سلامت نیوز:حداقل در این مورد لازم نیست خیلی وابسته آمار و ارقام باشیم. همین که به آدم های دور و برمان نگاه کنیم متوجه عمق ماجرا خواهیم شد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان،همین به اصطلاح «دماغ عملی ها» را می گوییم، همان هایی که مکافات عمل جراحی را به جان خریده اند تا بینی شان را کمی کوچک تر یا احیانا سربالاتر کنند، البته این روزها عمل بینی یک جورایی دمده شده و عمل های زیبایی دیگری از کاشت انواع پروتزها و الماس ها در نواحی مختلف صورت بگیرید تا تیز کردن نوک گوش ها در کلینیک های زیبایی به وفور انجام می شود.

البته در این مطلب اینکه چند نفر بینی خود را عمل کرده اند زیاد مهم نیست بلکه آنچه مهم است چرایی این مسئله است؟ چرا این روزها جراحی بینی یا دیگر جراحی های زیبایی آن چنان طرفدار دارد که ایران را به رتبه اول در جهان در زمینه بیشترین جراحی های زیبایی ارتقا داده است؟ به نظر شما خانم های ایرانی ویژگی های خاصی دارند؟ مثلا این که آیا بینی ایرانی ها نسبت به دیگر کشورها بزرگ تر است؟ آیا ایرانی ها زشت تر، چاق تر و غیرجذاب ترین افراد دنیا هستند؟ آیا جراحان ایرانی مهارت بیشتری دارند؟ آیا ایرانی ها ثروت بیشتری دارند؟ زن روز می نویسد: اگر بخواهیم نگاهی دقیق تر، تخصصی تر و کمتر عامیانه و بیشتر علمی به این مسئله داشته باشیم با پاسخ های جالبی رو به رو می شویم. پاسخ هایی که به ما می گوید در بسیاری موارد ریشه این عمل های زیبایی، نه به علت نقص در آفرینش است و نه به علت ثروت زیاد بلکه به عواملی مانند نوع شخصیت، دوران کودکی، مکانیسم های دفاعی و تصور بدنی افراد از خود بر می گردد. در این مطلب با توجه به نتایج تحقیقات علمی انجام شده، به بررسی هر کدام از این عوامل و رابطه آن با عمل های زیبایی می پردازیم.

دوران کودکی و تصورات بدنی

در یکی از تحقیقات انجام شده محققان به این نتیجه رسیدند که تصور بدنی پدید آمده در بین زنان، به الگوهای رفتاری موجود در خانواده در دوران کودکی برمی گردد که در ادامه موارد آن را بیان می کنم:

الف- الگوی رفتاری تحقیرآمیز

«از دوره کودکی چیزی که خاطرم هست عیبی بوده که توی خانه به من نسبت داده می شد. مثلا چون چشمای من کشیده است به من می گفتند چشم ژاپنی! یا چون بینی بزرگی داشتم به من می گفتن: دماغ گنده! خب من که خالق ظاهر خودم نبودم با این حرفا سرخورده می شدم و هر چقدر بزرگ تر می شدم این عیب هم بزرگ تر می شد و فکرش هم بیشتر!» این مطلب نقل قولی بود از یک دختر جوان که تحت عمل جراحی قرار گرفته بود! بله در واقع بیان نازیبایی ها توسط اطرافیان باعث می شود تا فرد اعتماد به نفسی را که برای دوره زندگی اش لازم دارد به دست نیاورد و حتی نتواند چنین اعتماد به نفسی را از منابع دیگر مانند پیشرفت در زمینه های تحصیلی یا تقویت نقاط مثبت رفتاری به دست بیاورد. همین طعنه و کنایه ها حتی اگر مستقیما به خود فرد هم گفته نشود باعث می شود تا فرد نسبت به خودش بسیار حساس شود و نوعی تصور آرمان گرایانه نسبت به ظاهر خویش پیدا کند، تصوری که ممکن است وی را به تخت بیمارستان و عمل های جراحی و تبعات بعدی آن بکشاند!

ب- الگوی رفتاری تفاوت جنسیتی

احتمالا تفاوت های رفتاری والدین و جامعه نسبت به جنس دختر و پسر یکی از عواملی است که میزان جراحی های زیبایی را در زنان 95 درصد و در مردان 5 درصد کرده است! برای مثال تحسین دختر به خاطر زیبایی محبت به دخترها به خاطر موهای بلند و چشمان رنگی نگرانی والدین از زیبا نبودن دختر، صدا کردن دختران براساس القابی که بر توانایی ها و استعدادها تاکید دارد. در واقع تمام این نکات ریز باعث می شود یک دختر بیشتر از آن که خود را با توانایی ها و مهارت هایش بسنجد با زیبایی اش مورد قضاوت قرار دهد و البته فرقی ندارد که دختری زیبا باشد یا زشت باشد! چرا که اگر زیبا باشد با دادن امتیازهای مختلف و محبت های بیش از اندازه به او زیبایی اش را برایش مهم ترین حسن جلوه می کنند و اگر زشت باشد با طعنه ها و کنایه های مختلف و بی توجهی ها زشتی اش را برایش بزرگ ترین عیب و ننگ می کنند.

ویژگی های شخصیتی

برخی تحقیقات هم به این سوال پرداخته اند که آیا کسانی که تحت عمل زیبایی قرار می گیرند نسبت به افراد دیگر از شخصیت های خاصی برخوردار هستند یا خیر؟!که در نتایج تحقیقات این نتیجه به دست آمد که سه تیپ شخصیتی نمایشی، وسواسی- کمال گرا و شخصیت خودشیفته احتمالا بیشتر از دیگر افراد، متقاضی عمل های زیبایی هستند.

خودشیفتگی: برخی از افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند افرادی خودشیفته بودند! خودشیفته به کسانی گفته می شود که به صورت اغراق آمیز متوجه ظاهرشان هستند و مشغولیت اغراق آمیزی با تصویر خود دارند.

شخصیت نمایشی: شخصیت نمایشی به افرادی گفته می شود که تمایل شدیدی به اغواگری و خودنمایی دارند و معمولا لباس هایی می پوشند که بیشترین توجه و نگاه را به سوی خود جذب کنند و به گونه ای رفتار می‌کنند که افراد آنها را خوش صحبت و با محبت تصور می کنند!

شخصیت وسواسی و کمال گرا: درصد قابل توجهی از شرکت کنندگان این تحقیق که در واقع متقاضیان جراحی زیبایی بودند دارای شخصیت وسواسی بودند.

مکانیسم های دفاعی

و اما برخی تحقیقات هم به این موضوع پرداختند که آیا مکانیسم های دفاعی افرادی که تحت جراحی های زیبایی قرار می گیرند نسبت به افراد عادی متفاوت است یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که نتایج تحقیقات نشان داده است سبک دفاعی اغلب این افراد از نوع روان آزرده است یا به عبارت دیگر این افراد در مبارزه با تنش ها و ناکامی های زندگی به دنبال راه های غیرمنطقی هستند که معمولا جراحی های زیبایی یکی از همین راه حل های غیرمنطقی و نادرست است.

وضعیت تاهل

همچنین کسانی که مجرد هستند بیشتر از کسانی که متاهل هستند به سراغ جراحی های زیبایی می روند و به نظر می رسد علت آن در این مسئله باشد که افراد متاهل به دلیل دریافت حمایت های اجتماعی بیشتر از سوی همسر یا خانواده همسر احساس ارزشمندی بیشتری می‌کنند و کمتر نسبت به بدن و تصور بدنی خود حساس هستند. بنابراین می توان گفت که یکی از راه های کاهش این نوع عمل ها افزایش میزان حمایت اجتماعی و احساس ارزشمندی افرادی باشد که اعتماد به نفس زیادی ندارند که البته باید به این نکته توجه داشت که دادن احساس ارزشمندی به جوانان یا نوجوانان نباید از طریق تحسین صورت آنها باشد بلکه این تحسین ها باید به سیرت یا ارزش های درونی، شایستگی ها، مهارت ها و استعدادهای فرد منحصر شود.

عواقب درمان

برخی از متقاضیان درمانی آنقدر شور و هیجان برای عمل های زیبایی دارند که معمولا به عواقب بعدی آن بی توجه هستند عواقبی مانند:

افسردگی بعد از عمل های زیبایی: که معمولا بعد از فروکش کردن هیجان و شور و اشتیاق عمل رخ می دهد.

مسائل پیش بینی نشده: کبودی ها و مسائل پیش بینی نشده دیگر، ممکن است به مدت چندین هفته تا چند ماه فرد را درگیر ‌کند یا او را برای عمل دوم یا سوم مجبور کند.

دور شدن از محیط کار و دوستان: کبودی های حاصل از عمل بسیاری از افراد را مجبور می کند تا برای مدت معینی حداقل تا هنگام بهبودی کامل، از اطرافیان، دوستان و همکارانشان فاصله بگیرند.

استرس و فشار روحی: وجود عواقب غیرقابل پیش بینی و همچنین مخارج سنگین این قبیل عمل ها باعث ایجاد فشار و استرس زیادی می شود، درست زمانی که فرد از نظر جسمی و روحی به آرامش و استراحت احتیاج دارد.

پذیرفته نشدن: و دست آخر این که معمولا بعد از عمل سیل عظیمی از اظهارنظرها و انتقادها به سمت فرد روانه می شود که مثلا سمت چپ صورت نسبت به سمت راست کج شده! نوک بینی خوب نشده! بهتر از این هم می توانست عمل کند! و ... که همه این ها باز هم فرد را دچار استرس می کند و علاوه بر تمام اینها ممکن است بعد از عمل شخص نتواند با چهره جدیدش کنار بیاید و نتواند خودش را بپذیرد یا این که اطرافیان نتوانند ظاهر جدید او را قبول کنند .درنتیجه فرد مجبور است راهی مطب روانشناسان شود!