سلامت نیوز:عصر روز یکشنبه بر اثر انفجار مین پنج دانش‌آموز عشایری ایلام دچار سوختگی و آسیب‌دیدگی جدی شدند.
ایرنا نوشت؛ علی بیرانوند درباره این حادثه گفت: این انفجار در منطقه عشایری کنجانچم از توابع شهرستان مرزی مهران در جنوب غربی استان ایلام اتفاق افتاد و بر اثر آن پنج دانش‌آموز عشایری مجروح شدند. این حادثه عصر روز یکشنبه اتفاق افتاد و هشت دانش‌آموز پس از بازگشت از مدرسه در حین بازی در منطقه کنجانچم با مواد منفجره و مهمات عمل نکرده باقی مانده از جنگ برخورد کردند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،مدیرکل آموزش و پرورش استان ایلام با بیان اینکه همه این دانش‌آموزان پسر و در مقطع ابتدایی تحصیل می‌کنند، بیان کرد: بر اثر انفجار این مواد پنج دانش‌آموز دچار سوختگی شده و توسط عوامل امدادی به بیمارستان‌های امام خمینی(ره) و طالقانی شهر ایلام اعزام می‌شوند. با وجود اقدام‌های لازم برای درمان آنها، به علت شدت جراحت وارد شده دو نفر از این دانش‌آموزان برای مداوا به مرکز درمانی خارج از استان اعزام شدند. با هماهنگی‌های انجام شده با دانشگاه علوم پزشکی استان ایلام، درمان این دانش‌آموزان در دستور کار جدی و ویژه قرار گرفته است. استان ایلام به علت داشتن 430 کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق و درگیری مستقیم با جنگ، یک میلیون و 700 هزار هکتار اراضی آلوده به مین و مواد منفجره دارد که بخشی از آن هنوز پاکسازی نشده است، بر اثر انفجار این مواد در ایام مختلف سال عده‌ای کشته شده یا دچار مجروحیت می‌شوند. درحالی این خبر دیروز روی خبرگزاری‌ها قرار گرفت که به جز ایلام زمین‌های بسیاری در استان‌ها کرمانشاه، خوزستان و کردستان نیز آلوده به مین هستند و هنوز هم پاکسازی نشده‌اند. بر اساس گفته مسئولان ستاد پاکسازی مین به علت نبودن نقشه‌های مشخص از زمین‌های مین‌گذاری شده نمی‌توان تمامی این مناطق را شناسایی کرد و زمین‌ها را پاکسازی کرد. فارس نوشت؛ در ایران سالانه بیش از 15 تا 20 هزار نفر بر اثر انفجار مین کشته و یا مجروح می‌شوند که بیش از 80 درصد آنها را غیرنظامیان تشکیل مى‌دهند. استان‌هاى ایلام با مساحت یک‌میلیون و 700 هزار هکتار، خوزستان با مساحت یک‌میلیون و 380 هزار هکتار، استان کرمانشاه با مساحت 691 هزار هکتار، آذربایجان‌غربى با مساحت 59 هزار هکتار و کردستان با مساحتى به وسعت یک‌هزار و 480 هکتار، بنا به تحقیق انجمن حمایت از مصدومین مین ایران به ترتیب آلوده‌ترین نقاط ایران از این منظر به‌حساب مى‌آیند. بر اساس این گزارش هرروزه در این مناطق پنج ـ شش نفر بر اثر انفجار جان خود را از دست می‌دهند که تعداد زیادی از آنان کودکانی هستند که درحال بازی روی مین می‌روند. در صورتی که مین موجب مرگ نشود به‌گونه‌ای طراحی شده که فرد را کاملا ناکارآمد کند.
آمار دقیقی از میزان کشته‌شدگان پس از جنگ بر اثر مین‌های خنثی نشده وجود ندارد اما این اتفاق تلخ برای مردم محلی آنجا به صورت امری عادی درآمده است.
ضعف قانون و نبود آموزش
حسین احمدی‌نیاز، وکیل کودکان آسیب‌دیده توسط مین در این‌باره به «آرمان» می‌گوید: مشکلی که ما در حوزه مین داریم متاسفانه محدود به یکی دو استان نیست بلکه از خوزستان تا آذربایجان غربی را دربرمی‌گیرد. با وجود 25 سال پس از پایان جنگ هنوز اراضی بسیاری آلوده به حدود 16 میلیون مین خنثی نشده هستند که گاه و بی‌گاه قربانی می‌گیرد. بزرگ‌ترین مشکلی که وجود دارد پیش از هرچیز نبودن اطلاعات دقیق درمورد محل کاشته شدن مین‌هاست و در موارد بسیاری نیز به دلیل بارش باران و گل و لای مین‌ها از مکان اصلی‌شان جا‌به‌جا شده‌اند و به مناطق مسکونی رسیده‌اند و برای همین ما الان نمی‌دانیم مین‌های خنثی نشده دقیقا کجا قرار دارند. این حقوقدان درباره حمایت قانون از آسیب‌دیدگان می‌گوید: متاسفانه ما در این‌باره فقط یک ماده قانون داریم که به موجب آن فردی که در این سانحه زنده بماند و تنها دچار آسیب‌دیدگی شود باید به پاسگاه منطقه مراجعه کند؛ پاسگاه صورت سانحه را تنظیم و تائید کند. پس از آن به فرمانداری برده شود و درصورت تائید به کمیسیون تحویل داده شود که بازهم طبق قانون این کمیسیون هر شش ماه یک‌بار تشکیل می‌شود و این واقعا دشوار است که کسی بعد از وقوع چنین حادثه‌ای چند ماه صبر کند تا کمیسیون تشکیل شود! به سبب همین قانون از هر 100 فردی که دچار آسیب‌دیدگی با مین شده تنها 10 نفر تحت پوشش قانونی قرار می‌گیرند. او در ادامه با تاکید بر اینکه هنوز 16 میلیون مین خنثی نشده وجود دارد که ممکن است تعدادشان بیشتر هم باشد؛ می‌گوید: ضمن اینکه نقشه دقیقی از جای این مین‌ها نداریم، متولی معینی هم وجود ندارد. در گذشته وزارت دفاع عهده‌دار رسیدگی به این مهم بود و ضمن آن باید سازمان بهزیستی و جمعیت هلال‌احمر نیز به وظایف‌شان در این حوزه عمل کنند. او ضمن اشاره به ضعف قانون در این مورد خاطرنشان می‌کند: افرادی که از طریق مین آسیب می‌بینند با دو مشکل مواجه‌اند؛ یکی ضعف قانون در این مورد و دیگری آموزش ندیدن؛ در مناطقی که هر کجای زمین‌اش ممکن است آلوده به مین باشد و اقتصاد مردمانش نیز وابسته به کشاورزی و زمین است و هر آن احتمال آسیب‌دیدگی وجود دارد باید آموزش مواجهه با مین به مردم داده شود که در این مورد هم اقدام موثری صورت نمی‌گیرد و همین تلفات را بیشتر می‌کند. او با تاکید بر اینکه باید از این آسیب‌دیدگان حمایت مالی شود؛ می‌گوید: در ایران طبق قانون تمامی مصدومان رانندگی صد درصد رایگان به امورشان رسیدگی می‌شود درحالی که آسیب‌دیدگان مینی که یا توسط دشمن کاشته شده یا برای مبارزه توسط دولت کاشته شده که در هر دو صورت وظیفه‌اش به عهده دولت است باید برای مراحل درمانش پول پرداخت کند! اینها اکثرا روستاییانی هستند که ممکن است از پس هزینه‌های درمانی برنیایند و قطعا آنها که قربانیان جنگی تمام شده هستند باید به‌صورت کاملا رایگان به امور درمانی‌شان رسیدگی شود؛ این کوچک‌ترین کاری است که از عهده دولت برمی‌آید.
مجلس قانون را اصلاح کرده است
امید کریمیان نماینده مردم کردستان در مجلس نهم درباره اقدامات مجلس در این‌باره می‌گوید: قطعا برای من و تمامی کسانی که متعلق به استان‌های مین‌گذاری‌شده هستند این موضوع دغدغه است. قانونی که برای رسیدگی به وضعیت مصدومان مین و متوفیان آن وجود دارد همان قانون قدیمی تشکیل کمیسیون است. به موجب این قانون باید بررسی می‌شد که فرد به چه دلیل به آن منطقه رفته است. پس از مشخص شدن همه جوانب و در صورت تائید کمیسیون فرد تحت پوشش قانون درمی‌آمد. ما این قانون را در سال 88 اصلاح کردیم و گفتیم کسی که روی مین می‌رود حالا به هر دلیلی روی مین رفته است، این شخص در صورت مرگ شهید و در صورت آسیب‌دیدگی جانباز محسوب می‌شود و باید تحت حمایت کامل قانون باشد. این قانون پس از اصلاح به تصویب شورای نگهبان نیز رسید اما همچنان به روش قبل پرونده‌ها بررسی می‌شود! مجلس اقدامات خودش را انجام داده اما اجرایی کردن آن به عهده وزارت کشور است.
نظر شما