به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاری فارس؛ احسان محمدی زهرانی، كارشناس ارشد مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان در خصوص این طرح گفت: یكی از نكات موجود در كاربرد پزشكی هیدروكسی آپاتیت، نرخ بالای انحلال‌پذیری آن در محیط فیزیولوژیكی است كه منجر به سست شدن فصل مشترك استخوان با بیوماده ذكر شده، چه به صورت پوشش بر سطح ایمپلنت فلزی و چه به صورت بالك، می‌شود. این مسأله باعث می شود كه بیوماده نتواند نقش خود را به خوبی در ترمیم بافت آسیب دیده ایفا كند.
به گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، در این راستا، جایگزینی یون‌های هیدروكسیل در ساختار هیدروكسی آپاتیت با یون فلوئور، كه منجر به شكل‌گیری فلوئورآپاتیت می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
در اثر این جایگزینی، افزایش پایداری حرارتی طی فرایند ساخت و كاهش نرخ انحلال پذیری آپاتیت در بدن، خواص ناخواسته هیدروكسی آپاتیت در محیط بدن را بهبود می‌بخشد.
مجری این طرح كاربردهای پزشكی و درمانی، نظیر پوشش بر سطح ایمپلنت فلزی دندانی و ارتوپدی، ترمیم بافت سخت آسیب دیده، انتقال دارو، مهندسی بافت برای خلق و بازسازی آن را از دیگر كاربردهای این نانوبیوسرامیك، عنوان كرد.
پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان، طی پژوهشی، موفق به ساخت بیوسرامیك فلوئور آپاتیت نانوساختار شدند كه می‌تواند جایگزین مناسبی برای ماده هیدروكسی آپاتیت در جراحی ارتوپدی و دندان‌پزشكی باشد.
نظر شما