شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۵ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 1474

محققان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توانسته اند در روش ژن درمانی در محیط آزمایشگاه با استفاده همزمان از ژن درمانی و فناوری نانو با ساخت یک نانو بایو ذره (Nano Bio Particle) و دارورسانی هوشمند موفقیت زیادی در از میان بردن سرطان ریه بدست آورند.

استفاده از ژن درمانی در بهبود سرطانهای زنان

به گزراش سامانه خبری سلامت نیوز معاون غذا و داروی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفتگو با  مهر افزود: کاری که آزمایشگاه کشت سلولی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده به صورت همزمان در دو بخش ژن درمانی و فناوری نانو بود.

دکتر سید فرشاد حسینی شیرازی افزود: در بخش ژن درمانی پژوهشگران توانستند با استفاده از یک "آنتی سنس" (Anti Sense) ژن PKC که در ایجاد سرطان ریه موثر است را خاموش کنند و آنتی سنس را به سلول برسانند و پس از قرار دادن در سلول آن را به نقطه هدف هسته سلول انتقال دهند تا دارو به طور موثری عمل کند.

مدیر پروژه ژن درمانی برای درمان سرطان یاد آور شد: در واقع با تغییرات ایجاد کرده در شکل لیپوزومی آن، یک حامل دارو رسان لیپوزومی ساخته شده است که می تواند حداکثر آنتی سنس را به درون سلول منتقل کند.

وی افزود: پیش از این آنتی سنس به دلیل تغییراتی که برای آن ایجاد می شد و تغییرات دما در درون سلول از بین می رفت و دارو نیز اثر خود را از دست می داد.

حسینی شیرازی میزان نانو بایو ذره ساخته شده را در مقیاس نانو، زیر 400 نانو عنوان کرد و گفت: این دارو رسان لیپوزومی بر خلاف دیگر داروها هدفمند عمل می کند و جذب می شود. این در حالی است که پیش از این دارو پس از وارد شدن درون سلول بخش زیادی از آن از میان می رفت و نمی توانست تأثیر خود را اعمال کند.

وی با اشاره به گسترش فعالیت های این گروه در زمینه درمان سرطان های مختلف خاطرنشان کرد: هم اکنون ساختار دارو رسان مشخص شده و تغییرات ژنی نیز به طور تقریبی ترسیم شده است و برای آینده هدف درمان سرطان های تخمدان و پستان را در دستور کار قرار داده ایم.

معاون غذا و داروی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص میزان اثر این روش در محیط آزمایشگاه گفت: دارورسانی به این روش موجب شده تا 85 درصد سلول های سرطانی از میان بروند و در سال آینده نیز تحقیقات بخش حیوانی و در صورت کسب موفقیت تحقیقات بخشی بالینی آن آغاز می شود.

وی یاد آور شد: این پروژه به مدت 4 سال در دو گروه فارماکولوژی و داروسازی صنعتی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و با همکاری محمدعلی تمدن و حمیدرضا مقیمی از دیگر محققان این پروژه انجام گرفت. 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha