سلامت نیوز:مرگ دردناک نزدیک به 900 مهاجر که سپیده دم یکشنبه در مدیترانه رخ داد، واقعیت تلخ مهاجرت‌ها را که به امید نجات از فقر و خشونت و شروع زندگی بهتر انجام می‌شوند، نشان داد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ،آمارها نشان می‌دهد در طول یک هفته اخیر حداقل 1300 مهاجر آفریقایی تبار که با سودای رسیدن به اروپا سوار تخته پاره هایی به اسم کشتی شدند، در مسیر رسیدن به قاره سبز در میان آب‌های آبی مدیترانه جان باختند. این آمار در 4 ماه اخیر به بیش از 1500 نفر می‌رسد. بالا رفتن آمار کشته شدگان در مدیترانه باعث شده است، این روزها اروپا بیش از هر زمانی با موج اعتراض و فشار عمومی بابت قوانین سختگیرانه‌اش در مقابله با مهاجران روبه‌رو شود.
مجامع حقوق بشری اتحادیه اروپا و سران آن، این قوانین را عامل اول مرگ و میرها در مدیترانه می‌دانند. شاید هم از همین رو است که دیروز وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا در دیدار اضطراری و شتابزده به بحث و بررسی این مسأله پرداختند و برخی از آنها نیز پیشنهاد دادند، قوانین موجود در اتحادیه در خصوص مهاجران تغییر کند. واقع بینانه‌ترین دیدگاه را میان سیاستمداران اروپا در زمینه مسأله مهاجرت، آلمانی‌ها ارائه کرده‌اند که می‌گویند، باید پذیرفت شرایط زندگی در کشورهای بحران زده‌ای چون لیبی و سوریه بسیاری از ساکنان آنها را مجبور می‌کند به مهاجرت به اروپا فکر کنند اما نکته دیگری هم در میان است، با توجه به تهدیدات دنیای مدرن سران اروپا نگران آن هستند که با اسکان مهاجرانی که خشونت‌های داعش را تجربه کرده‌اند و زندگی شان با جنگ عجین شده این خشونت‌ها را به همراه خود به اروپا به سوغات آورند؛ ضمن آنکه در شرایط دشوار اقتصادی اروپا هر مهاجر یعنی افزوده شدن یک رقم به آمار بیکاری. هرچند این نگرانی بین تمام کشورهای اروپایی مشترک و فزاینده است، اما به اعتقاد برخی از همین اروپاییان انسانیت چیز دیگری را حکم می‌کند.
با این حال نباید فراموش کرد که بجز قوانین سختگیرانه اروپا، عامل دیگری هم در مرگ مهاجران در مدیترانه دخیل است. این عامل قاچاقچیان انسانی هستند که در ازای دریافت پول‌های کلان مهاجران را با کشتی هایی که بیشتر به کشتی ارواح می‌مانند، جا به جا می‌کنند. اخیراً نشریه «ایریش تایمز» به سراغ یکی از این قاچاقچیان انسان رفته و با او در سواحل لیبی به گفت‌و‌گو نشست. این فرد در حالی که لم داده و چای خود را مزمزه می‌کند، اقرار می‌کند، از مهاجران بابت چنین سفرهای پرخطری 10 هزار دلار می‌گیرد. او تأکید می‌کند که «ما هیچ کس را مجبور نمی‌کنیم این پول را بپردازد و سوار کشتی هایمان شود. آنها خود این تصمیم را می‌گیرند. اشتیاق آنها آنقدر زیاد است که ما مجبور می‌شویم در هر نوبت تعداد زیادی را سوار کنیم. این تعداد بالا و سنگین شدن کشتی احتمال هرگونه تراژدی را بالا می‌برد.
اما آنها به این احتمال‌ها اهمیتی نمی‌دهند. حتی اگر هیچ عملیات نجاتی (طرحی که اروپا برای مقابله با این مرگ و میرها اتخاذ کرده) وجود نداشته باشد، آنها باز هم پاگذاشتن در این سفر شاید مرگبار را به ماندن در کشورهای پرخطر و مصیبت دیده خود ترجیح می‌دهند.
تراژدی غمبار مهاجران کشته شده زمانی دردناک تر می‌شود که بدانیم چگونه برخی از اروپاییان از این مرگ‌ها پلی برای پیروزی خود می‌سازند. روزنامه «ایندیپندنت» انگلیس نوشته است، در حالی که چیزی به انتخابات پارلمانی انگلیس باقی نمانده است نایجل فراژ، رهبر حزب یوکیپ و یکی از رقبای انتخاباتی دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس اندکی پس از فاجعه غرق کشتی مهاجران با استفاده از این حربه به جنگ کامرون رفت و گفت، نخست وزیر انگلیس باید بابت این مسأله مسئولیت پذیر باشد، زیرا در واقع به دلیل تصمیمات او بود که رژیم قذافی سقوط کرد و لیبی در بحران فرو رفت. بحرانی که نتیجه آن اکنون آوارگی مردم این کشور و ناامنی آن شده است.
نظر شما