب تولید می کنند.

تولید موم گوش در زنان و مردان تفاوتی ندارد و محتویات آن نیز به سن وابسته نیست، ولی تحقیقات نشان می دهد که محتوای تری گلیسرید آن از ماه آذر تا تیر کاهش می یابد.

موم گوش همچنین حاوی یک آنزیم ضد باکتری به نام لیزوزیم است که دیواره سلول های باکتریایی را نابود می کند.



*****نژاد در اندازه و شکل موم گوش موثر است

اطلاعات جالب در مورد این ماده این است که شکل آن در مورد افراد آسیایی و غیر آسیایی متفاوت است. تحقیقات موسسه مونل در فیلادلفیا نشان می دهد که کروموزوم 16 افراد باعث می شود که موم گوش خشک یا مرطوب باشد.

تحقیقات نشان می دهد که ژن ABCC 11 افراد آسیایی باعث می شود که موم گوش آنان خشک باشد. همچنین این ژن منجر به کاهش بوی بد عرق در این افراد می شود؛ البته این آزمایش ها بر روی افراد ژاپنی، چینی و کره ای انجام شده است.

در ادامه تحقیقات آمده است که این ماده دارای بوی منحصربفردی است و یک بیماری نادر ژنتیکی تنها از روی بوی این ماده قابل شناسایی است.

محققان بر این باورند که تشخیص برخی از بیماری ها با استفاده از موم گوش، سریعتر و کم هزینه تر از آزمایش های پیچیده ژنتیکی است.



***** گوش آیینه بسیاری از بیماری ها و آلودگی ها است

همانطور که گفته شد برخی از بیماری های نادر با آنالیز این ماده قابل تشخیص است. برخی اوقات حجم ترشح این ماده افزایش پیدا می کند که می تواند علامت وجود سم خاصی مانند سم فلزات سنگین در بدن باشد. گاهی اوقات نیز یک حشره کوچک وارد مجرای گوش و انسداد آن می شود و تاثیر منفی بر شنوایی دارد.

موم گوش علاوه بر انسان در برخی از پستانداران نیز وجود دارد و آزمایش بر روی آن اطلاعات جالبی را در اختیار محققان قرار می دهد؛ برای مثال موم در گوش نهنگ نشان می دهد که این موجود غول آسا از چه آلودگی هایی رنج می برد و چه عواملی در انقراض آن نقش دارد. همچنین اگر میزان هورمون استرس و کورتیزول در این حیوان زیاد شود، این افزایش در موم گوش قابل مشاهده است و نشان می دهد که حیوان به بلوغ جنسی رسیده است و آماده جفت گیری است. همچنین مطالعات بیشتر نشان می دهد که مقدار این ماده در موجودات با افزایش آفت کش ها افزایش می یابد.

گوش مستقیما با مغز در ارتباط است بنابراین محافظت از آن نیازمند دقت و آگاهی بالایی است. یکی از مهمترین عوامل مخرب برای شنوایی، گوش دادن به موزیک و تلویزیون با صدای بلند است. محققان بر این باورند که استفاده از هدفون برای مدت طولانی و با صدای بلند باعث کاهش شنوایی می شود و این مشکل غیر قابل بازگشت است.