دوشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۴:۱۷

تهران، پایتخت ایران ، جزو شلوغ ترین شهر های صنعتی کشورو حتی جهان به شمار می رود. در روز آدم های زیادی در سطح شهر رفت و آمد می کنند؛ در این شهر، شهروندان معلول با معلولیت های مختلف هم ساکن هستندکه برای رفع نیازهای مختلف خود باید به سطح شهر بیایند و با سایر افراد در تعامل باشند . اما آیا امکان حضور بی دردسر و سهل الوصول آن ها به اماکن شهری و رفاهی وجود دارد یا خیر؟

شهری برای معلولان وجود ندارد

سلامت نیوز: تهران، پایتخت ایران ، جزو شلوغ ترین شهر های صنعتی کشورو حتی جهان به شمار می رود. در روز آدم های زیادی در سطح شهر رفت و آمد می کنند؛ در این شهر، شهروندان معلول  با معلولیت های مختلف هم ساکن  هستندکه برای رفع نیازهای مختلف خود باید به سطح شهر بیایند و با سایر افراد در تعامل باشند . اما آیا امکان حضور بی دردسر و سهل الوصول آن ها به اماکن شهری و رفاهی وجود دارد یا خیر؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسکانیوز، پیاده رو های غیر استاندارد، با سراشیبی ها و سر بلندی های غیر ایمن و بدون دسترسی مناسب برای افراد کم توان و ناتوان جسمی و معلولان یکی از ناهمواری های شهری در کلان شهرها به ویژه تهران است که عبور و مرور را برای معلولان با سختی همراه می کند. بنابراین اگر خانواده ای با یکی از اعضای خانواده خود که معلولیت جسمی دارد قصد داشته باشند چند ساعتی را برای خرید در سطح شهر و خیابان هایی که مراکز خرید اصلی هستند قدم بزنند مطمعنا با مشکلات بسیاری مواجه می شوند و همین فکر ها آن ها را از این هدف منصرف می کند در نتیجه عادی ترین حق این افراد در روزهای آخر سال و شادی روزمره ای که برای خرید کردن را همه دارند از دست می دهند.

اتوبوس، مترو و سایر وسایل نقلیه عمومی طوری طراحی نشده که افراد ناتوان حتی با کم ترین میزان معلولیت بتوانند از آن ها استفاده کنند. در نتیجه حتی دانشجویان و دانش آموزان معلول برای تردد در خیابان ها و رفتن به محل تحصیل خود از خودروهای ویژه استفاده کنند و این خارج شدن از خانه را برای آن ها دشوار می کند در عین حال هزینه های بسیاری هم دارد که هر خانواده ای قادر به تامین آن نیست.

عده ای از معلولان می توانند رانندگی کنند و خودروهای مخصوص هم دارند اما جای پارک مناسبی برای آن ها در خیابان ها تعریف نشده است. برای مراجعه به مراکز درمانی عموما با مشکل مواجه می شوند.  ظبق تحقیقات بعمل آمده تنها دو درصد از معابر تهران برای استفاده معلولان مناسب است و قابلیت رفت و آمد را دارد.

خیلی از اوقات اگر اهل رفتن به اجتماع و قدم زدن در گذرها،کنارخیابان و استفاده از وسایل نقلیه عمومی باشید افراد کم سوء یا نابینا و با معلولیت های دیگر هم دیده اید که با وجود ضعف جسمانی به شهر آمده اند و طالب این هستند که بدون هیچ تبعیضی بتوانند در شهر حاضر شوند و به زندگی عادی بپردازند. زندگی عادی این افراد در گرو عادی سازی شهر تهران و سایر کلان شهرهای ایران است. علاوه بر عادی سازی معابر و خیابان ها و تسهیل استفاده از اماکن درمانی، آموزشی، رفاهی شهر و بهره گیری از وسایل نقلیه عمومی برای افراد کم توان جسمی نگاه محبت آمیز به دور از هرگونه تحقیر و ترحم به این افراد از سمت همشهریان و سایر شهروندان الزامی است.

ما در دو بخش باید به حمایت از معلولان شهر تهران و سایر شهرهای ایران در طیف سنی متفاوت آن ها از کودکان تا افراد مسن  بپردازیم. نخست، آماده سازی شهر برای حضور این افراد که بارها و بارها تحت لایحه ها و طرح هایی به مجلس، شورای شهر رفته است و خود شهرداری هم اقداماتی انجام داده اما همه نیمه کاره رها شده و تعداد طرح هایی که به سرانجام رسیده است بسیار کم می باشد.

بطور مثال، پله برقی هایی که شهرداری برای پل های هوایی سطح خیابان ها تعبیه کرده است اما اکثرا آن ها خراب و در حال تعمیر هستند در بعضی از نقاط شهری که رفت و آمد بیش تر به افراد آسیب دیده و آسیب پذیر قرار دارد مثل پل هوایی خیابان دماوند روبه روی درمانگاه بوعلی که مدت ها است در حال تعمیر است و این رفت و آمد را برای رهگذران که بیشتر به دلیل وجود بیمارستان بیماران و افراد مسن هستند با مشکل مواجه کرده است.

در بخش دوم نگاه و دید سایر همشهری ها باید بدون کنجکاوی و عاری از هرگونه ترحمی باشد. این افراد باید دیده شوند و مورد توجه قرار بگیرند و در صورت لزوم حتی به آن ها کمک هایی هم شود اما همه ی اینها باید با دلسوزی و همدردی همراه باشد. یادمان باشد که این افراداز لحاظ روحی آسیب پذیر هستند وممکن است خرده رفتارهای ریز ما هم آن ها را برنجاند، پس مراقب رفتار و نگاهمان به معلولان در سطح شهر باشیم و خود را در جای یکی از اعضای خانواده ی آن ها قرار بدهیم.

اگر جلوی پای ما یکی از این افراد در حال حرکت به کمک شخص دیگری بود با ناراحتی و عصبانیت از تاخیر چند ثانیه ای خود می توانیم آسیب و دلخوری جدی برای این فرد و همراهانش به وجود بیاوریم تاجایی که به منزوی شدن او هم منجر شود. پس محتاطانه  با چاشنی محبت رفتار کنیم.

 

21

43

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha