سلامت نیوز: محققان پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران موفق به طراحی حسگری زیستی و غیرآنزیمی شدند که جهت تشخیص دیابت قابل استفاده خواهد بود.این حسگر در مقیاس آزمایشگاهی ساخته و بررسی شده است. 

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، دکترعلی اکبر طرلانی یکی از محققان این طرح گفت:کاهش هزینه ساخت، افزایش سرعت تشخیص گلوکز و افزایش پایداری از نتایج این طرح بوده و علوم پزشکی و بالینی، زیست شناسی و همچنین صنایع غذایی می توانند از فواید این حسگر بهره مند شوند.

وی بیان کرد:در چند دهه گذشته، دانشمندان به دنبال ساخت حسگرهای زیستی با حساسیت بالا و انتخاب پذیری نسبت به گلوکز، جهت تشخیص بیماری دیابت بودند. حسگرهای زیستی بر پایه آنزیم ها، دارای عیوبی همچون عدم پایداری حرارتی و شیمیایی و همچنین سختی های کار با آنزیم هستند.

طرلانی اظهارکرد: هدف از انجام این طرح نه تنها ساخت حسگر زیستی غیر آنزیمی گلوکز بوده، بلکه تلاش شده که ماده گران قیمت نافیون و آنزیم گلوکز اکسیداز در طراحی و ساخت آن حذف شود.

این محقق در خصوص نتایج این تحقیقات افزود: حسگر طراحی شده از حساسیت خوب، حد تشخیص مناسب، پایداری بالا و گزینش پذیری در برابرعوامل مزاحم مثل دوپامین، اوریک اسید و... برخوردار است.

وی یادآورشد:پلیمرنافیون در حسگرهای آنزیمی و غیرآنزیمی برای کمک به تثبیت ماده مورد نظر بر روی الکترود به کار می رود، همچنین این ماده گزینش پذیری حسگر را به الکترولیت مورد نظر افزایش می دهد، اما این ماده بسیار گران قیمت بوده و دسترسی به آن آسان نیست.

طرلانی ادامه داد: در این کار سعی شده فقط با استفاده از نانولوله های کربنی چند دیواره (ارزان قیمت) و اتیلن گلیکول، اکسید مورد نظربر روی الکترود تثبیت شود. نتایج نشان داده که با وجود عدم حضورنافیون، گزینش پذیری حسگر ساخته شده به گلوکز بسیار خوب است.

وی بیان کرد: ازطرفی، تنوع ساختاری نانوذرات اکسید روی و سهولت کنترل این ساختارها در واکنش های حلال-دما دلیل انتخاب این ماده برای ساخت حسگر بوده است زیرا نوع ساختار بر روی کارایی این اکسید فلزی تاثیر گذار است. 

این محقق افزود: در این کار، 9 نانوساختار مختلف اکسید روی به روش جدید سنتز و در ساخت حسگر به کار گرفته شده است، این ساختارها شامل نانوذرات کروی، نانوپودری، نانومیله، نانوصفحه و سایر موارد بوده است، این نانوساختارها در پاسخ به عنوان حسگر زیستی با یکدیگر متفاوت بوده و در میان آن ها نانوساختارهای کره ای و سپس پودری بهترین پاسخ را در پی داشتند.

طرلانی یادآورشد: هدف از انجام این کار ساخت یک حسگر بر پایه نانوساختارهای جدید اکسید روی بود، لذا به کمک آمینو اسید، که یک ماده با دو گروه عاملی و دارای pH ایزوالکتریک است، نانوساختارهای جدید اکسید روی با pH خودکنترلی و به روش حلال-دما سنتز شد. 

وی گفت: سپس این نانوساختارها به عنوان حسگر زیستی غیر آنزیمی، بدون استفاده از آنزیم گلوکز اکسیداز که ماده ای پرهزینه و ناپایدار در برابر حرارت و تغییرات pH است و همچنین نافیون که ماده ای گران قیمت است، به کار گرفته شد.

محقق پژوهشگاه شیمی یادآور شد : به کمک این حسگر، گلوکز در محیط استاندارد شبیه سازی شده خونی و در حضور انواع گونه های مزاحم خونی به خوبی شناسایی شده است، بیشتر حسگرهای غیرآنزیمی، گلوکز را در محیط بازی سنجش می کنند، اما در این پژوهش سنجش گلوکز در pH و محیط شیمیایی خون قابل اندازه گیری شده است. 

این کار پژوهشی حاصل تلاش های دکتر علی اکبر طرلانی عضو هیات علمی پژوشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران و همکارانشان است.