یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۷
کد خبر: 139413

رابطه مشترک هم یک موجود زنده است و به همین خاطر به رابطه مشترک «زندگی» می گویند و همانند جانداران ممکن است دچار بی روحی و بیماری شود که این مسئله طبیعی است ، به جرأت می توان گفت اگر در رابطه زوجی هیچ اصطکاکی وجود نداشته باشد احتمالاً یا زندگی شان راکد شده و یا کلا از بین رفته است. چرا که نمی شود با یک انسان زیر یک سقف زندگی کنیم اما دچار اختلاف نشویم، اما می شود کاری کنیم که هنگام اختلاف نظر و دعوا، به جای شکستن ظرف و ظروف به حل مسئله بپردازیم و بعد از آن دوباره به یکدیگر نزدیک شویم.

سلامت نیوز: رابطه مشترک هم یک موجود زنده است و به همین خاطر به رابطه مشترک «زندگی» می گویند و همانند جانداران ممکن است دچار بی روحی و بیماری شود که این مسئله طبیعی است ، به جرأت می توان گفت اگر در رابطه زوجی هیچ اصطکاکی وجود نداشته باشد احتمالاً یا زندگی شان راکد شده و یا کلا از بین رفته است. چرا که نمی شود با یک انسان زیر یک سقف زندگی کنیم اما دچار اختلاف نشویم، اما می شود کاری کنیم که هنگام اختلاف نظر و دعوا، به جای شکستن ظرف و ظروف به حل مسئله بپردازیم و بعد از آن دوباره به یکدیگر نزدیک شویم.


این رابطه زنده است

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ،زمانی که عقد ازدواج بین دو نفر منعقد می شود ، می گویند ما با همدیگر «زندگی» را شروع کردیم ، منظور زوجین از زندگی این است که این ها در کنار هم اهداف مشترکی را دنبال خواهند کرد که در اصطلاح می گوییم «زندگی مشترک»، یا می توانیم بگوییم زنده کردن اهداف مشترک و تفاوت های فی ما بین. یکی از خصوصیات مهم موجودات زنده ایجاد تغییر و تحول در جسم و روحشان است و با گذشت زمان تغییرات فراوانی در جسم شان پدید می آید، گاهی مریض می شوند و گاهی سرحال و سرخوش‌اند، همچنین گذشت زمان و تغییرات سن ، در جسم شان تحول ایجاد می کند و باید با جسم جدید سازگار شوند مثلا یک پیرمرد ۸۰ ساله نباید رفتار یک جوان ۳۰ ساله را داشته باشد چون در صورت تقلید رفتارهای شخص جوان، جسمش آسیب می بیند لذا باید از جسم خود بیشتر مراقبت کند. همان طور که گفتیم رابطه مشترک نیز یک موجود زنده است. بنابراین وجود اختلافات در زندگی مشترک طبیعی است و در مواردی باعث رشد و پیشرفت نیز می شود، اما آنچه که مهم است این است که راه های بیان عقاید و صحبت کردن را یاد بگیریم و الا اختلافات کوچک که نمک زندگی تلقی می شوند، نمک روی زخم خواهند شد و جز سوزش هیچ مزه ای نخواهند داشت، در واقع هر دعوایی به معنی پایان زندگی مشترک و نفرت زوجین از یکدیگر نیست مگر این که راه صحیح دعوا را بلد نباشیم.

روش های صحیح دعوا با همسر

پای دیگران را وسط نکشید:

یکی از عوامل مهم ریشه دار شدن دعواهای زوجین دخالت دادن اشخاص دیگر در دعواست که این مسئله خودش به دو صورت نمود پیدا می کند:

صورت اول: اینکه دعوای موجود بین خود را به خانواده ها یا اشخاص دیگر نسبت دهیم مثلا بیشتر خانم ها در دعوا می گویند این حرف، حرف خودت نیست حتما مادرت چنین حرفی زده است یا خواهر و یا هر فرد دیگر ... یا این که بعضی از مردان شروع به توهین و اهانت به خانواده همسر می کنند مثلا به خانم می گویند این که شما حرف متوجه نمی شوی و منطقی نیستی تقصیر خودت نیست چرا که مادر یا پدرت هم همین طور هستند یا مثلا برادرت نیز فلان ویژگی اخلاقی را دارد. طرح چنین مسائلی ممکن است مثل پاشیدن بنزین روی جرقه های آتش باشد که در کوتاه ترین زمان ممکن جرقه های ضعیف را که یک بچه هم می توانست خاموش کند، به آتش مهیب و خانمان سوز تبدیل می کند که آتشنشان های ماهر هم نمی توانند خاموشش کنند.

صورت دوم: گاهی اوقات دخالت عملی انجام می گیرد، یعنی انتقال مباحث محرمانه خانواده (زوجین) به اشخاص دیگر. حتی اگر این اشخاص پدر ومادر زوجین باشند باز هم انتقال مباحث به آن ها کار درستی نیست چرا که دعوت این اشخاص برای قضاوت و پا در میانی، فقط آتش دعوا را شعله ور می کند چون این افراد ذی نفع هستند و غالبا قضاوت شان بی طرفانه نخواهد بود . بنا براین زوجین باید بدانند که مسئله پیش آمده، فقط به خودشان مربوط می شود و هر اخلاق بدی داشته باشند مربوط به خودشان است نه خانواده شان ، و باید با همدیگر گفت وگو و مسئله را حل کنند یا به اشخاص متخصص و مشاور مراجعه کنند.

گروکشی نکنید:

ممکن است زوجین از همدیگر خواسته ای داشته باشند و این مسئله باعث ایجاد تشنج در رابطه شان شود، اصل داشتن چنین خواسته هایی طبیعی است، اما آنچه مهم است نحوه بیان خواسته است. بعضی جملات به هیچ وجه برای جامه عمل پوشاندن به خواسته ها مناسب نیستند مثل این که شما همسر را مخیر کنید بین «ادامه زندگی یا قبول خواسته»، چرا که در این صورت همسر شما نسبت به زندگی مشترک دید منفی پیدا می کند و با خود می گوید:آیا یک اختلاف کوچک، هم وزن قوام زندگی ماست؟! به عبارتی دیگر می گوید ارزش زندگی مشترک به اندازه همین مشکل کوچک است و قطعا در مشکلات بزرگ من با شکست مواجه خواهم شد. لذا زوجین در دعواهای پیش آمده، به هیچ وجه نباید پای اصل زندگی را به میان بکشند بلکه بر عکس قبل از بیان خواسته باید به اهمیت زندگی اشاره کنند مثلا بگویند من به پیوند مقدس مان احترام می گذارم و تا زمانی که جان در بدن دارم به زندگی ام عاشقانه جان خواهم بخشید و این خواسته من در راستای قوام و بهتر شدن زندگی است.

مراقب کلماتتان باشید:

استفاده از بعضی کلمات در حین دعوا ممنوع است؛ این کلمات عبارت است از هیچ وقت، همیشه ، هرگز و... به عبارتی از به کارگیری الفاظ منفی که کل زندگی را هدف قرار می دهد، باید خودداری کرد مثلا این جملات: هیچ وقت تو شوهر خوبی برایم نبودی، هیچ وقت مرا دوست نداشتی، همیشه فحاشی می کنی، هرگز به خانواده من احترام نگذاشتی و هیچ خیری از تو ندیدم.

از مقایسه کردن بپرهیزید:

یادمان باشد یک دعوای کوچک انتهای زندگی مشترک نیست و نباید خطوط قرمز شکسته شود، یکی از خطوط قرمز مقایسه همسر با دیگران است ، گاهی اوقات طرفین شروع می کنند به تعریف و تمجید از دیگران و طعنه زدن به همدیگر، که این مسئله ممکن است دلشکستگی عمیقی بین زوجین ایجاد کند که التیامش مدت ها طول بکشد.

از درد دل با نامحرم بپرهیزید:

از بازگو کردن اسرار خانواده و بیان حرف دل به نامحرمان باید خودداری کرد چرا که این مسئله ضربه بزرگی بر پیکره زندگی وارد می کند، بعضی اوقات اشخاص قبل از این که از همسر خود جدا شوند شروع به ارتباط با نامحرم می کنند و مسائل زندگی خود را با یک شخص اجنبی به اشتراک می گذارند که این مسئله تباهی زندگی دنیوی و ویرانی حیات آخرت را به دنبال دارد.

دعوا را کش ندهید:

سعی کنید دعوا را زود تمام کنید و موجب عصبانیت بیش از حد همدیگر نشوید، می توان ادامه بحث را به زمانی بهتر و موقعی موکول کرد که حال هر دوی شما مساعد باشد همچنین بعد از دعوا به مباحث و مسائلی که در بحث اتفاق افتاده است نباید فکر کرد و همه انتقادها و بحث ها را خیلی سریع از خاطر خود پاک کرد و با یک شاخه گل زیبا و نوازش عاشقانه طراوت از دست رفته را باز پس گرفت.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha