پنجشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۰
کد خبر: 147000

هم اکنون کلانشهر تهران حدود3 هزار و 862 هکتار بافت فرسوده و همچنین7 هزار و 005 هکتار بافت ناپایدار دارد که با توجه به گستردگی محلات دارای بافت، امکان وقوع زلزله و تراکم بیشتر امکانات و نهادهای امنیتی و حاکمیتی در تهران، معضل بافت‌های فرسوده در پایتخت به مراتب جدی تر از دیگر کلانشهرهاست.

بافت فرسوده در بن بست ناکارآمدی

سلامت نیوز:هم اکنون کلانشهر تهران حدود3 هزار و 862 هکتار بافت فرسوده و همچنین7 هزار و 005 هکتار بافت ناپایدار دارد که با توجه به گستردگی محلات دارای بافت، امکان وقوع زلزله و تراکم بیشتر امکانات و نهادهای امنیتی و حاکمیتی در تهران، معضل بافت‌های فرسوده در پایتخت به مراتب جدی تر از دیگر کلانشهرهاست. 

به گزارش سلامت نیوز،محمد سالاریرئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در روزنامه ایران نوشت: موضوع بافت‌های فرسوده معضل جدی همه کلانشهرهاست و چالشی منحصر به تهران محسوب نمی‌شود. متأسفانه از آنجاکه طی دهه‌های متمادی، ساز وکار و چارچوب مشخصی برای تحقق مأموریت‌های شهرسازی و اعمال مقررات جدی در این حوزه وجود نداشته، در همه کلانشهرهای کشور بافت‌های گسترده‌ای با عنوان «فرسوده» شکل گرفته است.

هم اکنون کلانشهر تهران حدود3 هزار و 862 هکتار بافت فرسوده و همچنین7 هزار و 005 هکتار بافت ناپایدار دارد که با توجه به گستردگی محلات دارای بافت، امکان وقوع زلزله و تراکم بیشتر امکانات و نهادهای امنیتی و حاکمیتی در تهران، معضل بافت‌های فرسوده در پایتخت به مراتب جدی تر از دیگر کلانشهرهاست. باوجوداین مسئولان ذی ربط جز با سخنرانی در همایش‌ها و جلسات به یک باور جدی و عمیق در این زمینه نرسیده‌اند، درحالی‌که معضل بافت‌های فرسوده باید اولویت اول مدیریت شهری باشد، چراکه طی یک فرآیند تدریجی به‌وجود نیامده و ممکن است بر اثر بلایای طبیعی فاجعه عظیمی خلق کند. اگرچه شورای شهر برای تسریع روند نوسازی درمحلات دارای بافت، مدیریت شهری را ملزم به اعمال تخفیف 001 درصدی عوارض ساخت و ساز در بافت‌های فرسوده کرد، اما چون سهم هزینه‌های مربوط به عوارض ساختمانی در مقایسه با هزینه‌های تمام شده ساختمان بسیار ناچیز بود، حتی اراده بسته‌های تشویقی هم نتوانست محرک ساکنان بافت برای  ساخت و سازهای جدید و احیای محلات جدید باشد. آمار 6 تا 7 درصدی نوسازی سالانه به طور حتم این موضوع را نشان خواهد داد. از طرفی حتی همین میزان نوسازی هم نه به خاطر ارائه بسته‌های تشویقی که بیشتر به علت تأمین معیشت ساکنان بافت بوده و خود آنها تمایل به نوسازی داشته‌اند بدون آنکه به حمایت‌های بسته‌های تشویقی چشم دوخته باشند.

بنابراین  با روند فعلی امیدچندانی بر پایان خوشایند قصه بافت‌های فرسوده نیست. البته وزارت راه و شهرسازی در دولت یازدهم، ایده‌ها و نظرات کاربردی خوبی ارائه داده که با توجه به کاهش قابل ملاحظه قیمت نفت و به‌دنبال آن کاهش بودجه دولت، تاکنون به سرانجام نرسیده است. علاوه بر این بانک مرکزی و بانک‌های عامل هم در پرداخت تسهیلات مناسب با سود کم چندان موفق نبوده‌اند و حال باید گفت تنها امید، حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی در بافت‌های فرسوده است. حتی اگر این نوسازی فقط بافت‌ها را شامل شده و پلاک به پلاک را دربرنگیرد، چراکه با توجه به گستردگی قابل توجه بافت فرسوده، ایجاد پروژه‌های محرک و بازگشایی معابر بیشتر می‌تواند اثرگذار باشد. از طرفی باید بسته‌های تشویقی به واحدهایی با مقیاس  051 تا 003 مترتعلق گیرد تا از این طریق واحدهای با متراژ کم یا به اصطلاح ریزدانه‌ها تشویق به تجمیع شوند و روند نوسازی با سرعت بیشتری دنبال شود. حتی اگر لازم بود می‌توان جمعیت پذیری را در غرب و شمال تهران محدود و با ارائه تراکم اضافه در بافت فرسوده، سود سرمایه گذاران را تضمین کرد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha