گزارش سالانه جدید فائو درباره امنیت غذایی در جهان نشان می‌دهد شمار گرسنگان از 923 میلیون نفر در سال 2007 به 963 میلیون نفر در سال‌جاری رسیده است.

رقم جاری گرسنگان جهان حاكی از افزایش 80 میلیون نفری نسبت به دوره مبنای 92-1990 است.

با این حال، بحران اقتصادی می‌تواند عده بیشتری را دچار فقر و گرسنگی كند. تا پیش از این، روند مثبتی در جهت كاهش شمار افراد گرسنه در سراسر جهان تا سال 2015 حاصل شده بود، اما افزایش شدید مواد غذایی این روند را معكوس كرده است.

ژاك دیوف دبیركل فائو در مصاحبه مطبوعاتی گفت كه در نتیجه بالا رفتن بهای خواربار كه از سال 2006 آغاز شد، 75 میلیون نفر دچار گرسنگی مزمن شدند. این روند در سال‌جاری نیز ادامه یافت و 40 میلیون نفر دیگر را به جرگه گرسنگان جهان اضافه كرد.

بهای غلات به نسبت اوج آن در بهار حدود 50 درصد كاهش یافته است، اما همچنان به نسبت سال‌های قبل قیمت‌ها بالاست.

با بیش از دو برابر شدن بهای كود و بذر از سال 2006، كشاورزان فقیر در كشورهای در حال توسعه نمی‌توانند تولید را بالا ببرند، در حالی كه كشاورزان مرفه‌تر در كشورهای توسعه‌یافته می‌توانند هزینه بالای نهاده‌های كشاورزی را تأمین كنند.

در نتیجه انتظار می‌رود تولید غلات در كشورهای توسعه‌یافته امسال 10 درصد افزایش یابد، در حالی كه شاید افزایش تولید در كشورهای در حال توسعه به یك درصد نیز نرسد.

دیوف در همایشی كه چند ماه قبل برگزار شد، از جامعه بین‌المللی خواست سرمایه‌گذاری را در كشورهای فقیر دست كم 30 میلیارد دلار در سال افزایش دهد تا به كشاورزانی كه با افزایش هزینه نهاده‌ها روبه‌رو هستند، كمك شود.

دوسوم این قبیل مشكلات مربوط به 7 كشور است؛ یعنی چین، هند، پاكستان، جمهوری دمكراتیك كنگو، بنگلادش، اتیوپی و اندونزی. پیشرفت در این كشورها كه جمعیت زیادی دارند، تأثیر زیادی بر كاهش فقر در جهان دارد. تقریبا دو سوم گرسنگان جهان (583 میلیون نفر در سال 2007) در آسیا زندگی می‌كنند.

در كشورهای جنوب صحرای آفریقا یك سوم مردم (236 میلیون نفر در سال 2007) دچار فقر مزمن هستند كه بالاترین میزان گرسنگی در یك منطقه جغرافیایی است. نرخ گرسنگی در این منطقه در اواسط دهه 1990 حدود 34‌درصد بود كه در سال 2005 به 30 درصد كاهش یافت.

كشورهای در حال توسعه در خاورمیانه كمترین میزان گرسنگی را در جهان دارند. اما منازعه در افغانستان و عراق و نیز افزایش بهای خواربار سبب شد تا شمار گرسنگان از 15 میلیون نفر در اوایل دهه 1990 به 37 میلیون نفر در سال 2007 برسد.

دبیركل فائو یادآوری كرد كه برای مقابله با تأثیر افزایش بها بر گرسنگان به رویكردی دوگانه نیاز است.

ابتدا باید بخش كشاورزی بتواند تولید را بالا ببرد و دوم برنامه‌های محافظت اجتماعی به‌صورت تور ایمنی اجتماعی برای مراقبت از اقشار آسیب‌پذیر به اجرا درآید.