سلامت نیوز:این آب گرانقیمت توسط بخش خصوصی تولید و دولت آن را خریداری می‌کند؛ اما کیفیت بد شبکه انتقال، آب ناسالمی را در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران، اتصالات فلزی شبکه توزیع آب لارک سبب شده آب گران حاصل از آب شیرین‌کن‌ها، همراه با زنگ آهن به مصرف‌کننده تحویل داده شود. یعنی آب گرانی که به زحمت تولید می‌شود، با کیفیت پایین به مردم لارک می‌رسد. مدیران آب و فاضلاب هرمزگان می‌گویند با کمی اعتبار می‌توانند هشت کیلومتر شبکه و مخزن فرسوده لارک را اصلاح کرده و کیفیت آب را بهبود بخشند.

بر اساس استانداردهای شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور، آبی که به منازل تحویل می‌شود باید بدون رنگ، بو و شفاف باشد. اما مردم لارک، آبی زرد رنگ با طعم زنگ آهن را در لوله کشی منازل خود دریافت می‌کنند. محمد ماهیگیر دهیار جزیره لارک می‌گوید که علت زردی آب این جزیره استفاده از اتصالات فلزی در شبکه توزیع این شهر است.  او به خبرنگار روزنامه ایران می‌گوید: «شبکه جزیره چندان قدیمی هم نبود و کمتر از یک دهه از ساخت آن می‌گذرد اما از قطعات فلزی برای اتصال لوله‌های شبکه به یکدیگر استفاده شده‌است.»ماهیگیر با اشاره به سخنان مسئولان شرکت آب و فاضلاب استان هرمزگان، علت زردی آب تحویل شده به منازل این جزیره را همین اتصالات فلزی اعلام می‌کند. به گفته او، آب و برق در جزیره لارک رایگان بوده و دو آب شیرین‌کن وظیفه تأمین آب شرب این جزیره را به عهده دارد.

 نیازمند اعتبار برای تعویض مخزن و شبکه فرسوده
به دلیل معضلات زیست محیطی ناشی از استقرار آب شیرین‌کن‌ها، سازمان محیط زیست برای ایجاد این تأسیسات، بسیار سختگیرانه عمل می‌کند. با وجود این، شرکت آبگستر خلیج فارس توانسته مجوزهای لازم برای ساخت آب شیرین‌کن و تأمین آب لارک را دریافت کند. اما آبی که به منازل می‌رسد، کیفیت لازم را ندارد. تماسهای مکرر برای دریافت پاسخ‌ مدیران این شرکت و دلیل کاهش کیفیت آب شبکه، بدون جواب باقی می‌ماند. اما مهران سدری، مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب شهری لارک و درگهان می‌گوید: دلیل اصلی تغییر رنگ آب، مخزن و شبکه فرسوده انتقال آب در لارک است.
به اعتقاد وی، اتصالات موجود در منازل نیز فرسوده هستند اما مردم به دلیل آنکه آب را رایگان دریافت می‌کنند، انگیزه‌ای برای اصلاح شیر آلات درون منزل خود ندارند. سدری بیان می‌کند: آب شیرین شده دریا معمولاً در مخزنی بزرگ ذخیره می‌شود. پس از تکمیل ظرفیت این مخزن، آب وارد شبکه می‌شود. ذخایر آب این مخزن در مواقع لزوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

او اضافه می‌کند: طول شبکه آبرسانی لارک حدود هشت کیلومتر بوده و ظرفیت مخزن آن هزار متر مکعب است. مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب شهری لارک و درگهان با اشاره به اینکه برای خرید هر متر مکعب آب شیرین شده دریا، دولت سه هزار و 200 تومان به بخش خصوصی پرداخت می‌کند، درباره فرآیند شیرین‌سازی آب دریا می‌گوید: معمولاً برای اینکه آب دریا در شبکه قابل استفاده شود، یکسری ترکیبات شامل مواد معدنی و غیره به آن اضافه می‌شود تا به دست مصرف‌کننده برسد.

 افزایش اسیدیته، عامل خوردگی شبکه
حسین بهاری، مدیر امور مهندسی شرکت تولید آب و برق قشم هم درباره استانداردهای تولید آب شیرین از دریا، این‌گونه توضیح می‌دهد: استانداردهای تولید آب شیرین توسط شرکت مهندسی آب و فاضلاب و براساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، تنظیم شده‌است.
او ادامه می‌دهد: بر اساس این استانداردها، حداقل و حداکثر موادی که باید به آب اضافه شود تا درجه اسیدیته آن تنظیم شده و ضمن گندزدایی، مواد معدنی آب را تأمین کند، برای تولیدکنندگان مشخص شده‌است.
بهاری معتقد است اگر استانداردهای شیرین‌سازی آب دریا بدرستی رعایت شود، قاعدتاً نباید در شبکه خوردگی ایجاد شده و آب آن تغییر رنگ دهد. زیرا درجه اسیدیته آب با ترکیباتی که به آن اضافه می‌شود، کنترل خواهد شد.  او می‌گوید که استفاده از اتصالات فلزی در شبکه‌های آب، دیگر مرسوم نیست و به طور معمول از لوله‌های «یو‌پی‌وی‌سی» به دلیل مقاومت بالایی که در مورد خوردگی دارند، در شبکه‌های توزیع استفاده می‌شود.  مدیر امور مهندسی شرکت تولید آب و برق قشم، بیان می‌کند: اگر جایی لوله‌کشی خیلی قدیمی باشد و از لوله‌های فلزی استفاده کرده باشند، قاعدتاً آب تغییر رنگ می‌دهد.  وی درباره دلایل حذف لوله‌های فلزی از شبکه‌های آب، عنوان می‌کند: لوله‌های فلزی طول عمر مشخصی دارند. برای این لوله‌ها مقدار خوردگی مجازی را در طول 50 سال در نظر می‌گیرند. البته شرایط نگهداری هم در میزان خوردگی این لوله‌ها تأثیرگذار است. اگر لوله‌های فلزی نشتی داشته باشند، خوردگی لوله از بیرون و داخل تشدید می‌شود.
بهاری در پاسخ به این پرسش که آیا آب شیرین‌شده دریا از نظر کیفیت کنترل می‌شود، می‌گوید: نحوه نظارت بر کیفیت آب شیرین شده دریا میتواند آنلاین باشد یا هر چند وقت یک‌بار از طریق نمونه‌برداری پیگیری شود. چگونگی کنترل کیفیت، بستگی به نوع قرارداد دارد.

 تعویض مخزن فرسوده در انتظار 5/19 میلیون تومان اعتبار
آب لارک توسط دو دستگاه آب شیرین‌کن تأمین می‌شود. این آب گرانقیمت توسط بخش خصوصی تولید و دولت آن را خریداری می‌کند؛ اما کیفیت بد شبکه انتقال، آب ناسالمی را در اختیار مصرف‌کننده قرار می‌دهد.  زهرا بیگلری، کارشناس روابط عمومی شرکت آب و فاضلاب شهری لارک و درگهان در پاسخ به این پرسش که چقدر اعتبار نیاز دارید تا شبکه فرسوده لارک ترمیم شود، به ما می‌گوید: برای ترمیم هشت کیلومتر شبکه حدود یک میلیارد تومان اعتبار نیاز است.
او می‌گوید: مخزن ذخیره آب فعلی، فرسوده و قدیمی است و نیاز به ساخت مخزن جدید با ظرفیت 10هزار متر مکعب داریم. البته این مخزن در حال ساخت بوده و 95 درصد پیشرفت دارد.  بیگلری کل اعتبار مورد نیاز برای ایجاد مخزن جدید را 350 میلیون تومان اعلام کرده و بیان می‌کند: با تخصیص 5/19 میلیون تومان اعتبار، عملیات ساخت مخزن جدید لارک به اتمام می‌رسد.
به گفته او مثل برخی از طرح‌های عمرانی که با کمبود بودجه مواجه می‌شوند، امسال برای اجرای طرحهای لارک اعتباری در نظر گرفته نشده‌است.