سه‌شنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۲

اختلالات طیف اُتیسم، برخلاف برخی بیماری‌های دیگر، با مداخلات و درمان‌های مکمل و مداخلات درمانی کوتاه‌مدت به‌طورکامل درمان‌پذیر نیست و فرآیند درمانی مداوم و مادام‌العمری را برای بهبود شرایط کودک می‌طلبد.

روشهای آموزش کودکانِ مبتلا به اُتیسم

سلامت نیوز:اختلالات طیف اُتیسم، برخلاف برخی بیماری‌های دیگر، با مداخلات و درمان‌های مکمل و مداخلات درمانی کوتاه‌مدت به‌طورکامل درمان‌پذیر نیست و فرآیند درمانی مداوم و مادام‌العمری را برای بهبود شرایط کودک می‌طلبد.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ،باتوجه به اینکه اختلالات طیف اُتیسم درمان قطعی ندارد، درمان اصلی این کودکان شامل توانبخشی (گفتار درمانی، کاردرمانی جسمی، کار درمانی ذهنی، بازی‌درمانی و...) و آموزش انفرادی در زمینه مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی است.


کاستن از نشانه‌ها و افزایش استقلال کودک از اهداف اولیه درمان برای کودکانی که اُتیسم دارند، به‌شمار می‌آید. در کودکان مبتلا به اُتیسم برخی نشانه‌ها ممکن است در طول زمان تغییر کند، براین‌اساس روش‌های درمانی نیز ‌باید متناسب با شرایط کودک متغیر باشد و برنامه درمانی تمامی ابعاد رشد کودک (کلامی، ارتباطی، اجتماعی و...) را شامل شود.

کودکان عادی خودبه‌خود از محیط پیرامون چیزهای زیادی می‌آموزند و آن آموخته‌ها را به محیط‌های دیگر تعمیم می‌دهند، اما کودکانی که اُتیسم دارند، آموزش خودبه‌خود ندارند و باید به‌صورت مستقیم به آنها آموزش داد تا مداخلات و آموزش‌های لازم را دریافت کنند.


مداخلات درمانی
دارودرمانی: دارو نشانه‌های اصلی اختلالات طیف اُتیسم را از میان نمی‌برد، اما می‌تواند تشنج و برخی رفتارهای خودآزاری، پرخاشگری، بیش‌فعالی، بی‌توجهی و نبودِ تمرکز کودک را مهار کرده یا کاهش دهد و به کودک برای یادگیری کمک کند.


Applied Behavior Analysis) ABA) روش تحلیل رفتار کاربردی: طبق این روش، رفتار‌هایی که مورد تشویق قرار می‌گیرند، احتمال تکرار و افزایش خواهند داشت و رفتارهایی که مورد توجه قرار نگیرند، حذف خواهند شد.


TEACH آموزش و تربیتِ کودکان دارای اُتیسم و ناتوانی‌های ارتباطی: در این روش به‌جای آنکه مهارت یا توانایی خاصی آموزش داده شود، سعی بر این است که به کودک مهارت‌هایی آموزش داده شود تا بتواند محیط اطراف و اطرافیان خود را بهتر درک کند.


 Pecs، نظم و برقراری ارتباط با استفاده از تبادل تصاویر: با استفاده از روش پکس، کودک به‌صورت خودانگیخته (خودبه‌خودی) یادگیری را آغاز می‌کند. در روش پکس کودک برای بیان خواسته خود، تصویر یا تصاویری به‌طرف مقابل نشان می‌دهد. با استفاده از روش پکس، دامنه توجه و دقت فراگیری، تقویت شده و کودک یاد می‌گیرد چگونه و به چه شکلی تمایلات و خواسته‌های خود را مطرح کند.


داستان‌های اجتماعی: این داستان‌ها برای آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان دارای اُتیسم تهیه شده‌اند. از طریق این داستان‌ها به کودک آموزش داده می‌شود چگونه احساسات و منظورهای دیگران را درک کند.


Pivotal Response Treatment) PRT)، درمان مبتنی‌بر پاسخ‌های محوری: این روش بسیار فراگیر و مداخله‌گرایانه است. حوزه تاثیر‌گذاری اصلی در روش پی‌آرتی، ابتدا حوزه تعامل رفتاری و سپس تعامل گفتاری ا‌ست؛ در این روش توجه زیادی به انگیزش و هیجان در کودک می‌شود به‌طوری‌که خودانگیختگی و سپس خود آغازگری در مرکز توجه قرار می‌گیرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • مریم ۱۱:۱۷ - ۱۳۹۵/۰۳/۱۹
    0 0
    سلام و خسته نباشید.میشه لطفا نظر خودتونو بگید ک کدوم یکی از اینروش ها بهتره؟؟ لطفا پاسخ رو برای ایمیلم ارسالکنید.با تشکر