سلامت نیوز:«زدم، زدی، دعوا شد» مصداق بارز نزاع‌های خیابانی است!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه قانون ،آنقدر در كشور خشونت زیاد شده كه تا تقی به توقی می‌خورد ملت قاطی می‌كنند و با هم دست به یقه می‌شوند. براساس آمارهایی كه مسئولان سازمان پزشکی قانونی کشور گزارش داده‌اند، هرساله تقریبا 600 هزار نفر به دنبال وقوع نزاع به مراكز پزشكی قانونی مراجعه می‌كنند. گرچه این رقم در سال‌های مختلف متفاوت است، اما به هرحال در همین حول و حوش می‌چرخد و كمتر از آن نیست. نكته جالب‌تر اینكه این آمارها حتی از رقم 1680 درگیری در روز خبر می‌دهد. براساس تحقیقات صورت گرفته، مردم تهران بیشتر بر سر جای پارك با هم درگیر می‌شوند. بله به همین سادگی دو نفر سر جای پارك كه «من اول پیدا كردم» «نه آقا من اول پیدا كردم» با هم چنان دست به یقه می‌شوند كه انگار ارث پدرشان را آن دیگری بالا كشیده. وقتی همه این اتفاقات را می‌بینیم اولین سوالی كه به ذهن می‌رسد این است كه چرا مردم اینقدر بی‌اعصاب شده‌اند؟ چرا سریع از كوره در می‌روند و چرا دیگر كشور از آن چهره بشاش و خوشحال به چهره‌ای عبوس و خوددرگیر تبدیل شده؟ جامعه‌شناسان به می‌گویند مذاكرات ژنو، اختلاس‌های میلیاردی و همچنین اخباری از قبیل دست داشتن سیاستمداران كشوری در تشدید عصبانیت مردم و كاهش آستانه صبرشان بی‌تاثیر نبوده است!

   ما همه خشن‌ایم!
«خانم هل نده، اگه جا بود خودم می‌رفتم تو» «هوی اسب! مگه ماهارو توی صف نمی‌بینی؟» «آی عمو تهش اینجاست، كجا می‌ری؟» اینها دیالوگ‌هایی است كه اگر كمی ادامه پیدا كنند به دعوا ختم می‌شوند. اتفاقی هرروزه‌ای است كه در اطراف‌مان رخ می‌دهد؛ در فشار جمعیت داخل مترو، در صف نانوایی وقتی كسی می‌خواهد زرنگی(!) كند و نانش را سریع بگیرد، در صف تاكسی وقتی یكی می‌خواهد سریع‌تر سوار شود یا یكی تنه می‌زند و رد می‌شود، صدای بوق ممتد ماشین پشت سری در ترافیك 5 عصر خیابان شریعتی. انگار وقتی به خاطر چیزهای كوچك مردم دست به یقه می‌شوند خیلی از مشكلاتشان حل می‌شود. بعضی‌ها اوج آرزوهایشان این است كه مشت اول را بزنند و یك دعوای حسابی راه بیندازند. برای همین است كه وقتی سازمان پزشکی قانونی اعلام می‌كند در چهار ماهه اول سال 1393، 244 هزار و 698 نفر به دلیل صدمات ناشی از نزاع به مراکز پزشکی قانونی کشور مراجعه کرده‌اند، چندان تعجبی نمی‌كنیم.

   آستانه تحمل پایین آمده
طبق آمارهایی که از پرونده‌های پزشکی قانونی داده می‌شود، ایرانی‌ها در یک سال بیش از 600 هزار بار با یکدیگر دعوا و نزاع می‌کنند. این آمار همچنین از 1680 بار نزاع و درگیری در روز سخن می‌گویند. اما، نزاع‌هایی که پیامدهایی ناگوار دارند نیز، بخش زیادی از آمارهای نگران‌کننده را به خود اختصاص می‌دهند. سرهنگ هادی مصطفایی در اول سال تحصیلی امسال (93) گفت: 30 درصد قتل‌های کشور را قتل‌های خانوادگی تشکیل می‌دهند که بیشترین قتل‌ها مربوط به همسرکشی است. این آمارها همچنین از اتفاق افتادن روزانه یک قتل خانوادگی سخن می‌گویند. تحلیل‌گران وجود این میزان خشونت در جامعه را با مسائل مختلفی در ارتباط می‌دانند.
آنها معتقدند چالش‌های اجتماعی و پایین آمدن آستانه تحمل مردم نقش مهمی در این رابطه دارند. شهریورماه امسال هم حسن روحانی رئیس‌جمهور کشورمان در سخنانی از پایین‌آمدن آستانه تحمل در کشور سخن گفت و اعلام كرد: ما در جامعه‌ای هستیم که باید به جوانان مدارا و تحمل کردن را بیاموزیم، چرا که آستانه تحمل در ابعاد مختلف آن در میان جامعه کاهش پیدا کرده است.

  بیشترین خشونت‌ها در تهران
دی ماه امسال وزیر کشور عبدالرحمان رحمانی‌فضلی حاشیه‌نشینی، توسعه بی‌رویه شهرها و ایجاد مشکلات امنیتی را از مضرات عدم توسعه روستاها خواند و گفت: متاسفانه به هر میزان که در کلانشهری مانند تهران جذب سرمایه‌ها و توسعه داشته‌ایم، رشد ناهنجاری‌ها و بزهکاری‌ها را نیز شاهد بوده‌ایم به‌طوری که در این امر تهران رتبه اول کشور را دارد. شاید به همین دلیل است که پرونده نزاع‌های خیابانی در تهران همیشه باز است و ممکن نیست اداره پزشکی قانونی روزش را بدون دست و سرهای شکسته و نوشتن گزارش‌های طول درمان شروع کنند و به پایان ببرد. در هر حال بنا بر گفته وزیر کشور و آمارهای پزشکی قانونی، تهران رکورددار نزاع‌ها و درگیری‌های خیابانی است و بعد از پایتخت هم براساس آماری که پزشکی‌قانونی اعلام می‌کند شهرهای بزرگ بیشترین آمار نزاع‌های خیابانی را دارند.