سلامت نیوز:در صورتی که بیکاری به صورت غیر ارادی اتفاق افتاده باشد، یعنی خودتان استعفا نداده باشید، می توانید از بیمه بیکاری استفاده کنید.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه ایران نوشت: یکی از خوانندگان محترم «دانستنی های حقوقی» با ارسال پیامک، پرسیده اند:«سال 1370 در جایی استخدام و مشغول به کار شدم. پس از 25 سال مرا بیکار کردند. با وجود این که 25 سال سابقه پرداخت حق بیمه دارم، به دلیل 5 سال کسری پرداخت حق بیمه، نمی توانم بازنشسته شوم. درضمن سابقه ایثارگری نیز دارم. لطفاً راهنمایی ام کنید.»
در پاسخ به این پرسش باید به سه نکته اشاره کنیم. اولاً، در صورتی که بیکاری شما به صورت غیر ارادی اتفاق افتاده باشد، یعنی خودتان استعفا نداده باشید، می توانید از بیمه بیکاری استفاده کنید. با توجه به بالا بودن سابقه بیمه، می توانید به مدت 50 ماه (بیش از 4 سال) از مزایای بیمه بیکاری بهره مند شوید. متأسفانه این خواننده گرامی سن خود را ذکر نکرده اند؛ اما در صورتی که سن ایشان 55 سال و بیشتر باشد، طبق تبصره ماده 7 قانون بیمه بیکاری می توانند «مادامی که مشغول به کار نشده اند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند.»
مقرری بیمه بیکاری از نخستین روز بیکار شدن کارگر قابل پرداخت است. بنابراین پیشنهاد می کنیم هر چه سریعتر نسبت به اعلام بیکاری خود به واحد مربوطه در اداره کار اقدام کنید. توجه داشته باشید که برای اعلام بیکاری، فقط یک ماه پس از بیکار شدن فرصت دارید؛ البته این مدت، در شرایطی خاص، تا دو ماه نیز قابل تمدید است. ثانیا،ً شما می توانید با مراجعه به شعبه ای که در آن حق بیمه شما پرداخت می شده است، سابقه حضور داوطلبانه در جبهه و نیز مدت خدمت سربازی را بر سابقه بیمه خود بیفزایید. حتی اگر مجموع این دو سابقه باعث رسیدن سابقه بیمه شما به حد نصاب بازنشستگی نشود، رسیدن شما به مقصودتان را، به نحو مؤثری، تسهیل خواهد کرد. ثالثا، در صورتی که اخراج شما بدون دلیل موجه صورت گرفته باشد، می توانید مطابق قانون از کارفرما شکایت کنید. رسیدگی به موجه یا غیر موجه بودن اخراج کارگر، در صلاحیت هیئت حل اختلافی است که مطابق قانون در ادارات کار تشکیل می شود
طبق ماده 165 قانون کار «در صورتی که هیئت حل اختلاف، اخراج کارگر را غیر موجه تشخیص داد، حکم بازگشت کارگر اخراجی و پرداخت حق السعی او را از تاریخ اخراج صادر می کند و در غیر این صورت ( موجه بودن اخراج)، کارگر، مشمول اخذ حق سنوات به میزان مندرج در ماده ۲۷ این قانون خواهد بود.» بر اساس تبصره این ماده از قانون کار، «چنانچه کارگر نخواهد به واحد مربوط بازگردد، کارفرما مکلف است که بر اساس سابقه خدمت کارگر، به نسبت هر سال ۴۵ روز مزد و حقوق به وی بپردازد.» همچنین، مطابق ماده 166 قانون کار جمهوری اسلامی ایران «آرای قطعی صادره از طرف مراجع حل اختلاف کار، لازم الاجرا بوده و به وسیله اجرای احکام دادگستری به مورد اجرا گذارده خواهد شد.»
نظر شما