اختلال افسردگی

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مایوکلینیک، افسردگی یک اختلال خلقی است که باعث احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه می شود. این اختلال بر احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر می گذارد و می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود. ممکن است در انجام فعالیت های عادی روزمره مشکل داشته باشید و گاهی اوقات ممکن است احساس کنید که زندگی ارزش زندگی کردن را ندارد.

افسردگی ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشد. اما ناامید نشوید اکثر افراد مبتلا به افسردگی با دارو، روان درمانی یا هر دو احساس بهتری به خود خواهند داشت.

علائم افسردگی

اگرچه افسردگی ممکن است چندین بار در طول زندگی یک فرد رخ دهد. در طول این دوره‌ها، علائم بیشتر در طول روز رخ می‌دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس غم، اشک، پوچی یا ناامیدی
• طغیان خشم، تحریک پذیری یا ناامیدی، حتی بر سر مسائل کوچک
• از دست دادن علاقه یا لذت در اکثر یا تمام فعالیت های عادی، مانند رابطه جنسی، سرگرمی ها یا ورزش
• اختلالات خواب، از جمله بی خوابی یا خواب زیاد
• خستگی و کمبود انرژی، بنابراین فرد حتی برای انجام کارهای کوچک تلاش بیشتری می کند
• کاهش اشتها و کاهش وزن یا افزایش میل به غذا و افزایش وزن
• اضطراب، بی قراری
• کند شدن تفکر، صحبت کردن یا حرکات بدن
• احساس بی ارزشی یا گناه، تثبیت بر شکست های گذشته یا سرزنش خود
• فرد در فکر کردن، تمرکز کردن، تصمیم گیری و به خاطر سپردن چیزها مشکل دارد
• افکار مکرر مرگ و افکار خودکشی
• مشکلات فیزیکی غیر قابل توضیح، مانند کمردرد یا سردرد

برای بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی، علائم معمولاً آنقدر شدید است که باعث ایجاد مشکلات قابل توجه در فعالیت های روزمره مانند کار، مدرسه، فعالیت های اجتماعی یا روابط با دیگران می شود. برخی از افراد ممکن است به طور کلی احساس بدبختی یا ناراحتی کنند بدون اینکه واقعاً دلیل آن را بدانند.

علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان

علائم و نشانه های رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است تفاوت هایی نیز وجود داشته باشد.

در کودکان کوچکتر، علائم افسردگی ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، نگرانی، احساس درد ، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.

در نوجوانان، علائم ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، احساس منفی و بی ارزشی، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه، احساس سوء تفاهم و حساسیت شدید، استفاده از مواد مخدر یا الکل ، خوردن یا خواب زیاد، آسیب رساندن به خود، از دست دادن علاقه باشد. ممکن است در فعالیت های عادی مشکل داشته و از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند.

علائم افسردگی در افراد مسن

افسردگی یک بخش طبیعی از افزایش سن نیست و هرگز نباید در درمان آن سهل انگاری کرد. متأسفانه، افسردگی اغلب در افراد مسن تشخیص داده نشده و درمان نمی‌شود و آنها ممکن است تمایلی به درخواست کمک نداشته باشند. علائم افسردگی ممکن است در افراد مسن متفاوت یا کمتر آشکار باشد، مانند:

• مشکلات حافظه یا تغییرات شخصیتی
• احساس درد فیزیکی
• خستگی، از دست دادن اشتها، مشکلات خواب یا از دست دادن علاقه به رابطه جنسی (که ناشی از بیماری یا دارو نیست)
• به جای بیرون رفتن برای معاشرت یا انجام کارهای جدید، اغلب تمایل دارند در خانه بمانند
• افکار یا احساسات خودکشی، به ویژه در مردان مسن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر احساس افسردگی می کنید، در اسرع وقت به پزشک یا متخصص سلامت روان خود مراجعه کنید.

علل

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث افسردگی می شود. مانند بسیاری از اختلالات روانی، عوامل مختلفی ممکن است دخیل باشند، مانند:

• به نظر می رسد افراد مبتلا به افسردگی تغییرات فیزیکی در مغز خود دارند. اهمیت این تغییرات هنوز نامشخص است، اما ممکن است در نهایت به شناسایی دقیق علل کمک کند.
• انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی طبیعی مغز هستند که احتمالاً در افسردگی نقش دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تغییرات در عملکرد و تأثیر این انتقال دهنده های عصبی و نحوه تعامل آنها با مدارهای عصبی که در حفظ ثبات خلق و خوی نقش دارند، ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
• تغییرات در تعادل هورمونی بدن ممکن است در ایجاد یا تحریک افسردگی نقش داشته باشد. تغییرات هورمونی می تواند با بارداری و در طول هفته ها یا ماه ها پس از زایمان و مشکلات تیروئید، یائسگی یا تعدادی از شرایط دیگر ایجاد شود.
• صفات ارثی افسردگی در افرادی که خویشاوندان خونی آنها نیز به این عارضه مبتلا هستند، بیشتر است. محققان در تلاش برای یافتن ژن هایی هستند که ممکن است در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد.

عوامل خطر

افسردگی اغلب در نوجوانان، 20 یا 30 سالگی شروع می شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند، اما این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال درمان هستند.

عواملی که به نظر می رسد خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند عبارتند از:

• برخی از ویژگی های شخصیتی مانند عزت نفس پایین و بیش از حد وابسته بودن، انتقاد از خود یا بدبین بودن
• رویدادهای آسیب زا یا استرس زا، مانند آزار جسمی یا جنسی، مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان یا مشکلات مالی
• خویشاوندان خونی با سابقه افسردگی، اختلال دوقطبی، اعتیاد به الکل یا خودکشی
• اختلالات سلامت روان، مانند اختلال اضطراب، اختلالات خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه
• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
• بیماری جدی یا مزمن، از جمله سرطان، سکته مغزی، درد مزمن یا بیماری قلبی
• برخی داروها، مانند برخی از داروهای فشار خون بالا یا قرص های خواب

عوارض

افسردگی یک اختلال جدی است که می تواند تلفات وحشتناکی را بر شما و خانواده شما وارد کند. اگر افسردگی درمان نشود، اغلب بدتر می‌شود و منجر به مشکلات عاطفی، رفتاری و سلامتی می‌شود که بر هر بخش از زندگی شما تأثیر می‌گذارد.

نمونه هایی از عوارض مرتبط با افسردگی عبارتند از:

• اضافه وزن یا چاقی که می تواند منجر به بیماری قلبی و دیابت شود
• درد یا بیماری جسمی
• سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
• اضطراب، اختلال هراس یا فوبیای اجتماعی
• درگیری های خانوادگی
• انزوا
• احساسات خودکشی، اقدام به خودکشی
• خودزنی
• مرگ زودرس ناشی از شرایط پزشکی

جلوگیری

• هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از افسردگی وجود ندارد. با این حال، این استراتژی ها ممکن است کمک کند.
• برای کنترل استرس، برای افزایش انعطاف پذیری و افزایش عزت نفس گام بردارید.
• با خانواده و دوستان خود تماس بگیرید، به خصوص در مواقع بحرانی، تا به شما کمک کنند تا از موانع سخت عبور کنید.
• برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن افسردگی، در اولین نشانه مشکل، درمان را دریافت کنید .
• برای کمک به جلوگیری از عود علائم، درمان طولانی مدت را در نظر بگیرید .

افول تمایلات فردی، نشانه ای از افسردگی

به گزارش سلامت نیوز، دکتر محسن ایمانی روانشناس بالینی و عضو هیأت علمی دانشگاه در روز نامه ایران نوشت :چنین افرادی دچار اختلال خلقی و زود رنجی، ‌بی‌حوصلگی و غم دائم هستند که نظم خواب، تغذیه و زندگی‌شان به هم خورده و دست و دلشان به تلاش و پویایی نمی‌رود،‌ از این رو تمایلات فردی شان افول کرده و به‌طور کلی افت و خیز در سراسر زندگی شان حاکم است.دسته دیگر، آنهایی هستند که مدام نگران آینده هستند.

این افراد مضطرب، در بیشتر مواقع به دلیل شدت اضطراب، از تلاش بازمی‌مانند یا اینکه تلاش آنها مثمرثمر نیست و ضمن ناراحتی روانی و در عین حال ناراحتی جسمانی همواره پیش‌بینی رویدادهای ناگوار را در آینده می‌کنند.این افراد معمولاً دچار تعرق و تپش قلب زیاد هستند و به همین دلیل از آرامش کافی بهره‌مند نیستند.

گروه سوم افرادی هستند که علاوه بر دارا بودن علائم افسردگی، مضطرب هستند که این افراد نه تنها در گذشته و خاطرات غمناک سیر می‌کنند بلکه نگران آینده هستند این در حالی است که آموزه‌های دینی، روان شناسی، ادبی و فلسفی افراد را به زیستن در زمان حال دعوت می‌کنند.

برای نمونه حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «در زمان حال زندگی کنید و مغتنم بشمارید فرصت میان دو عدم را. گذشته‌ای که از دست رفته، قابل بازگشت نیست و نسبت به زمان حال عدم است و آینده‌ای را که هنوز نیامده و نسبت به زمان حال عدم است.» از سوی دیگر ایشان فرموده‌اند: «در دنیا چنان زندگی کن که گویی دائم در آن هستی و برای آخرتت هم آنچنان تلاش کن که اگر حیاتت به پایان رسید جای نگرانی وجود نداشته باشد.»

از این آموزه‌ها می‌توان به روشنی دریافت باید در زمان حال زندگی کرد و برای آینده برنامه‌ریزی داشت چرا که بی‌برنامگی، بی‌فکری و عجولانه عمل کردن کار پسندیده‌ای نیست. از طرفی آموزه‌های دینی اجازه غمگین بودن برای آینده را به فرد نمی‌دهد که در این ارتباط مولای متقیان حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «غمگین بودن برای گذشته فرد را از تدبیر برای آینده باز می‌دارد.» همچنین در آیات قرآن کریم آمده است: «به خاطر آنچه از دست داده‌اید متأثر، مأیوس و ناراحت و از آنچه به دست آورده‌اید بیش از حد فرحناک نشوید.» (درعلم روان شناسی از این حالت به عنوان شیدایی یاد می‌ شود) همچنین در خصوص توکل به حضرت حق این نکته مدنظر است که از امروز برای فردا نگران نباشید (توکل انسان‌های با ایمان بر خداوند است) ضمن اینکه عرفاً معتقدند ذکر گفتن قلب را جلا می‌دهد و قلب نورانی به اعضا و جوارح فرمان‌های سالم می‌دهد، از این رو ذکر گفتن در زمان حال زندگی را پرنشاط می‌کند. علاوه بر موارد ذکر شده، آگوستین – فیلسوف و متکلم مسیحی – می‌گوید: «زمان بالاصاله حال است. گذشته حالی است که سپری شده و آینده حالی است که هنوز نرسیده است.»

در آموزه‌های ادبی، در زمان حال زیستن مورد تأکید قرار گرفته و در همین راستا به اشعاری از خیام برمی‌خوریم که اشاره کرده است:‌

از دی که گذشت هیچ ازو یاد مکن .........فردا که نیامده ست فریاد مکن
برنامده و گذشته بنیاد مکن.........حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

علم روان شناسی هم در زمان حال زندگی کردن را به افرادی نسبت می‌دهد که شخصیت نرمال و طبیعی دارند و آن دسته از افرادی را که در اضطراب نسبت به آینده به سر می‌برند یا اینکه غم گذشته را می‌خورند، افراد بیمار و دارای اختلال معرفی می‌کند. به این ترتیب و براساس موارد یاد شده تمام نگاه‌ها و رویکردها متمرکز به زمان حال است و افرادی که به این موضوع توجه دارند از نشاط، شکوفایی و بالندگی برخوردار هستند و طعم شیرین سلامت را می‌چشند، ضمن اینکه زندگی با این افراد و حضور در کنار آنها، احساس خوشایند شادابی و نشاط را به ارمغان می‌آورد.