سلامت نیوز:یک پرستار در واکنش به مصاحبه اخیر وزیر بهداشت با روزنامه اطلاعات گفت : آیا یک تحقیق علمی و از طرف یک یا چند گروه آزاد درباره ی موفقیت طرح تحول سلامت انجام شده است؟
محمود عمدی در ادامه نوشت : بر چه اساسی می گویید که قطعا شکست این طرح به قهقرا رفتن نظام سلامت است؟ بر اساس کدام شواهد و قراین و تحقیقات علمی چنین حرفی را می گویید ؟
قبل از اجرای هر طرحی ابتدا برنامه ها ، راهکارها و ورشهای یک برنامه اعلام می شود و افر اد موافق و مخالف و کارشناسان خبره و افرادی که تجربه ای در این زمینه ها دارند ، کار کرده یا قلم زده یا تحقیق کرده اند آن را از تمام جوانب بررسی می کنند.
آیا اگر ما بتوانیم ویزیت چهل تا شصت بیمار را در یک ساعت انجام دهیم موفقیت است؟
چون در حال حاضر تنها ملاک و معیار موفقیت این طرح کاهش واریزی مستقیم مردم به صندوق بیمارستانهاست که خود جای حرف بسیار دارد اما به فرض که چنین باشد، آیا این معیار مناسبی برای سنجش موفقیت یا عدم موفقیت یک طرح به این بزرگی و مهمی است؟
ضمن اینکه تکیه بر رضایتی که از روی تبلیغات است و نه واقعیتها نمی تواند معیار مناسبی باشد. برای این ادعا از خود وزیر مدد می گیرم که در جشن روز پرستار روز دوم اسفند در سالن امام علی (ع) فرمودند: در روستایی در بوشهر (البته ایشان نام بردند وبنده خاطرم نیست) که نه درمانگاه دارند و نه پزشک و پرستار و.... برای اجرای طرح تحول از من بسیار سپاسگزاری کردند!
بنده همانجا هم گفتم و باز می گویم که مردم آن روستا این امکانات را نداشتند ولی تلویزیون و رادیو دارند و فکر می کنند که هر چه از این رسانه ها اعلام می شود همان هم عملی می گردد!رضایت بقیه ی مردم هم از بی اطلاعی از واقعیتهاست.
پاسخ حرفهای ایشان در حرفهایشان وجود دارد: کمبود نیروی انسانی ، اشکال بیمه ها ، عدم ثبات بودجه، و عدم وجود سخت افزارهای بیمارستانی و عدم توزیع عادلانه ی آن . اینها زیرساختهای نظام سلامتند. بنابر این واضح است که دولت و واضحا وزارت بهداشت بی برنامه و بدون اولویت اولین کار را بر افزودن درآمد کسانی گذاشت که از قبل هم جزو متمولین جامعه بودند و اینک با این افزایش اختلاف طبقاتی بسیار بیشتر خواهد شد.
علیرغم ادعاهای این دوستان و افرادی چون رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران که مدعی هستند کارنه و دریافتی پزشکان متوسط پنج میلیون است ،اسنادی موجود است که بالای سی میلیون می باشد.
قبل از اجرای یک برنامه و گران کردن یک کالا باید زمینه هایش را فراهم کرد، نه اینکه یک شبه اعلام و اجرا نمود. در بخشی اشاره داشته اند که امسال در مجلس قوانین بسیاری مصوب شده ولی اجرا نمی شود و کسی هم بازخواست نمی گردد!
جل الخالق! خوب برادر من ! اولینش خود شمایید که قوانین حوزه ی سلامت را اجرا نمی کنید! نمونه اش همین قانون ارتقای بهره وری کارکنان بالینی و یا قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، بعد خودتان منتقد هم هستید.
اگر واقعا شما درست می فرمایید بر خلاف آنچه که ما میبینیم و اسنادش در حسابداریهای بیمارستانها موجود است و البته در اختیار ماهم هست، اجازه بدهید اسناد حسابداریهای بیمارستانها بررسی و منتشر شود.
همین که می خواهید به حرکت صنفی پرستارن انگ دیگر بچسبانید جای سوال دارد، آیا خواسته پرستاران خلاف شرع و خلاف عرف و خلاف منطق و عقل و علم است؟
نه ما و نه شما در جایگاهی نیستیم که بگوییم این قانون مجلس اجرا بشود یا نشود. شما مجری قوانین مصوب مجلس هستید.
حال گیریم عده ای سالها خلاف کرده اند آیا دلیل خوبی است که شما هم از زیر بار اجرای قانون در بروید و جای جواب منطقی دادن با انگ زدن و مارکدار کردن یک خواسته ی صنفی واضح و آشکار، سعی در ایجاد جوی ملتهب کنید؟
آخر من پرستار چه نانی داشته ام که در مخالف خوانی باشد؟ اصلا مگر من پرستار مخالف خوانم؟ مگر زیر بار هر دستوری نرفته ام؟ مگر تمام و کمال کارهای به عهده نهاده را انجام نداده ام؟ مگر چند برابر توان و چند برابر پایینترین سطح استانداردها کار نکرده ام و نمی کنم؟
خواستن حق و حقوق و اجرای قانون مجلس بی اطلاعی است؟ ضمن اینکه رویکرد وزارت بهداشت در حرف هر چه باشد در عمل و در نتیجه به سمت ایجاد اختلاف بیشتر طبقاتی است.
مگر پیش از طرح تحول پزشکان جزو قشر کم درآمد بودند؟ البته نوش جانشان و گوارای وجودشان! ما با این مشکلی نداریم اما به شرطی که بر اساس یک معیار و ملاکی منطقی حق مارا هم پرداخت کنید.
انگ زدن به مخالفین به دلیلِ نداشتن پاسخ مناسب است . ما پرستاران با کسی مشکل نداریم و از طرف خودمان حرف می زنیم. شما قانون را عادلانه اجرا کنید ما برای همیشه روزه ی سکوت می گیریم.
در زمینه ی بیمه های تکمیلی واقعا متعجبم از پاسختان! تمام بیمه های تکمیلی سقف دارند و اصلا وارد ریز هزینه ها نمی شوند. به نفع این بیمه هاست که با مراکز دولتی کار کنند چرا که هزینه ی تمام شده ی درمان در مراکز دولتی بین یک چهام تا یک هشتم مراکز خصوصی است. وقتی بیمه ی ای سقف دارد برایش چه فرقی می کند که هر کا چه مبلغی باشد؟
شما به جای تعریف کا در بخش خصوصی 4 برابر دولتی بیاد کا را یکسان اعمال کنید، برای یک پزشک تفاوتی ندارد که یک کار را در چه مرکزی انجام می دهد؟
برای بیمار هم فرق ندارد. کا باید ثابت باشد و تنها تفاوت در هتلینگ است. خوب اگر تمام استانداردهای هتلینگ بیمارستانها از جله فضای فیزیکی و نیروی انسانی رعایت شود بیمارستان را درجه ی یک اعلام و هتلینگ آن را چند برابر اعلام کنید، اما تعرفه ی مثلا آپاندیسیت اگر در بیمارستان دولتی 100 باشد در خصوصی می شود لااقل 400 ، خوب جراح همان و تکنیک همان و .... چرا تعرفه متفاوت است؟
اگر تعرفه ها برابر باشد مشکل زیر میزی و بردن بیماران به مراکز خصوصی و ... حل می شود.اما با احترام به شما می گویم این معترضین نیستند که منافعشان را با اجرای طرح تحول در خطر می بینند بلکه شما تصمیم گیرندگان مالکان مراکز خصوصی هستید و در برنامه ریزی هوای خود را دارید.
لطفا درآمد مشروع را تعریف کنید و بعد ادعا بفرمایید، چقدر سود در یک سرمایه گذاری مشروع است؟ خیلی مسایل در این زمینه می تواند مستند و اثبات شده مطرح شود اما شما آینه ای فرا روی خود بگذارید و بیاندیشید.
البته اصولا انسان رفتار خود را درست می داند. راننده تاکسیی که وسط خیابان مسافر سوار و پیاده می کند به راننده ای که یک ذره ماشینش در خیابان است خرده میگیرد و فحش می دهد.
ادعای حل شدن مشکل زیر میزی هم از آن ادعاهای بند یک است. تا زمانی که مبلغ یا تعداد کا در مراکز مختلف (مثلا خصوصی و دولتی) متفاوت باشد این مشکل حل نمی شود.
در مراکز خود وزارت بهداشت مگر برای هر بیمار چقدر وقت می گذارند؟ در هر ساعت چند بیمار ویزیت می شود و چند بیمار باید ویزیت شود؟ پس اگر همه چیز تقصیر دیگران است شما چرا دنبال نقش حاکمیتی هستید؟ پس نقش نظارتی وزارت بهداشت کجاست؟
اما کاش اوضاع همینطور بود که شما می گویید. شما چیزی که در ذهنتان است می فرمایید و در عمل اینطور اجرا نمی شود.
این را راحت با مراجعه به چند مرکز می توان دریافت. در بیمارستانی مثل میلاد بیمار روزها روی صندلی یا برانکارد و تخت اورژانس می ماند. البته وضع مراکزی چون حضرت رسول و امام خمینی و...هم بهتر نیست.
شما نقش ایوانتان را بسازید و بدان افتخار کنید، بگذارید خانه از پای بست فرو بریزد....
اما حرف آخر : ما نه منافعی داریم که به خطر افتاده باشد یا با منفی خوانی در رسانه ها باشیم. ما از کار کردن در دو مرکز و راهپیمایی بین این مراکز و منزل فرصت نمی کنیم بدانیم اصلا منفعت چیست.
البته ما حسود ایشان نیستیم اما وقتی دهانمان را می بندیم که قانون محوری حاکم باشد وقوانین حوزه ی پرستاری اجرایی گردد. ما جز قانو چیزی نمی خواهیم.
نظر شما