سلامت نیوز:اگر مجبور باشید هر روز در جیب یا کیف و یا دستهایتان، چند گرم ماده مخدر حمل کنید چه حسی خواهید داشت؟ مادهای که در ظاهر کاربردی دیگر دارد اما، به مرور شما را مسخ، معتاد و اسیر خود میکند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان، بیایید یک آزمون ساده برگزار کنیم؛ یکی از اعضای خانواده، یک دوست و یا یک همکار را که ساعات زیادی از روز را با شما میگذراند انتخاب کنید و از او بخواهید در ساعتهای مختلف روز به طور متوالی بدون اینکه متوجه شوید از شما عکس بگیرد. در پایان روز، به این عکسها که تعدادشان کم نیست نگاه کنید؛ اگر تعداد فریمهای عکسی که در آنها شما سرتان گرم کار با گوشی موبایل است، از فریمهای دیگر بیشتر بود، این مطلب را تا انتها بخوانید! تکنولوژیهای جدیدی که ابتدا مهمانهای خوانده و ناخواندهمان شدند و به مرور آن قدر در زندگیمان تنیدند که یادمان نمیآید قبل از آنها زندگی چه شکلی بود و این سوال را در ذهنمان نقش بسته که چطور شد در این جریان افتادیم و بیاختیار مسیری که میرود را دنبال میکنیم؟!
راحتی، راحتی، راحتی!
احتمالا اگر یک نظرسنجی توصیفی برگزار کنیم و از کاربران شبکههای اجتماعی و موبایلی بخواهیم بگویند چه شد که در دام دنیای مجازی گرفتار شدند، اولین و دومین و سومین گزینهای که به آن برسیم «راحتی» در برقراری ارتباط خواهد بود.
خیلیهایمان یادمان نرفته زمانی که برای وصل شدن به شبکه جهانی اینترنت، پشت یک سیستم یکتنی مینشستیم، سیم تلفن را به مودم کامپیوتر وصل میکردیم و آن صدای عجیب و غریب وصل شدن اینترنت که تمام میشد و پیغام برقرارشدن ارتباط که میآمد، با کندی سایتهای موردعلاقهمان و یا پستهای الکترونیکمان را باز میکردیم و این پروسه وقتگیر گاه آنقدر طولانی و خستهکننده و همراه با قطع و وصلیهای فراوان میشد که بیخیال ورود به این دنیای مجازی میشدیم. الان اما قصه فرق کرده. آن کامپیوترهای یکتنی جایشان را به گوشیهای چند گرمیمان دادهاند و آن تلاش برای برقراری تماس و محدودیتهایش کاملا از بین رفته. الان نهتنها در خانه و محل کار که در خیابان و کوچه و مغازه هم اینترنت داریم و با لمس صفحه گوشی، وارد دنیای پررمز و راز مجازی میشویم.
دنیایی که با همه ابعادش، در یک پکیج کوچک و جمع و جور جا شده است. در مطالعات جامعهشناسی، یکی از علل رشد شبکههای اجتماعی و موبایلی، رایگان بودن و دسترسی راحت به آنها عنوان شده است. اما با نگاهی دقیقتر میتوان فهمید که علاوه بر دو مورد بالا، تعاملیبودن و جذابیت این فضا، سبب رشد بیش از اندازه آن شده است.
رونمایی از نسلی عملی!
بدون اغراق میشود گفت نسل جدید، یک نسل معتاد است! معتاد ارتباطات، معتاد ابزارهای ارتباطاتی و... وقتی یک روز گوشی را در خانه جا میگذاریم، تا شب حس میکنیم یک گم کرده داریم و در حالت بدترش، حس میکنیم یکی از اعضای بدنمان ناقص شده! با این نقص حتی چندساعت هم کنار نمیآییم و بعد از رسیدن به گوشی و وصل شدن به اینترنت، دو برابر وقت صرف میکنیم تا از خماری آن روز دربیاییم!
نتایج یک پژوهش نشان میدهد که در ایران از هر صد نفر 75 نفر موبایل دارند (که با توجه به رشد روزافزون تعداد کاربران، قطعا این عدد بیشتر هم شده است) که از این تعداد، 61درصد مردان درصورت نبود تلفن همراه دچار اضطراب و تشویش میشوند که این عدد در بین زنان 70 درصد است. این آمار و صدها آمار دیگر نشان میدهد که زندگی دیجیتال، علاوه بر آسیبهای اجتماعی، تاثیرات مخرب فردی نیز به دنبال دارد. از بیماریهای جسمی مثل سردرد، گوش درد، تهوع، سرگیجه و امثالهم که بگذریم، ورود به دنیای دیجیتال بیماریهای روحی را نیز افزایش داده است. کارشناسان یکی از بیماریهای شایعی که ابزارهای ارتباطی بهخصوص موبایل به وجود آورده را «نوموفوبیا» میدانند.
این بیماری، که همان «بدون موبایل هراسی» نام دارد چیزی است که بدون آن که بدانیم، خیلیهایمان به آن مبتلاییم. ترس از این که روزی بدون موبایل بگذرانیم، خیلیهایمان را اذیت میکند و همین، نشان دهنده ابتلا به نوموفوبیاست. خبرآنلاین نوشت؛ افسردگی و سندرم زنگ تلفن هم علاوه بر اعتیاد و نوموفوبیا، از بیماریهای شایع این دنیای عجیب و غریب مجازی است که متاسفانه در دنیا برای درمان آنها هنوز راه حلهای قطعی پیشنهاد نشده است.
نظر شما