دكتر حمیدرضا شاعری در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به شمار مبتلایان به HIV كه تاكنون شناسایی نشده و دسترسی به آنها امكان پذیر نیست، گفت: تعداد زیادی از مبتلایان به HIV هنوز شناسایی نشده‌اند. در خوشبینانه‌ترین حالت می‌توان گفت كه 40 تا 60 هزار مورد HIV مثبت شناخته نشده در كشور وجود دارد.

وی با تاكید بر لزوم تغییر نحوه شناسایی مبتلایان به ایدز گفت: شناسایی مبتلایان به ایدز باید به سمت مردمی شدن پیش رفته و كار به دست NGOها سپرده شود. در حال حاضر شناسایی مبتلایان به ایدز صرفا دولتی است و توسط مراكز مشاوره بیماری‌های رفتاری یا كلینیك‌های مثلثی انجام می‌شود. در مجموع لازم است كه NGOها نقش بیشتری در شناسایی موارد HIV داشته باشند. این امر باید با رایزنی‌های NGOها با دولت و وزارت بهداشت تحقق یابد.

رییس انجمن ایدز ایران گفت: ایدز داستان مردمی است كه از دل جامعه و مردم می‌جوشد؛ بنابراین NGOها بهتر می‌توانند به افراد در معرض خطر دسترسی یابند. همچنین با در نظر گرفتن آن كه افراد در معرض خطر و یا پرخطر، افرادی هستند كه اساسا دولت گریزند، بنابراین NGOها می‌توانند نقش بهتری در شناسایی موارد HIV داشته باشند. بر این اساس تغییر نگرش دولت در زمینه شناسایی موارد ایدز می‌تواند بهترین راهكار برای شناسایی موارد HIV باشد.

دكتر شاعری با اشاره به عواملی كه سبب شده تاكنون NOGها در شناسایی موارد ایدز چندان نقشی نداشته باشند، گفت: یكی از دلایل آن این است كه NOGهای فعال در زمینه HIV خیلی توانمند نیستند. نظر سیاستگذاران وزارت بهداشت نیز می‌تواند از دیگر عوامل كمرنگ بودن نقش NGOها در شناسایی موارد مثبت ایدز باشد.

رییس انجمن ایدز ایران گفت: همواره در طول اپیدمی ایدز NGOها مورد غفلت قرار می‌گیرند. اگر نگران بروز موج سوم اپیدمی ایدز هستیم باید از اكنون برای پیشگیری از آن اقدام كرد و نسبت به دادن اطلاعات و آموزش‌های لازم در زمینه رفتارهای جنسی پرخطر و پیشگیری از انتقال جنسی HIV اقدام كرد.

گفتنی است، بر اساس اعلام وزارت بهداشت، تا اول دی ماه 87 مجموعا 18 هزار و 881 نفر مبتلا به HIV/AIDS در كشور شناسایی شده‌اند كه 5/93 درصد آنان را مردان و 5/6 درصد را زنان تشكیل می‌دهند. تاكنون هزار و 730 نفر مبتلا به ایدز شناسایی شده و 2 هزار و 945 نفر از افراد مبتلا فوت كرده‌اند.

همچنین علل ابتلا به HIV در بین كل مواردی كه از سال 1365 تاكنون در كشور به ثبت رسیده‌اند به ترتیب تزریق با وسایل مشترك در مصرف كنندگان مواد مخدر، (3/69 درصد)، رابطه جنسی (8 درصد)، دریافت خون و فرآورده‌های خونی (3/1 درصد) و انتقال از مادر به كودك 6/0 درصد بوده است. همچنین راه انتقال در 8/20 درصد از این گروه نامشخص اعلام شده است.