سن انسان به اندازه سن مفاصلش است. در این اصطلاح حقیقتی نهفته است كه باید به آن توجه كرد.
مفاصلی دچار آرتروز میشوند كه زیاد كار میكنند و تحت فشار دائم هستند مانند مفصل زانو، مفاصل تهیگاه و ستون فقرات. حدود 50 درصد از افراد بالای 35 سال در مراحل اولیه آرتروز هستند. در سنین بین 50 تا60 سال میزان آرتروز 75درصد است.
طبق پژوهشهای انجام شده، بیشتر انسانها نسبت به این بیماری بیاعتنا هستند. معمولا بندها دردناك، سنگین و خسته هستند، شبها مفاصل آسیب دیده درد دارند و هنگام حركت صداهای سایشی شنیده میشود. بیمارانی كه دچار آرتروز بندها هستند به دشواری میتوانند جوراب یا لباس بپوشند. در آغاز معمولا یك مفصل و به ندرت چند مفصل دچار این بیماری میشود.
نخستین نشانه بیماری دردشدید در هنگام كار مفصل یا مفاصل مبتلا است همچنین احساس سفت شدن مفصل پس از استراحت شبانه كه پس از چند دقیقه برطرف میشود و بیمار میتواند دوباره حركت كند.درموارد پیشرفته، بیمار نمیتواند حركت كند یا در هنگام حركت كردن درد شدید و فشاردهندهای در مفصل مبتلا دارد.
در نهایت تغییرات مفصلی روی غضروفها، استخوانها، بندها و زهها تاثیر میگذارند. در اثر شل شدن بندها، امكان در رفتگی مفصل (جابهجا شدن مفصل از محل اصلی) پیشمیآید و علاوه برآن امكان سستی، كوتاه شدن یا كشش ماهیچهای وجود دارد.
نظر شما