دوشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۷
کد خبر: 143397

سلامت نیوز:حس رقابت طلبی كودك به نظر می رسد ویژگی پسندیـده و غبطه برانگیزی است. چون در این حالت، فرد بیش از حد متعارف پتانسیل ها و استعداد های بالقوه خود را عینیتمی بخشد و این امر باعث می شود كه فرد از همسالان خود پیشی گیرد؛ ولی باید دانست هرچیزی كه شكلی افراطی و بیمارگون به خود بگیرد برای افراد بازدارنده و مشكل آفرین می شود.


به گزارش روابط عمومی رادیو سلامت، دكتر مینا پور فرخ، روان شناس در برنامه «خانه ما» گروه سلامت روان رادیو سلامت با بیان این مطلب افزود: رقابت طلبی بیمارگون هم از این قاعده كلی مستثنا نیست، چون سرمایه گذاری افراطی در این خصوص سبب می شود كه فرد از بسیاری از علایق و لذات طبیعی اش محروم شود.

گذشته از این، خوب می دانیم كه اساسا توانایی های فرد محدود بوده و فرد بیش از حد متعارف نمی تواند از خود متوقع باشد، بر این اساس، روشن است كه فرد در هر كار و یا مسابقه ای نمی تواد برنده شـود و از آنجایی كه تنها برنده شدن است که این گونه افراد را ارضا می كند. در آن صورت، باخت سبب می شود كه فشارها و ضایعات روحی غیر قابل كنترلی بر فرد تحمیل شود.


وی در ادامه بیان كرد: گاهی عقده های قدیمی نهفته در دوران کودکی و نیازهای برآورده نشده عامل مهمی در شکل گیری چشم و هم چشمی به شمار می رود. فقر فرهنگی هم از دیگر عوامل است. به جای این که شخص انرژی خود را صرف اعمال مثبت و مفید نماید؛ صرف رقابت ناسالم می کند.
این روان شناس در پایان اظهاركرد: بنابراین وظیفه والدین این است كه رقابت جویی بیمارگون فرزند خود را مهار كرده و به آن صورتی طبیعی ببخشـد تا در مسیر متعالی رشد پیدا کند.

به جای این كه بر روی نتیجـه كار و یا مسابقه ای تمركز كرده و زوم كنید تـوجهات خود را بر روی تلاش های صادقانه و كیفیت كار و یا بازی كودك معطوف سازید به زبان ساده تر، تحسین و ترغیب شما باید متوجه مهارت های اصولی كودك باشد نه نتیجه دستاوردهایش.

برای مثال، زمانی كه كودك شما در رابطه با امتیاز یك بازی سخن به میان می آورد، زیركانـه و هوشمندانـه بحـث و بررسی های پس از بازی را به جنبه های دیگر بكشانید تا ذهن كودك از چگونگی نتیجه بازی دور شود. به عبارت ساده تر، جهت تعدیل حس رقابـت جویی كودك، حتی المقدور فرد باید نسبت به نتایج بازی بی تفاوت باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha