سلامت نیوز: طبیعت همیشه با انسانها بر سر مهر نبوده است مخصوصا آثار فرهنگی ای که بشر در طول تاریخ بنا کرده است به دلایل طبیعی مانند فرسایش و زلزله از دست رفته است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبر آنلاین , هادی معیری نژاد- از برخی از اهرام مصر تا فانوس دریایی اسکندریه از باغهای معلق بابل تا شهر افسانه ای شوش در جنوب ایران در طول تاریخ از بین رفته اند اما برخی از این آثار که به دوران معاصر عمرشان قد داده است و توسط سازمان یونسکو ثبت شده است نیز در سالیان اخیر به دلایل طبیعی ازبین رفته اند.
در این گزارش به این آثار اشاره شده است که در لیست در خطر سازمان یونسکو قرار دارد و برخی مانند ارگ بم از لیست خارج شده اند
معبد داراهارا
خبرگزاری ها روز شنبه در گزارشی از کاتماندو از واژگونی برج دارهارا و معبد قرن 19 هندوها در کاتماندو که جزو میراث جهانی سازمان علمی، فرهنگی ملل متحد (یونسکو) بر اثر زلزله 8،1ریشتری در نپال خبر داد.
براساس این گزارش، دنیش آچارا، سخنگوی پلیس نپال گفت: برج 9 طبقه دارهارا در میدان بوکارا در مرکز کاتماندو با 60متر ارتفاع که طبقه فوقانی آن زیارتگاه قبر شیوا، خدای هندوهای جهان نیز هست، براثر بروز این زلزله فرو ریخت.
معبد کاتماندو در سال 1832 برای ملکه نپال ساخته شده بود اما تا 2004 درهای آن به روی گردشگران بسته بود.
این برج متعلق به قرن 19 (1832) با 200 پلکان حلزونی آن در بالکن هشته طبقه ای آن بهترین منظره نمای 360 درجه از پایتخت را در اختیار گردشگران بین المللی قرار می داد، اما زلزله موجب شد تا استفاده از آن به عنوان یک سامانه گردشگری بین المللی غیر ممکن شود.
این برج در سال 1934 نیز بر اثر زلزله کوچکتری تاحدودی تخریب شده بود گرچه برج پس از آن زلزله بازسازی ظاهری شده بود اما زلزله اخیر نپال به حدی شدید بود که امکان بازسازی آن را نیز از بین برد.
ارگ بم
ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که در نزدیکی شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد. در تاریخ ۵ دی ۱۳۸۲، در اثر زلزلهٔ شدیدی که شهر بم و حومهٔ آن را تحت تاثیر قرار داد، ارگ بم تقریباً به طور کامل از بین رفت. چند روز پس از رخ دادن زمین‌لرزه، رئیس جمهور وقت ایران اعلام کرد که ارگ بازسازی خواهد شد.
«بم و فضای فرهنگی آن» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. این ارگ عظیم که در مسیر جادهٔ ابریشم قرار دارد سده ۵ پیش از میلاد ساخته شده‌است و تا سال ۱۸۵۰ پس از میلاد نیز همچنان مورد استفاده بود. به طور قطع مشخص نیست چرا پس از آن دیگر مورد استفاده قرار نگرفت.
به عنوان یک میراث فرهنگ جهانی خیلی از کشورها در جریان باز سازی آن شرکت کردند. ژاپن، ایتالیا و فرانسه جز کشورهایی بودند که از ابتدا همکاری کردند. ژاپن حدود ۱٫۳ میلیون دلار به ایران برای بازسازی کمک کرد، و با ارسال تجهیزات و ایجاد طرح سه‌بعدی از ارگ بم برای افزایش دقت نوسازی، این پروژه را پشتیبانی کرد. وزارت میراث و فعالیت‌های فرهنگی ایتالیا نیز با اجرای پروژه‌ای با بودجه‌ای در حدود ۵۰۰۰۰۰ یورو جهت مرمت و استحکام بخشی برج شماره یک (در گوشهٔ جنوب غربی دیوار پیرامونی شهر تاریخی) در مرمت ارگ تاریخی مشارکت کرد. این پروژه که با همکاری گروهی از کارشناسان ایتالیایی و ایرانی انجام شد در تابستان ۱۳۹۰ به پایان رسید.
فرانسه با تهیه نقشه ارگ بم به ایران کمک کردند. بانک جهانی هم مبلغ زیادی پول به این پروژه کمک کرد. ارگ بم ایران پس از زلزله یک دهه پیش در بم به شدت تخریب شد و از آن زمان در فهرست آثار در خطر قرار گرفت، اما با توجه به مرمت‌های انجام شده در طول سالهای گذشته سازمان یونسکو در تیر ۱۳۹۲ ارگ بم را از فهرست آثار در خطر خارج شد
معبد بوگاندامعبد
بوگاندا پادشاهی کاسوبی در اوگاندا در سال 2001 ثبت و در سال 2010 به دلیل آتش سوزی از فهرست خارج شد.
پارک ملی سمین
پارک ملی سمین در اتیوپی در سال 1978 ثبت و در سال 1996 به دلیل خالی شدن این پارک از بزهای کوهی و دیگر جانوران منحصر به فرد از فهرست خارج شد.
آثار کیلزا کیسیوانی
آثار مسجد کیلزا کیسیوانی در تانزانیا که در 1980 ثبت و در 2001 به دلیل فرسایش بیش از حد و رشد گیاهان مدفون شد و از بین رفت.
پارک ملی اورگیلدز
پارک ملی اورگیلدز آمریکا در سال 1979 ثبت و در 1993 و 2007 و 2010 به دلیل تندباد آندره کم آبی و کاهش ذخایر موجودات آبی از لیست خارج شد
بندر تاریخی کورو و ایتز
بندر تاریخی کورو و ایتز در ونزوئلا که در 1995 ثبت و در 1010 به دلیل باران های شدید در این منطقه تخریب و نابود شد
منطقه تاریخی چان چان
منطقه تاریخی چان چان در پرو که تعلق به مایا ها داشت و در 1986 ثبت شد اما فرسایش شدید آن را رو به نابودی برد و از لیست خارج کرد.
منطقه تاریخی ابو منا
منطقه تاریخی ابو منا در مصر در 1979 ثبت و در 2001 به دلیل فرسایش خاک و پر شدن غارهای دست کند با خاک رس و رطوبت از بین رفت.
ماچوپیچو از آثار ثبت شده در یونسکو و نیز از مهمترین جاذبه های توریستی کشور پرو به شمار می رود اما با توجه به گزارش های مربوط به تغییرات جوی، کارشناسان تاثیرات ویرانگر تغییرات آب و هوایی بر این منطقه باستانی را نگران کننده می دانند.
در سال ۲۰۱۰ میلادی نیز در اثر بارندگی شدید بخش هایی از جاده های ریلی این منطقه تخریب شد. این حادثه مرگ ۵ گردشگر را در پی داشت. اما هنوز از لیست خارج نشده است.
نظر شما