سلامت نیوز: چندین سال است که مجمع جهانی اقتصاد (WEF) در گزارشهای چالشهای جهانی (Global Risk Reports)، آب را بهعنوان یکی از سه عامل عمده چالشبرانگیز در جهان شناخته است. امسال آب بهعنوان بزرگترین چالش محیط زیستی و اقتصادی ده سال آینده، در صدر این فهرست قرار گرفت.این گزارش سالانه به ارزیابی مخاطرات جهانی میپردازد که توانایی تأثیرگذاری سوء بر تمامی کشورها را دارند. آب کلید حیات و زیربنای توسعه اجتماعی است. خطر کمبود آب بر تمامی اقتصادها (هم صنعتی و هم درحالتوسعه) سایه افکنده است و پیامدهای استفاده بیرویه و کاهش فزاینده منابع در دسترس بینهایت متعدد و پیچیده، جهانشمول و بسیار شدید است
به گزارش سلامت نیوز به نقل از دنیای سبزتر ، مجمع همچنین مخاطرات را به روش آمار و احتمالات نیز بررسی میکند که در مورد آب دیگر به معنی تخمین مشکلات با استفاده از مدلها و شبیهسازیهای مبتنی بر یک سری فرضیات اولیه نیست. کمبودی که حاصل از استفادۀ بیرویه آب است، همین امروز هم تأثیرات عمیقی بر جای گذاشته و اوضاع هرروز وخیمتر از روز قبل میشود.
اجازه بدهید به پنج مورد از این خطرات اشارهکنم:
آب شرب و شست وشو
به گفتۀ سازمان بهداشت جهانی (WHO) بیش از ۷۰۰ میلیون نفر از جمعیت کنونی زمین هنوز به آب بهاصطلاح «بهبودیافته» دسترسی ندارند؛ نکته مثبت قابل اشاره در اینجا این است که بنا به اعلام WHO در سال 1990 تنها 76 درصد از جمعیت جهان به آب بهبود یافته دسترسی داشتند و این رقم تا سال 2012 به حدود 98 درصد افزایش یافته است. اما بهبودیافتگی به معنای سالم بودن نیست؛ جرارد پاین (Gerard Payen)، رئیس پیشین AquaFed و عضو هیئت مشاوران دبیر کل سازمان ملل متحد در حوزه آب و بهداشت در مقالهای مینویسد: نزدیک به 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان از آب آلوده و ناپاکی استفاده میکنند که بهشدت برای سلامتی آنان مضر است و این در حالی است که آب در دسترس 3.4 میلیارد نفر دیگر، حداقل بعضی مواقع کیفیتی مشکوک دارد و بیشتر این مشکلات به خاطر سرمایهگذاری نسنجیده در زیرساختهای آبی، حتی در اقتصادهای برتر جهان است که روزبهروز شکل وخیمتری به خود میگیرند.
آب برای کشاورزی و غذا
این مشکل را اول در مناطقی میبینیم که حتی در دورههای با بارش طبیعی از ذخایر زیرزمینی آب استفاده کردهاند. به زبان دیگر گرچه امروزه رسانهها خشکسالی را بهعنوان مشکل معرفی میکنند، اما خشکسالیها همیشه دررفت و آمدند؛ مشکل واقعی این است که ما با برداشت بیشازاندازه، «پشتیبانهای طبیعی» خود یعنی آبهای زیرزمینی را نابود کردهایم. در صورت عدمتغییر در الگوی مصرف آب، افزایش جهانی رفاه و جمعیت، نوع بشر را با سرعت بهسوی کاهش عظیم تولید جهانی غلات سوق خواهد داد.
آب برای نیروگاههای تولید برق
تا دهه ۹۰ میلادی آب فراوان بود درنتیجه ما متوجه ارزش آن برای رشد و رفاه نوع بشر نبودیم؛ اما حالا چندین بار به دلیل وجود نداشتن آب کافی برای دستگاههای خنککننده بهاجبار تولید برق در نیروگاههای حرارتی کاهش یافت که اینها خود میتوانند اولین نشانهها از مشکلات پیش رو باشند.
آب و مناقشات بینالمللی
رودخانههای مرزی کمکم ابعاد ژئوپلیتیک پیدا میکنند که حوزه رودخانه نیل، رودخانه پانژ، دجله و فرات، رود سند، میکانگ و کلرادو در این میان قابل اشاره هستند.
آب برای حفاظت محیطزیست
تالابها در معرض خشک شدن قرار گرفتهاند. در حالی که حفظ تالابها و تنوع زیستی ضروری است؛ بااینحال یکی از اثرات خشک شدن رودخانهها، نابودی راههای امرارمعاش انسانهاست. خشک شدن منابع زیرزمینی آب نیز به خودی خود خطری جدی برای سکونتگاههای انسان است.
نظر شما