سلامت نیوز:ایران، کشور تنوعهاست از اقلیمها، سرزمینها، زبانها، فرهنگها و قومیتها بگیرید تا گیاهان، جانوران، جنگلها و مراتع. همه و همه پتاسیلهای بالای این کشور را به رخ میکشد.
به گزارش سلامت نیوز،دکتر مهدی کلاهی در روزنامه قانون نوشت: با این وجود، طبق آمار تارنمای سازمان حفاظت محیطزیست، تعداد کل مناطق حفاظت شده هم اکنون برابر با ۲۷۳ منطقه با مساحت کل 17086391 هکتار شامل ۲۸ پارک ملی (چشماندازهای طبیعی دارای اهمیت ملی و جهانی)، ۳۵ اثر طبیعی ملی (پدیدهها یا مجموعههای گیاهی جانوری کمنظیر)، ۴۴ پناهگاه حیاتوحش (زیستگاههای نمونه جانوران وحشی) و ۱۶۶ منطقه تحت حفاظت (اراضی ویژه زیستمحیطی) است که جمعا حدود ۱۰درصد از سطح کشور را میپوشانند. وقتی این آمار را با کشور ژاپن که چیزی کمتر از یک چهارم ایران است و ۲۹درصد از کشورش را به مناطق حفاظت شده اختصاص داده است، یا با کشور آمریکا که ۶ برابر بزرگتر از ایران است و ۲۷درصد از اراضی کشورش را به این مناطق اختصاص داده است، مقایسه میکنیم در مییابیم که در این امر کوتاهی بسیاری داشته و تا داشتن جامعهای محیطزیستی و گسترش حفاظت از عرصههای طبیعی، راهی بسیار طولانی داریم.
همچنین، طبق چندین پژوهش، فقط ۲درصد از مناطق حفاظت شده کشور به طور موثر حفاظت میشوند و تمامی این مناطق هم با چالشهای بسیاری از قبیل اولویتهای متناقض دولت، شیوههای ضعیف مدیریت، فقدان منابع مالی، سیاسی، اجتماعی و قانونی، تداخل بین وظایف ادارات، تقابل حفاظت- سایر ارگانها، تقابل بین حفاظت- مردم (به طوری که برای هر یک هزار هکتار به یک محیطبان نیاز داریم)، رشد جمعیت و گرمایش زمین روبهرو هستند. در نتیجه، رویشگاههای طبیعی و جمعیت وحوش به سرعت در حال نابودی و انقراض قرار دارند و خدمات بومسازگان به طور فزایندهای در حال تخریب هستند.
این یادداشت، طبق نگرانیهای ابراز شده مسئولان ارشد نظام در این هفته منابع طبیعی نسبت به محیطزیست ایران، نوشته شده است و راهکارهای زیادی برای برون رفت گام به گام از این وضعیت میتوان پیشنهاد داد، اگر کسی بخواهد.
نظر شما