سلامت نیوز:اغلب كودكانی كه برای مشكل بیش فعالی به مراكز درمانی و مشاوره از سوی معلم یا والدین او ارجاع داده می‌شوند در یك نكته مشتركند و آن انرژی بی‌پایان و غیر قابل كنترل این افراد است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ،با سرعت و بی‌محابا به این طرف و آن طرف می‌رود و لحظه‌‌ای روی پاهای خود بند نمی‌شود. پدر و مادر دیگر از ساكت كردن او و تلاش برای جلوگیری از شیطنت‌هایی كه بعضا به خرابكاری‌های بزرگ ختم می‌شود عاجز شده‌اند.
شیطنت شاید بزرگ‌ترین تفاوت دوران كودكی با بزرگسالی است. رفتارهایی كه چون همیشگی بوده و نشان از انرژی بی‌پایان و غیر قابل كنترل كودك دارد برای او و دیگران دردسر ساز است و در مراحل مختلف رشد او را با مشكلات پیرامونی متعددی مواجه می‌كند.
اختلال بیش‌فعالی در كودكان ایرانی روبه افزایش است. اختلال در تمركز نخستین علامتی است كه در این اختلال روانی در طی دوران رشد كودك توجه والدین را جلب كرده و برای درمان آن به روانشناس یا روانپزشك مراجعه می‌كنند اما، توجه به این نكته ضروری است كه این نوعی ناتوانی محسوب نمی‌شود بلكه، درجه بالایی از توانایی و هوش در فرد او را به وضعیتی می‌رساند كه مدام صداها و شكل‌های گوناگون را در مغز خود می‌بیند و می‌شنود و برای تمركز بر یك عبارت یا حرف ساده و كنترل ذهن با مشكل رو به روست. بررسی‌های اخیر در یكی از دانشگاه‌های ایالات متحده آمریكا روی كودكان مبتلا به اختلال بیش فعالی نشان داده است در درجه اول از هر 30 دانش‌آموز دو نفر به این اختلال مبتلاست و در درجه دوم كودكان با درجه هوشی بالاتر از حد نرمال (EQ –SQ) بیشتر درگیر این اختلال هستند.
اختلال در یادگیری و سكون
دوران كودكی رضا در یك آپارتمان 60 متری گذشت؛ جایی كه حتی برای دویدن با موانع مختلفی برخورد می‌كرد و نمی‌توانست آزادانه آنجا بازی كند. منزل مسكونی آنها مانند اكثر منازل مسكونی شهرهای بزرگ آپارتمانی بوده و هیچ حیاط یا مكان مجزایی برای بازی و تفریح نداشت. مادرش می‌گوید او همیشه داخل خانه در حال دویدن بوده و مدام از روی مبل‌ها و دیوار‌ها بالا می‌رفت. تا جایی كه بسیاری از مواقع مجروح شده و دست و پایش می‌شكست. اما این بخش خوشایند داستان است زیرا، در شش سالگی و همزمان با ورود رضا به مقطع پیش دبستانی والدین او تازه متوجه می‌شوند كودك آنها با بقیه كودكان تفاوت‌هایی دارد. او در حالی كه برای یادگرفتن یك حرف یا كشیدن یك نقاشی ساده با مشكل روبه رو بوده و قادر به تمركز روی یك مطلب نبود، نمی‌توانست برای طولانی مدت سر كلاس بنشیند و به حرفهای معلم گوش دهد.
بیش فعالی یك مزیت است نه نقص
اغلب كودكانی كه برای مشكل بیش فعالی به مراكز درمانی و مشاوره از سوی معلم یا والدین او ارجاع داده می‌شوند در یك نكته مشتركند و آن انرژی بی‌پایان و غیر قابل كنترل این افراد است. یكی از روانشناسانی كه سال‌هاست در حوزه كودك فعال است و با این كودكان بسیار سر وكار داشته است، می‌گوید: بیش فعالی در همان كودكانی رخ می‌دهد كه نباید رخ دهد. مونا حیدری ادامه می‌دهد: همه افرادی كه می‌توانند در آینده متخصصان و مخترعان بنامی شوند در دوران كودكی خود این وضعیت را تجربه كرده‌اند و متاسفانه تا امروز هم در كشور ما برای درمان این افراد از درمان دارویی و شیمیایی برای پایین آوردن سطح انرژی و توان آنها استفاده می‌شود در حالی كه، در همه كشورهای توسعه یافته با علم به این قضیه این كودكان را به كلاس‌های گفتار درمانی و رفتار درمانی فرستاده و حتی برای آنها كلاس‌های درسی مجزا در نظر می‌گیرند.
این روانشناس حوزه كودك ادامه می‌دهد: در ایالات متحده آمریكا در مقطع دبستان برای دسته‌بندی كودكان از همان ابتدا آنها را بر اساس فاكتورهایی كلاس‌بندی می‌كنند كه بیش فعالی یكی از آنهاست. همه كودكان به دو گروه تقسیم می‌شوند، گروه اول كودكانی هستند كه هوش اجتماعی بالایی دارند، این افراد نمی‌توانند برای طولانی مدت یكجا آرام بنشینند و باید مرتب جابه‌جا شوند. از سوی دیگر، این افراد برای تصدی پست‌های مدیریتی و غیر دولتی مناسب هستند و معلمی برای تدریس به آنها انتخاب می‌شود كه خودش هم این ویژگی‌ها را داشته باشد. او ادامه می‌دهد: دسته دوم افرادی هستند كه میل بیشتری به یكجـا نشسـتن دارند. شاید افـراد در این گـروه از گروه اول هـوش ریاضی بالاتری هم داشته باشند اما، هوش اجتماعی آنها كمتر است و این افراد برای مشاغل كارمندی و پشت میزی مناسب هستند. حیدری فقدان دانش وآگاهی را علت بیمار تلقی كردن كودكان بیش فعال و استفاده از درمان دارویی برای آنها می‌داند و می‌گوید: بیش فعالی یك مزیت است نه یك نقص؛ در صورتی كه والدین و مربیان بدانند چگونه باید با این پدیده برخورد كرد. تعداد این كودكان در ایران روبه افزایش است و در سال‌های اخیر من در حیطه كاری خود بیش از زمان‌های قبل با این كودكان مواجه هستم و دلیل آن هم افزایش هوش و استعداد متولدین سال‌های اخیر است.
بیش فعالان در مدرسه
كودكان بیش فعال در مدرسه و در جمع همسالان خوش می‌درخشند و از نظر ارتباط با گروه همسالان موفق‌تر از بقیه كودكان عمل می‌كنند اما، همین افراد در مهارت‌هایی مانند ریاضی كه نیاز به تمركز بالایی دارد مشكل دارند. به دلیل مشكلاتی كه در انتخاب رشته برای همه افراد در كشور ما وجود دارد و افراد به راحتی نمی‌توانند تا مقطع دانشگاه یا حتی بعد از آن متوجه علایق و استعداد‌های واقعی خود شده یا حتی در صورتی كه متوجه آن شوند در بسیاری از موارد به ویژه درباره رشته‌های فنی و حرفهای امكان دنبال كردن آن به نحو مطلوب وجود ندارد، برای كودكان مبتلا به اختلال بیش فعالی این وضعیت تشدید می‌شود. اكثر این افراد بدون اینكه ظرفیت‌ها و استعداد‌های واقعی خود را بشناسند در رشته‌های مورد نظر اطرافیان وارد شده و فقط مدرك می‌گیرند.
یك كارشناس آموزشی در این مورد می‌گوید: فرآیند انتخاب رشته بر اساس كشف استعداد‌ها و توانایی‌ها در ایران در مقطع قبل از ورود به دبیرستان بسیار سهل انگارانه است در صورتی كه این انتخاب بیش از انتخاب رشته دانشگاهی مهم بوده و تاثیر بسزایی در زندگی و سرنوشت آینده فرد دارد. مهدیه اطهری می‌افزاید: از سوی دیگر، برخی رشته‌ها و تخصص‌هایی كه در دنیا بسیار مهم و پول ساز هستند هنوز در كشور ما حتی وارد پروسه آموزشی نشده و رشته‌‌ای برای آن وجود ندارد. این كارشناس مسائل آموزشی می‌افزاید: رشته‌های زیر مجموعه گروه فنی و حرفهای هر كدام یك رشته جداگانه است كه هیچ ارتباطی بین آنها وجود ندارد. با وجود اهمیت كلیدی این رشته‌ها در ایران سرسری گرفته می‌شوند در حالی كه در همه جای دنیا و حتی خود ایران كشورها به سمتی حركت می‌كنند كه به مهارت بیشتر از دانش نیازمند هستند و از لحاظ دانشی بشر امروز اشباع شده است اما، در كشور ما به این رشته‌ها اهمیتی داده نمی‌شود. او هدر رفتن استعداد‌ها را نتیجه این روند می‌داند و می‌گوید: بیش فعالان همان نخبگان آینده كشورها هستند در صورتی كه بر روی آنها سرمایه‌گذاری شود.
نظر شما