محققان کمیسیون اروپا معتقدند: این دندان مصنوعی برای بیماران دیابتی و افراد مبتلا به فشار خون بالا که ناچارند در طول شب نیز دوز دارویی دریافت کنند، مفید است.

چنانچه آزمایش اولیه این دندان روی انسان ها موفقیت آمیز باشد، تا سال 2010 به بازار عرضه می شود.

پس از جاسازی دندان مصنوعی درون دهان، بزاق دهان به مخزن ویژه وارد شده و با حل داروی جامد، آن را به محلولی تبدیل می کند.

وقتی سیستم خاص با مکانیزم تنظیم وقت الکتریکی فعال می شود، یک دریچه باز شده و مقدار مشخصی از محلول را به درون دهان هدایت می کند که این ماده در نهایت جذب بدن می شود.

بنا بر گزارش بی بی سی، این وسیله به دو سنسور مجهز است. نخستین سنسور میزان تجمع داروی درون مخزن ویژه را تنظیم می کند. زمانی که میزان داروی درون محفظه کاهش می یابد، این سنسور به بیمار هشدار می دهد.

سنسور دوم میزان توزیع دارو را تنظیم کرده و سیستم کنترل از راه دور نیز به پزشک امکان می دهد در صورت نیاز دوز دارو را افزایش دهد.